
Wszystko, co nowe rodzi pewne obawy. Dorosły ma jednak wiele różnych punktów odniesienia – gdy zaczyna nową pracę, jest w stanie przewidzieć, jaki ten początek może być. Gdy kilkuletnie dziecko przekracza próg przedszkola po raz pierwszy, żadnego porównania nie ma. To, co mówili rodzice: „będzie tam dużo zabawek”, „poznasz wielu kolegów”, „będziesz się tam dobrze bawił” było zwyczajnie czystą abstrakcją, bo przecież nie da się wyobrazić sobie czegoś, czego się nigdy nie doświadczyło. Jedyne, co można zrobić, to wybuchnąć płaczem.

Pojęcie „kryzys” jest nacechowane mocno negatywnie. Często też kryzys utożsamiany jest z tym, że przeżywający go nie radzi sobie ze swoim życiem czy problemami. Każdy nauczyciel przynajmniej raz w karierze spotka się z kryzysową sytuacją któregoś ze swoich uczniów. I na taką ewentualność warto być przygotowanym, bo często o właśnie pracownicy szkoły stoją na pierwszej linii interwencyjnego wsparcia. W artykule wyjaśniono czym jest kryzys, jakie rodzaje kryzysów można wyróżnić oraz co wskazuje na to, że uczeń znalazł się w kryzysie.

Dzieci przychodzą do przedszkola po raz pierwszy w różnym wieku. Niektóre zaczynają swoją edukację przedszkolną od zerówki inne już w trzecim roku życia. Niezależnie od wieku, indywidualnych różnic i sytuacji, jest to znacząca zmiana środowiska dla dziecka. Dlatego należy zadbać o adaptację dziecka, które rozpoczyna swoją przygodę z przedszkolem.

Współpraca z rodzicami nie układa się najlepiej? Zastanawiasz się, co robisz nie tak, a może jesteś młodym nauczycielem i potrzebujesz wsparcia? Chcesz osiągnąć sukces, brakuje Ci pomysłu? Jest coś o czym powinieneś wiedzieć, a może o tym zapomniałeś. Czy pamiętasz co w Twojej pracy jest najważniejsze? Gdy osiągniesz ten cel, wszystko powoli zacznie się układać.

Jak wspomagać ucznia w trakcie bieżącej pracy na lekcji, stosownie do jego możliwości psychofizycznych i indywidualnych potrzeb? Jak zapewnić dziecku możliwie najlepsze warunki do samodzielnego działania i osiągania celów zajęć?

Szkoła jest zobowiązana przyjąć dziecko zamieszkałe w jej obwodzie, często jednak wiąże się to z dużą niepewnością z uwagi barierę językową czy kulturalną. Mimo że prawo oświatowe reguluje kwestie związane z organizacją nauki języka polskiego, zdarza się, że uczeń jest pozostawiony sam sobie – nauczyciele nie potrafią się z nimi porozumieć, wychowawca nie wie, jak rozmawiać z rodzicami. To właśnie wychowawca odgrywa ważną rolę w nowej sytuacji.

Ewaluacja służy uczeniu się i rozwojowi, nie ma sensu, gdy nie chcemy i nie możemy skorzystać z jej wyników. Patrząc z tej perspektywy, nie może być ona uciążliwym problemem, ale stałą praktyką szkoły i można ją zaplanować tak, by była szybka, łatwa, przyjemna i oczywiście użyteczna.

Nauczyciel ma obowiązek zachowania tajemnicy rady pedagogicznej. Uczniowie i ich problemy dydaktyczne oraz dotyczące dyscypliny szkolnej, sytuacja rodzinna podopiecznych, konflikty w gronie nauczycieli i niedopełnianie obowiązków przez pracowników to tylko niektóre tematy poruszane na posiedzeniach rady pedagogicznej. Upublicznione − mogą być źródłem „sensacji”, jednak nie może być ona przedmiotem dyskusji toczącej się poza zamkniętymi drzwiami. Przeczytaj, jakie konsekwencje ponosi członek rady pedagogicznej, który nie dochował tajemnicy rady pedagogicznej.