W organizacji zajęć socjoterapeutycznych dla uczniów z orzeczeniami o zagrożeniu niedostosowaniem społecznym kluczowym wyzwaniem jest odpowiedni dobór grupy. W artykule wyjaśniamy, jaką rolę odgrywa wiek uczestników i wyjaśnia, dlaczego nie jest zalecane łączenie uczniów z różnych etapów edukacyjnych. Autorka wskazuje, jakie zagrożenia mogą wynikać z nadmiernego zróżnicowania wiekowego i kiedy taka organizacja zajęć może stać się barierą w osiągnięciu założonych celów terapeutycznych.
Klasy terapeutyczne powstają z myślą o uczniach, którzy potrzebują dostosowanej organizacji nauki i intensywnego wsparcia psychologiczno-pedagogicznego. W przeciwieństwie do klas integracyjnych, w których obowiązkowo zatrudnia się nauczyciela współorganizującego kształcenie, przepisy nie przewidują takiego rozwiązania w klasach terapeutycznych. Jakie są konsekwencje tej różnicy? Jakie wsparcie mogą otrzymać uczniowie w takiej klasie? Odpowiedzi na te pytania znajdują się w poniższym artykule.
Uczniowie z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu umiarkowanym i znacznym realizują odrębną podstawę programową. Jeżeli uczęszczają do klasy ogólnodostępnej, to w klasie tej realizowane są dwa odrębne ramowe plany nauczania i dwie odrębne podstawy. Z tego względu, w celu ułatwienia organizacji nauczyciele chcieliby, aby uczeń niektóre zajęcia realizował indywidualnie. Nie chodzi jednak o organizację indywidualnego nauczania, lecz indywidualne realizowanie niektórych przedmiotów. Czy takie rozwiązanie jest możliwe, jeżeli nie wskazano go w orzeczeniu?
U dzieci i młodzieży z zaburzeniami ze spektrum autyzmu nierzadko występuje nadwrażliwość na dźwięki. Wówczas negatywny wpływ na stan emocjonalny i psychiczny ucznia może mieć nie tylko hałas, ale również muzyka i śpiew. To z kolei utrudnia uczestnictwo w lekcjach muzyki. Sprawdź, czy ucznia z orzeczeniem o potrzebie kształcenia specjalnego z uwagi na autyzm z zajęć muzyki. Dowiedz się, jakie formy wsparcia zastosować w takiej sytuacji.
Przepisy prawa oświatowego nie określają sposobu organizacji zajęć i do 5 uczniów. Brak jest regulacji dotyczących wymiaru czy proporcji, w jakich uczeń miałby realizować zajęcia z oddziałem i w małej grupie na terenie szkoły. Jak zatem zaplanować takie zajęcia i pracę nauczycieli? Sprawdź, jak prowadzić i dokumentować zajęcia w grupie do 5 osób organizowane dla uczniów posiadających orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego.
Skorzystanie z prawa do rezygnacji z zajęć rewalidacyjnych nie oznacza automatycznie, że szkoła nie realizuje kształcenia specjalnego. Uczeń nadal ma prawo do korzystania z uprawnień wynikających z dostarczenia do szkoły orzeczenia. Sprawdź, czy w takim przypadku, mimo odstąpienia od organizacji zajęć rewalidacyjnych, szkoła otrzyma dotację na ucznia z niepełnosprawnością.
Rodzice często pytają czy mają prawo uczestniczyć w zajęciach rewalidacyjno-wychowawczych prowadzonych dla dzieci i młodzieży z niepełnosprawnością intelektualną. Przepisy prawa oświatowego nie rozstrzygają tej kwestii, dlatego ustalenia powinny wynikać ze statutu szkoły lub placówki. Sprawdź szczegóły.
Dla uczniów posiadających orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego, wydane ze względu na niedostosowanie społeczne organizuje się zajęcia resocjalizacyjne. Zajęcia te nie mogą być realizowane w ramach godzin przeznaczonych na pomoc psychologiczno-pedagogiczną. Sprawdź, dlaczego uczeń z niedostosowaniem społecznym mieć zapewnione zajęcia resocjalizacyjne niezależnie od udziału w zajęciach w ramach pomocy psychologiczno-pedagogicznej.
Przerwy w szkole pomiędzy zajęciami są czasem pracy dla nauczycieli. W związku z tym, jeśli jest to uzasadnione, nauczyciel wspomagający powinien przebywać podczas przerw z uczniem. Ale o zakresie zadań realizowanych przez nauczycieli wspomagających decyduje dyrektor. W związku z tym może on ustalić zakres czynności, jakie nauczyciel wykonuje w ramach swoich zadań zawodowych w czasie przerwy międzylekcyjnej. W IPET należy określić zakres zintegrowanych działań nauczycieli i specjalistów, a jednym z nich może być wsparcie nauczyciela wspomagającego podczas przerw.
Dojrzewanie jest trudnym okresem dla wszystkich nastolatków. Zmiany zachodzą na każdej płaszczyźnie – fizycznej, społecznej, emocjonalnej. Pojawiają się nowe potrzeby – przynależności do grupy rówieśniczej, poszukiwania własnej tożsamości, separacji od rodziców. Nastolatek przechodzi właściwie gruntowną przebudowę całej swojej osoby, podobnie jak jego rówieśnicze otoczenie. Relacje okazują się zmienne, ulegają dynamice dotąd nie znanej. Dla neurotypowych nastolatków to okres pełen wyzwań. Jak więc wesprzeć w tym trudnym czasie uczniów w spektrum autyzmu?