Kształcenie integracyjne polega na organizacji wspólnego kształcenia dzieci i młodzieży zdrowych z dziećmi i młodzieżą z niepełnosprawnością. Na przykładzie działalności jednego z dzielnicowych centrum ds. integracji w Warszawie przedstawiamy, jak można działać skutecznie na obszarach różnych aspektów funkcjonowania ucznia z orzeczeniem o potrzebie kształcenia specjalnego w systemie edukacji.
Przedstawiamy ostatnią część artykułu z serii dotyczącej mądrej i praktycznej indywidualizacji pracy na lekcji w zróżnicowanym zespole. Aby ułatwić i zobrazować sposoby na edukację włączającą, przedstawiamy praktyczne wskazówki metodyczne do pracy z uczniami z różnych grup z orzeczeniem o potrzebie kształcenia specjalnego.
Praca ze zróżnicowanym zespołem wymaga przede wszystkim systematycznego rozpoznawania potrzeb i możliwości uczniów – o czym pisałam w pierwszej części materiału. W oparciu o zyskane z rozpoznania informacje nauczyciel projektuje swoje działania edukacyjne i wychowawcze. Przedstawiamy kolejną część artykułu, w której sprawdzamy, jak wykorzystać emocje w uczeniu się oraz jak z pomysłem prowadzić zajęcia.
W edukacji włączającej szkołę postrzega się jako miejsce, którego zadaniem jest rozpoznanie prowadzone w celu uwzględnienia potrzeb każdego dziecka. Prowadzone przez nauczycieli i specjalistów rozpoznanie ma z jednej strony doprowadzić do indywidualizacji procesu kształcenia, z drugiej – umożliwić uczniom uczenie się we współpracy w dostosowanym do ich potrzeb tempie, z wykorzystaniem zróżnicowanych metod i technik pracy uwzględniających ich style uczenia oraz w warunkach biorących pod uwagę ograniczenia i możliwości poszczególnych uczniów.
Arteterapia, czyli terapia przez sztukę na przestrzeni ostatnich lat jest coraz bardziej popularną formą terapii dzieci i dorosłych. Wchodzi do ośrodków terapeutycznych, resocjalizacyjnych, placówek medycznych, do przedszkoli i szkół. I nie bez powodu! W obliczu m.in. zwiększających się zachorowań na depresję, problemów wychowawczych, wciąż przybywających zaburzeń ze spektrum autyzmu, wydaje się jednym ze środków, które mogą pomóc w komunikacji z pacjentem oraz w dotarciu do jego ukrytych potrzeb i emocji.
Jednolita dla wszystkich uczniów oferta edukacyjna należy do przeszłości. Nie sprawdziła się, bo klasy jednorodne nie istnieją. Dlatego obecnie szkoła stawia na zindywidualizowane wspomaganie rozwoju podopiecznych. Planowanie i prowadzenie lekcji oraz przydzielanie uczniom zadań musi uwzględniać ich poziom, potrzeby i aktualne możliwości. Co to oznacza dla nauczyciela? Podpowiadamy, jak efektywnie pracować z klasami o zróżnicowanym poziomie.
Dobrze przeprowadzone rozpoznanie potrzeb dziecka z nadpobudliwością psychoruchową umożliwia zaplanowanie metod i form pracy na lekcji tak, aby w jak największym stopniu odpowiadały na jego potrzeby. Przedstawiamy wzór karty obserwacji ucznia, a także 11 kroków postępowania w pracy z dzieckiem nadpobudliwym oraz całą klasą.
Zamieszczony IPET dla ucznia z mózgowym porażeniem jest propozycją opartą na zmianach w prawie wprowadzonych z dniem 1 wrzenia 2017 roku. Uczniowie z niepełnosprawnością ruchową są bardzo różnorodną grupą. Szczególnej uwagi wymagać będą dzieci i młodzież z zespołem mózgowego porażenia dziecięcego, z chorobami nerwowo-mięśniowymi oraz po wypadkach i urazach.
Jeśli w szkole masz uczniów, którzy nie byli diagnozowani w poradni psychologiczno-pedagogicznej, ale podejrzewasz u nich problemy, możesz wykorzystać prosty test. Wyniki dadzą podstawę do przeprowadzenia rozmów z rodzicami i dalszego diagnozowania ucznia. Test jest odpowiedni dla dzieci przedszkolnych oraz uczniów klas 1–3.