
Wsparcie udzielane uczniom w szkole można opisać poprzez 3 modele organizowanej pomocy psychologiczno-pedagogicznej. W każdym z modeli ważną role odgrywa współpraca szkoły z poradnią. Organizacja tej pomocy jest ważnym elementem udzielanego wsparcia i ma wpływ na skuteczność podejmowanych działań wspierających ucznia. Przedstawiamy szczegóły zastosowania tych modeli!

Artykuł zawiera omówienie sposobów prowadzenia rozpoznania umiejętności uczniów klas I–III z ryzykiem występowania specyficznych trudności w uczeniu się matematyki. Zawarto w nim przykładowy arkusz obserwacji dotyczącej funkcjonowania ucznia oraz wskazówki do pracy obejmujące różnorodne metody i formy wsparcia.

Troskliwi rodzice niepokoją się, czy ich dziecko rozwija się prawidłowo. I jeśli w pierwszym roku życia rodzice martwią się głównie rozwojem ruchowym dziecka, to w drugim uwagę zwracają na mowę. Bacznie i niecierpliwie obserwują i nasłuchują, analizują. Czy dziecko już mówi? Jeśli pierwsze słowa nie pojawiają się albo dziecko nie uczy się nowych, niepokój narasta. Zaczyna się analizowanie własnych działań, porównywanie z innymi dziećmi, wreszcie wizyta u logopedy.

Uczeń zdolny, w powszechnym odbiorze, to uczeń wyróżniający się pozytywnie – najczęściej w zakresie przedmiotów szkolnych, a zwłaszcza konkursów i olimpiad. Za uczniów zdolnych przyjmuje się tylko tych uczniów, którzy mieszczą się w wymiarach ocenianych przez szkołę. Stąd wielu uzdolnionych uczniów nie jest docenianych i dowartościowanych w systemie szkolnym.

Cukrzyca typu 1 to choroba przewlekła, która wymaga stałego kontrolowania poziomu cukru we krwi i podawania insuliny. Z tego powodu chore dziecko w szkole musi by otoczone szczególną opieką. Jak skutecznie uczyć dzieci chore na cukrzycę? O czym pamiętać, aby zapewnić im bezpieczny pobyt w szkole oraz stworzyć przyjazne środowisko? Czy mierzenie cukru jest obowiązkiem nauczyciela? Kto jest za to odpowiedzialny i kto może w tym pomóc?

Pełne włączenie dziecka chorego w ogólnodostępny system edukacji, z uwzględnieniem jego potrzeb i możliwości, wymaga zarówno od nauczycieli, jak i rodziców uważności, starań, współpracy i gotowości do zmian. Codzienne funkcjonowanie ucznia z chorobą przewlekłą w szkole wiąże się z wieloma wyzwaniami – zarówno edukacyjnymi, jak i psychospołecznymi. Każde dziecko przewlekle chore potrzebuje indywidualnego podejścia, dostosowania warunków nauki oraz wsparcia w relacjach rówieśniczych. Właściwa organizacja pobytu ucznia przewlekle chorego w szkole, znajomość procedur postępowania oraz współpraca całej społeczności szkolnej są kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa, realizacji obowiązku szkolnego i wspierania rozwoju dziecka z chorobą przewlekłą. Jakie problemy zdrowotne mogą wpływać na życie ucznia? Jak szkoła może odpowiednio reagować i dostosować środowisko edukacyjne do możliwości psychofizycznych ucznia przewlekle chorego?

Według badań psychopedagogicznych średnio co piąty uczeń jest zdolny. Biorąc pod uwagę całą populację uczniów w Polsce, zdolni stanowią zatem całkiem liczną grupę. Czy wiemy, czego oni tak naprawdę potrzebują od szkoły? Co szkoła mogłaby im dać, a co faktycznie daje, żeby zapobiec marnotrawieniu ich talentów?

Niepokojącym zjawiskiem jest zwiększenie w ostatnich latach zachorowalności na depresję dzieci i młodzieży. Aż 20% osiemnastolatków doświadczyło przynajmniej jednego epizodu depresyjnego! Mimo alarmowania o tym fakcie, wciąż bardzo często depresja u nastolatków rozwija się niezauważona przez dorosłych. Dlaczego tak się dzieje? Na co zwracać uwagę, co powinno niepokoić?

Praca z dzieckiem zdolnym i uzdolnionym stanowi wyzwanie dla każdego nauczyciela, z uwagi na konieczność podejmowania wielu działań uwzględniających w procesie edukacji jego indywidualne predyspozycje. Dowiedz się, jak wspierać dziecko zdolne i w jaki sposób korzystać z rozwiązań prawnych ukierunkowanych na rozwój uczniów wykazujących szczególne uzdolnienia.