Objęcie ucznia pomocą psychologiczno-pedagogiczną zwykle wiąże się z uzyskaniem informacji o jego stanie zdrowia i innych problemach. Informacji tych nie zamieszcza się w tradycyjnym dzienniku lekcyjnym, także dlatego, że nie ma w nim miejsca na wpisywanie takich danych. A co w przypadku dzienników elektronicznych, których budowa umożliwia gromadzenie większych zasobów informacji?
W szkołach dla dorosłych nie ma obowiązku realizacji programu wychowawczo-profilaktycznego. Zasadniczo przepisy nie wprowadzają zmian w zakresie zasad realizacji zadań wychowawczych i profilaktycznych w szkołach dla dorosłych.
IPET opracowany dla ucznia z orzeczeniem o potrzebie kształcenia specjalnego trzeba weryfikować co najmniej dwa razy w roku. W pracach zespołu, który się tym zajmuje, mogą uczestniczyć rodzice ucznia, a także różni specjaliści. Gdy jednak zespół ma problem z ustaleniem np. sposobu oceniania osiągnięć ucznia – może się zwrócić o pomoc do specjalisty z poradni psychologiczno-pedagogicznej.
Nauczanie indywidualne z założenia jest formą okresowej zmiany formy nauczania (w okresie nie krótszym niż 30 dni). Uczeń może po okresie nauczania indywidualnego wrócić do zajęć z klasą, gdzie będzie kontynuowane dokumentowanie bieżących i semestralnych/klasyfikacyjnych ocen oraz odnotowywana jego obecność na zajęciach.
Formy udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej uczniom powinny być zawarte w statucie. Jeżeli jednak szkoła chce wprowadzić specjalną procedurę dotyczącą udzielania takiej pomocy, to w dokumencie tym powinno się znaleźć odpowiednie upoważnienie do jej opracowania. Wprowadza się ją w życie uchwałą rady pedagogicznej.
Przepisy nie przewidują odmiennego wzoru świadectwa ani arkusza ocen dla uczniów z autyzmem na etapie edukacji wczesnoszkolnej. Różne druki na poszczególnych etapach edukacji dotyczą jedynie uczniów z upośledzeniem w stopniu umiarkowanym i znacznym z uwagi na różnice w podstawie programowej i odmienny sposób oceniania tej grupy uczniów.