W dzienniku, w tym w elektronicznym, powinny być zawarte jedynie te dane, które są wskazane w przepisach. Natomiast informacje dotyczące pomocy psychologiczno-pedagogicznej powinny być gromadzone w indywidualnej teczce ucznia (§ 8, § 19 rozporządzenia w sprawie sposobu prowadzenia dokumentacji przebiegu nauczania).
Praca z uczniami wynika ze zróżnicowanych potrzeb i celów oddziaływań, dlatego nie ma możliwości stworzenia uniwersalnego wzoru oceny efektywności pomocy, ani ewaluacji prowadzonych działań z uczniami. Powinny być one dobierane adekwatnie do konkretnych celów podejmowanych działań, zakresu i form udzielanego wsparcia.
W szkołach publicznych program wychowawczo-profilaktyczny uchwala rada rodziców w porozumieniu z radą pedagogiczną w każdym roku szkolnym. Odrębną kwestią jest to, że może się zdarzyć, że większość treści programu zostanie powtórzona w kolejnym roku szkolnym lub zmodyfikowana, przez organy w nowym składzie, jednak zawsze program wymaga nowej uchwały.
Czas przechowywania opinii uczniów z poradni psychologiczno-pedagogicznej oraz opinii wydanych przez psychologa nie jest wprost określony w przepisach. Ten sam problem dotyczy przechowywania teczek uczniów uczęszczających na terapię pedagogiczną. Sprawdzamy, na podstawie jakiej dokumentacji prawidłowo określić okres przechowywania dokumentów.
Czekają nas zmiany w dokumentacji szkolnej. Jeszcze w tym roku szkolnym nauczyciele będą sporządzali świadectwa według nowych wzorów. Co więcej, w życie wejdą również nowe druki innych dokumentów szkolnych, a także e-legitymacje.
Objęcie ucznia pomocą psychologiczno-pedagogiczną zwykle wiąże się z uzyskaniem informacji o jego stanie zdrowia i innych problemach. Informacji tych nie zamieszcza się w tradycyjnym dzienniku lekcyjnym, także dlatego, że nie ma w nim miejsca na wpisywanie takich danych. A co w przypadku dzienników elektronicznych, których budowa umożliwia gromadzenie większych zasobów informacji?