uczeń z adhd

ADHD i regulacja emocji. Zestaw kart psychoedukacyjnych

Proponowane karty pracy mają na celu wspieranie rozwoju emocjonalno-społecznego uczniów z ADHD. Ćwiczenia zostały zaprojektowane w taki sposób, pomóc uczniom zrozumieć swoje emocje, zidentyfikować nawyki i strategie poprawiające ich samopoczucie oraz rozwijać świadomość własnych zasobów i umiejętności. Uczniowie uczą się rozpoznawać, jak różne środowiska wpływają na ich zachowanie i samopoczucie, co zwiększa ich samoświadomość i pomaga w identyfikowaniu miejsc oraz sytuacji nasilających objawy ADHD. Karty pracy promują zdrowe nawyki wspierające funkcjonowanie mózgu, co zwiększa wiedzę uczniów na temat znaczenia zdrowego stylu życia i wprowadzenia pozytywnych zmian. Dzięki analizie sytuacji stresowych, młodzież rozwija umiejętność refleksji nad własnymi reakcjami emocjonalnymi. Praca z kartami wspiera uczniów w rozwoju samoświadomości, dostarcza im strategii radzenia sobie ze stresem i negatywnymi myślami, promuje zdrowe nawyki, zwiększa poczucie własnej wartości i rozwija umiejętność refleksji nad własnymi doświadczeniami i emocjami. To wszystko przyczynia się do poprawy funkcjonowania emocjonalno-społecznego uczniów, szczególnie tych z ADHD.

Wykorzystaj również:

Twórz własne karty pracy i w kreatywny sposób rozwijaj umiejętności swoich uczniów! Za pomocą kreatora kart pracy z łatwością przygotujesz ciekawe materiały ćwiczeniowe odpowiednie dla Twoich uczniów. PRZETESTUJ!

Jak oswoić ADHD? Zestaw psychoedukacyjnych kart pracy dla uczniów

ADHD to zaburzenie neurorozwojowe, z którym dziecko się rodzi. Otoczenie zwykle zauważa trudności już na etapie wczesnoszkolnym. Dzieci z ADHD w klasach I – III są niecierpliwe, ruchliwe, impulsywne. Mają spore kłopoty z koncentracją uwagi i wszędzie ich pełno. W okresie dorastania obraz kliniczny ADHD zmienia się – objawy są równie trudne dla ucznia, ale często mniej zauważalne dla otoczenia. Wsparcie ucznia z diagnozą ADHD w starszych klasach szkoły podstawowej i w szkołach ponadpodstawowych wymaga indywidualnego podejścia i rzetelnego sprawdzenia jego zasobów i deficytów. Nastoletni uczniowie z zaburzeniami koncentracji i uwagi często mają poczucie niskiej akceptacji dla objawów ich zaburzenia, mimo że nie mają na nie wpływu.

Zestaw kart pracy to zbiór ćwiczeń do pracy z uczniem w ramach pomocy psychologiczno-pedagogicznej. Służy zbadaniu aktualnych zasobów i deficytów ucznia oraz wspólnemu zaplanowaniu rozwiązań, które wesprą go w nauce szkolnej. Może zostać wykorzystany na indywidualnych spotkaniach z psychologiem/pedagogiem szkolnym oraz w ramach zajęć rewalidacyjnych.

Wykorzystaj również:

Przeczytaj:

Różne źródła deficytów uwagi. Jak wspierać uczniów z problemami koncentracji uwagi?

Koncentracja uwagi jest w szkole niezbędnym procesem poznawczym. Trudno przyswoić jakąkolwiek wiedzę, opanować nowe umiejętności, jeśli pojawiają się kłopoty w tym zakresie. Jednocześnie tak trudno jest zaakceptować fakt, że nie zawsze uczeń ma wpływ na poziom swojej koncentracji uwagi. Kłopoty w zakresie koncentracji uwagi mogą świadczyć o ADHD, depresji, zaburzeniach lękowych, PTSD i innych kłopotach zdrowia psychicznego. Jak zadbać o potrzeby uczniów z obniżonym poziomem koncentracji uwagi?

Z artykułu dowiesz się m.in.:

Jakie mogą być źródła deficytów uwagi wśród uczniów?
Dlaczego koncentracja uwagi jest kluczowym procesem poznawczym w edukacji?
Co wpływa na zmniejszenie jakości koncentracji uwagi u uczniów?
W jaki sposób zaburzenia takie jak ADHD, depresja, zaburzenia lękowe, PTSD wpływają na koncentrację uwagi?
Jakie trudności mogą wskazywać na deficyty uwagi u uczniów?
Jaki wpływ na koncentrację uwagi mają czynniki środowiskowe?
Jakie kroki należy podjąć, aby wspierać uczniów z problemami koncentracji uwagi?
W jaki sposób można dostosować środowisko szkolne do potrzeb uczniów z deficytami uwagi?
Jak wykorzystać zasoby i mocne strony ucznia do wspierania jego koncentracji uwagi?

Natalia Perek
14 marca 2024 r.
Top tematy

Zwiększona dotacja na ucznia z ADHD w szkole

Pytanie: Do szkoły dostarczono opinię z poradni psychologicznej, w znajduje się informacja o zaburzeniach hiperkinetycznych (tzw. ADHD). Czy na tego typu zaburzenia są dodatkowe środki finansowe?

Marzenna Czarnocka
11 grudnia 2023 r.
Pytanie dnia

ADHD to nie choroba – plakaty przybliżające specyfikę funkcjonowania ucznia z ADHD

Pobierz plakaty zawierające łatwe do zrozumienia wyjaśnienie, na czym polega specyficzne życie osób z ADHD. Plakaty warto powiesić w szkole lub przedszkolu, w miejscu widocznym dla rodziców. Dzięki prostym komunikatom dowiedzą się oni więcej na temat kolegów i koleżanek swoich dzieci.

Przeczytaj również:

Wskazówki do pracy z dzieckiem z ADHD – jak pomóc nadpobudliwemu uczniowi w szkole?

Natalia Perek
5 października 2023 r.
Plakaty i infografiki

Jak wspierać neuroatypowych przyjaciół? Case study

Dzieci i młodzież nie zawsze zdają sobie sprawę, że osoby w ich otoczeniu mogą funkcjonować inaczej niż oni sami. Warto pomagać uczniom zrozumieć neuroatypowych kolegów i koleżanki. Karty pracy są dedykowane osobom, które chcą poznać specyfikę funkcjonowania osób z ADHD i w spektrum autyzmu i zrozumieć, jakie trudności mogą napotykać w relacjach z innymi. Dzięki pracy z case study uczniowie mogą dowiedzieć się, jak skutecznie wspierać i pomagać osobom neuroatypowym w codziennym życiu i jak budować silne i pełne zrozumienia relacje.

Wykorzystaj również:

TikTok a psychoedukacja – jak rozmawiać z uczniem, który dokonał autodiagnozy z pomocą tok toka?

Zdarzyło ci się gubić klucze? Często spóźniasz się na autobus? Mimo ważnej lekcji myślisz o wczorajszym serialu? Towarzyszy ci wieczny natłok myśli? Nie kończysz tego, co zacząłeś? Uwaga! To może być ADHD! Krótki filmik wyświetla się scrollującej ekran nastolatce. Pojawia się myśl: to o mnie! Wpisuje w wyszukiwarkę hasło ADHD. Algorytm szybko wyłapuje to nagłe zainteresowanie, pokazuje proponowane konta i z dnia na dzień dziewczyna widzi coraz więcej treści na temat zaburzeń aktywności i uwagi. Jest coraz pewniejsza własnej diagnozy. Czy faktycznie ma AHDH? Możliwe. Możliwe też, że nie. Dlaczego? Dowiedz się, dlaczego uczniowska diagnoza z Tik Tok może być niebezpieczna, ale również – dlaczego nie należy jej lekceważyć.

Media społecznościowe pękają od różnych informacji dotyczących zdrowia psychicznego. Psychoedukacja to bardzo ważny obszar dbania o psychikę. Korzystanie z usług psychologa, psychoterapeuty, psychiatry nie jest już tematem tabu tak, jak jeszcze dekadę temu. To naprawdę ważny krok w kierunku poprawy kondycji psychicznej społeczeństwa. Internet to przydatne narzędzie do popularyzowania sposobów dbania o psychiczny dobrostan i normalizowania kłopotów emocjonalnych. Ma jednak pewne ograniczenia i stwarza zagrożenia. Przede wszystkim nie jest dobrym diagnostą. I nie powinien być jedynym.

Z artykułu dowiesz się m.in.

Jakie korzyści wynikają z upowszechniania informacji o problemach i zaburzeniach psychicznych w social mediach?
Jakie diagnozy najczęściej stawiają sobie użytkownicy social mediów?
W jaki sposób social media wpłynęły na podniesienie poziomu znaczenia psychoedukacji?
Jak powinien zachować się nauczyciel, gdy uczeń informuje o autodiagnozie?
Czy spostrzeżenia dokonane na podstawie informacji z social mediów należy ignorować?

Przeczytaj również:

Ochrona młodzieży w sieci. Jak nauczyciele mogą pomóc uczniom rozpoznawać pseudonaukowe treści psychologiczne?

Natalia Perek
15 maja 2023 r.
Top tematy

Jak wesprzeć w nauce ucznia z ADHD? Scenariusz szkolenia rady pedagogicznej

Wielu uczniów z ADHD przeżywa w szkole ogromny stres. Towarzyszą im trzy główne objawy w różnym natężeniu: ruchliwość, kłopoty w zakresie koncentracji uwagi, impulsywność. Często już na początku edukacji zbierają ogromną ilość uwagi otoczenia – niestety głównie tej negatywnej. Bez odpowiedniego wsparcia nauczyciela, dostosowania środowiska nauki i wymagań edukacyjnych jest im niezwykle trudno. Każdy szmer odwraca uwagę, potrzeba ruchu zwycięża nad oczekiwaniami innych, impulsywność powoduje szereg konfliktów. Dziecko z ADHD nie ma absolutnie żadnego wpływu na kontrolowanie swoich objawów. Zwykłe zdanie: siedź cicho i grzecznie wypowiedziane do dziecka z ADHD jest podobnie irracjonalne, jak: zbij już tę gorączkę w stosunku do przeziębionego dziecka.

Celem warsztatu jest wyposażenie nauczycieli w elementarną wiedzę i narzędzia niezbędne do pracy z dzieckiem z ADHD.

Uczestnicy	nauczyciele szkół podstawowych
Cele ogólne	psychoedukacja w zakresie zaburzeń hiperkinetycznych
Cele szczegółowe	Rozwijanie: wiedzy na temat rozwoju dziecka z zaburzeniami hiperkinetycznymi (ADHD) umiejętności organizowania codziennej nauki pod kątem objawów ADHD umiejętności dostrzegania potencjału i kompensowania nim deficytów uczniów z kłopotami w zakresie koncentracji uwagi, nadmiernej impulsywności i ruchliwości postawy akceptacji w stosunku do uczniów z odmiennymi potrzebami edukacyjnymi
Potrzebne materiały	Załącznik nr 1. Fakty i mity o ADHD Załącznik nr 2. Co i mnie wiesz. Opisy przypadków długopisy flipchart/tablica rzutnik lub tablica interaktywna
Czas trwania	60 minut
Liczba uczestników	20-30 osób

Przeczytaj również:

Wskazówki do pracy z dzieckiem z ADHD – jak pomóc nadpobudliwemu uczniowi w szkole?

Wykorzystaj scenariusz zajęć:

Wszędzie go pełno! – Warsztaty dla rodziców dzieci z ADHD

Natalia Perek
20 lutego 2023 r.
Nauczyciele

Rodzicu, nauczycielu mam ADHD, jak ze mną pracować

Wszędzie go pełno! – Warsztaty dla rodziców dzieci z ADHD

Scenariusz może być wykorzystany na zebraniu z rodzicami lub na oddzielnym spotkaniu poświęconym ADHD. Warsztaty stwarzają okazję do nawiązania efektywnej współpracy z rodzicami i mogą przyczynić się do pozyskania w rodzicach sojuszników współdziałających w procesie wychowania ich dzieci.

Uczestnicy	rodzice uczniów
Cele ogólne	usystematyzowanie wiedzy na temat zespołu ADHD identyfikacja postaw wobec dziecka nawiązanie pozytywnej relacji między rodzicami, zachęcenie do wymiany doświadczeń i współpracy
Cele szczegółowe, uczestnicy	dzielą się wiedzą dotyczącą funkcjonowania, zachowania dziecka z zespołem ADHD, omawiają problemy, z którymi borykają się w związku z wychowaniem ich dziecka, rozpoznają i identyfikują własne postawy, uczucia, emocje względem problemu i własnego dziecka, wymieniają doświadczenia dotyczące opieki nad dzieckiem i sprawdzonych metod oddziaływania wychowawczego, dzielą się pomysłami, poradami, szukają wspólnie pomysłów radzenia sobie z problemami
Czas trwania	90 minut
Potrzebne materiały	trzy karty flipchart, na każdej jeden duży konturowy rysunek: chmura, słońce, dom, małe karteczki z klejem lub taśmą klejącą, nożyczki, skopiowany dla każdego uczestnika materiał Rodzicu, nauczycielu mam ADHD, jak ze mną pracować?, herbatniki, kawa, herbata, śmietanka do kawy, termosy, jednorazowe kubeczki
Liczba uczestników	12–15 osób

Przeczytaj również:

Danuta Pyrdoł
10 listopada 2022 r.
Rodzice

Wskazówki do pracy z dzieckiem z ADHD – jak pomóc nadpobudliwemu uczniowi w szkole?

Rozpoznania zespołu nadpobudliwości psychoruchowej dokonuje lekarz psychiatra współpracujący z psychologiem. Diagnozy dokonuje się na podstawie wywiadu z opiekunami, rozmów z dzieckiem, badań psychologicznych oraz o dziecku sporządzonej w szkole. Z uwagi na to, że dziecko z ADHD napotyka na wiele trudności w szkole, specjaliści z poradni często udzielają wskazówek dla nauczycieli. Poznaj najczęstsze i najbardziej skuteczne wskazówki do pracy z dzieckiem z ADHD i dowiedz się, jak pomóc uczniowi w szkolnej codzienności.

Z artykułu dowiesz się m.in.:

Czym jest zespół nadpobudliwości psychoruchowej?
Jak ADHD wpływa na funkcjonowanie dziecka w środowisku edukacyjnym?
O czym powinni wiedzieć nauczyciele pracujący z diagnozą ADHD?
W jaki sposób dostosować warunki nauki do potrzeb dzieci i młodzieży z ADHD?

Przeczytaj również:

Kim jest trudne dziecko. Odcinek 6. ADHD, czyli dziecko w ciągłym ruchu

Żywe srebro, wszędzie go pełno. Najpierw zrobi, potem pomyśli. Nie usiedzi na miejscu, ciągle biega. Kiedyś zgubi własną głowę. Ciągle myśli o niebieskich migdałach. Ma milion pomysłów na sekundę, ale niczego nie kończy. Nie słucha poleceń, nie współpracuje, trzeba mu powtarzać sto razy. Niezdara, co się potyka o własne nogi, wszystko mu leci z rąk. Takie słowa dorosłych nieustannie towarzyszą dzieciom z zespołem nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi – znanemu powszechnie jako ADHD.

Natalia Perek
26 października 2021 r.
Szkolenia i webinary

Praca z dzieckiem z ADHD

Zespół nadpobudliwości psychoruchowej (ADHD) rozpoznawany jest pomiędzy 6. a 9. rokiem życia, jednak jedynie 20% dzieci dotkniętych tym zaburzeniem trafia pod opiekę specjalistów. ADHD jest jednym z najczęstszych zaburzeń u dzieci w wieku szkolnym. Jego rozpowszechnienie oceniane jest na 5–7% populacji. W praktyce oznacza to, że ucznia bądź uczennicę z taką diagnozą można spotkać w każdej klasie. W publikacji zamieszczono listę objawów, których występowanie może wskazywać na ADHD. Omówiono także przyczyny problemów wychowawczych i skuteczne modele leczenia.

Warto pamiętać, że rozpoznanie u dziecka ADHD nie powinno stać się dla niego „wymówką” usprawiedliwiającą jego każde trudne zachowanie. Dzięki wskazówką zawartym w publikacji możliwe będzie odróżnienie celowych, niepożądanych zachowań dziecka od objawów zaburzenia, na które nie ma ono wpływu.

W książce omówiono także typowe problemy szkolne spowodowane objawami ADHD. Zaprezentowano wskazówki, w jaki sposób zorganizować pomoc psychologiczno-pedagogiczną oraz jakich zasad przestrzegać, by pomóc takiemu dziecku.

12 października 2020 r.
WWW

ADHD – zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi

W opiniach poradni psychologiczno-pedagogicznej możemy spotkać się z dwoma terminami diagnostycznymi odnoszącymi się do uczniów z nadpobudliwością psychoruchową: ADHD (ang. Attention Deficit Hyperactivity Disorder) czyli zespół nadpobudliwości psychoruchowej z zaburzeniami koncentracji lub też zaburzenia hiperkinetyczne. W praktyce pedagogicznej bardziej rozpowszechniona jest nazwa ADHD i tą terminologią będę posługiwać się w artykule, który ma na celu zobrazowanie funkcjonowania ucznia z tą dysfunkcją.

ADHD w szkolnej ławce – jak wspierać w szkole "żywe srebro"

Podawane w mediach informacje o ADHD często są ze sobą sprzeczne. Jedni podważają istnienie tego zaburzenia, inni proponują różnorodne metody leczenia, niektóre naprawdę niekonwencjonalne. Można śmiało założyć, że w każdej szkole jakieś dziecko z taki trudnościami się znajdzie – według statystyk zaburzenie to rozpoznaje się u ok. 1% populacji dzieci szkolnych. Dlatego warto przyjrzeć się bliżej funkcjonowaniu uczniów z tym zespołem, by móc zastanowić się, w jaki sposób można ich wesprzeć – wspierając jednocześnie siebie i swoją nauczycielską cierpliwość.

Wiercipięta czy zespół niespokojnych nóg? Jak to rozpoznać?

Czy któryś z uczniów zwraca na siebie uwagę ciągłą ruchliwością i zmęczeniem? Być może był już sprawdzany pod kątem ADHD i nic nie wskazało na hiperaktywność? A może ma już zdiagnozowane ADHD, a ta diagnoza Tobie i rodzicom wydaje się być błędna? Dzieci z RLS (ang. restless legs syndrome), czyli syndromem niespokojnych nóg, często są źle diagnozowane. Jeżeli przypuszczasz, że Twój uczeń może mieć RLS, zastosuj prosty test. Ustal wraz z rodzicami, czy powinni skontaktować się z lekarzem.