Klasa szkolna, to zespół osób o różnorodnych możliwościach, potrzebach, o określonej wrażliwości, różnych sposobach wyrażania emocji. To grupa młodych ludzi, czasami chętnych do pracy, ambitnych, czasami biernych. Zmotywowanych lub niechętnych, pracowitych lub leniwych. Ta różnorodność charakterów i zachowań uczniów wywołuje potrzebę bycia nauczycielem elastycznym. Sprostanie wymaganiom dzieci i młodzieży wymusza ciągłe poszukiwanie takich rozwiązań edukacyjnych, które będą służyły nie tylko najwyższej efektywności kształcenia, osiąganiu przez uczniów sukcesu, ale przede wszystkim będą dawały uczniowi satysfakcję z wykonywanej pracy i poczucie, że każdego dnia zdobywają nową wiedzę i nabywają nowych, ciekawych doświadczeń.
Często jako pedagodzy, ale również jako rodzice, zadajemy sobie dręczące nas pytanie co jest z tym dzieckiem (uczniem), czemu ono tak się zachowuje, z czym mamy do czynienia, czy to chwilowe, czy to już coś poważnego? Gdzie zatem leży granica pomiędzy złym wychowaniem, a niedostosowaniem społecznym?
W artykule znajdziecie Państwo, praktyczne informacje dotyczące form pracy z uczniem zdolnym (przydatne do wdrożenia indywidualnego programu lub toku nauki), wskazówki dla wychowawcy do przygotowania opinii o uczniu oraz przykładowe zadania nauczyciela – opiekuna ucznia szczególnie uzdolnionego.
Dysgrafia, czyli problemy z pisaniem, to jedna z najczęstszych obok dysleksji i dysortografii przyczyna trudności szkolnych uczniów. Zdarza się, że niedokładności w odtwarzaniu liter i ich niekształtność jest tak silna, że uczeń nie jest w stanie sam odczytać tego, co zapisał. Sprawdź, w jaki sposób szkoła może pomóc mu w trakcie bieżącej nauki.
Uczeń, który otrzymał orzeczenie o potrzebie nauczania indywidualnego co do zasady nie uczestniczy w zajęciach edukacyjnych na ternie szkoły. Niejednokrotnie takiemu uczniowi trzeba jednak udzielać również pomocy psychologiczno-pedagogicznej. Sprawdź, czy te zajęcia muszą być zorganizowane w domu ucznia czy raczej może on uczestniczyć w nich w szkole.
Osoby niebędące obywatelami polskimi, podlegające obowiązkowi szkolnemu lub obowiązkowi nauki, mogą korzystać z dodatkowych zajęć wyrównawczych w zakresie przedmiotów nauczania. Zajęcia organizuje organ prowadzący szkołę, nie dłużej jednak niż przez okres 12 miesięcy.
Uczeń przybywający z zagranicy może być kwalifikowany do odpowiedniej klasy uwzględnieniem wieku lub opinii rodzica wyrażonej w formie ustnej lub pisemnej. Decyzję w sprawie sposobu przyjęcia ucznia podejmuje jednak zawsze dyrektor szkoły. Co w sytuacji, gdy uczeń przyjęty do danej klasy nie radzi sobie z realizacją podstawy programowej? Czy w takim przypadku można cofnąć go do klasy programowo niższej?
Wsparcie udzielane uczniom w szkole można opisać poprzez 3 modele organizowanej pomocy psychologiczno-pedagogicznej. W każdym z modeli ważną role odgrywa współpraca szkoły z poradnią. Organizacja tej pomocy jest ważnym elementem udzielanego wsparcia i ma wpływ na skuteczność podejmowanych działań wspierających ucznia. Przedstawiamy szczegóły zastosowania tych modeli!
Artykuł zawiera omówienie sposobów prowadzenia rozpoznania umiejętności uczniów klas I–III z ryzykiem występowania specyficznych trudności w uczeniu się matematyki. Zawarto w nim przykładowy arkusz obserwacji dotyczącej funkcjonowania ucznia oraz wskazówki do pracy obejmujące różnorodne metody i formy wsparcia.
Troskliwi rodzice niepokoją się, czy ich dziecko rozwija się prawidłowo. I jeśli w pierwszym roku życia rodzice martwią się głównie rozwojem ruchowym dziecka, to w drugim uwagę zwracają na mowę. Bacznie i niecierpliwie obserwują i nasłuchują, analizują. Czy dziecko już mówi? Jeśli pierwsze słowa nie pojawiają się albo dziecko nie uczy się nowych, niepokój narasta. Zaczyna się analizowanie własnych działań, porównywanie z innymi dziećmi, wreszcie wizyta u logopedy.