
Z sondażu CBOS wynika, że 94% uczniów i studentów używa wulgaryzmów. Jednak przeklinanie zaczyna się już w przedszkolu. Czy ten trend da się jeszcze zatrzymać? Dowiedz się, skąd w słowniku dzieci i młodzieży tak wiele niecenzuralnych wyrazów i jak wytłumaczyć dziecku, że nie każde usłyszane słowo warto powtarzać? Poznaj sposoby radzenia sobie z problemem w różnych grupach wiekowych.

Czasami bywa całkiem zabawnie, gdy uczeń w szkole przyłapany na braku pracy domowej wymyśla kosmicznie brzmiącą wymówkę. Chomik obgryzł mi pracę plastyczną, cały wieczór nie było prądu, mama zapomniała napisać usprawiedliwienie etc. Kłamstwo w głowie ucznia szkoły podstawowej może jawić się jako świetne wyjście z sytuacji. Zwłaszcza ci młodsi mogą absolutnie nie widzieć tego, jak bardzo niestworzone bywają ich historie. Wszyscy wiedzą, że jest to nieprawda, ale co właściwie robić, gdy dziecko kłamie?

IPET to najważniejszy w szkole dokument opracowywany dla uczniów objętych kształceniem specjalnym. Zespół określa w nim cele kształcenia specjalnego dla danego ucznia oraz sposoby ich osiągania. Skuteczność IPET uzależniona jest od tego, czy został opracowany z uwzględnieniem potrzeb i możliwości ucznia. Jednak nawet najlepiej zaplanowane działania, mogą po pewnym czasie okazać się nieefektywne mimo starań całego grona pedagogicznego. Dlatego bardzo ważna jest systematyczna ocena efektywności indywidualnego programu edukacyjno-terapeutycznego. W artykule wyjaśniamy, jak często i w jaki sposób dokonywać oceny skuteczności programu. Podpowiadamy również, na co należy zwracać szczególną uwagę, dokonując oceny poziomu funkcjonowania ucznia.

Szkoła współuczestniczy w wychowywaniu dzieci i młodzieży. Nic dziwnego, że wciąż pojawiają się nowe, innowacyjne rozwiązania mające wspierać ten proces. Jednym z nich jest stosowanie punktowego systemu oceny zachowania. To nic innego jak przyznawanie uczniom dodatnich i ujemnych punktów za określone zachowania. Punkty te następnie wpływają na ocenę zachowania. Punktowanie na pewno jest wygodne, ponieważ możliwa szybkie ocenianie. Czy jest jednak efektywne? Wychowanie w szkole może wyglądać inaczej. Dowiedz się, co zrobić, aby modelować postawy uczniów bez konieczności ciągłego ich karania.

Nie dam rady. Nie wstaję, nie mam siły tam iść. Czuję, że zaraz zwymiotuję, niech mnie tylko nie bierze do odpowiedzi. Będą na mnie wszyscy patrzeć. Czuję, że mnie tu nie chcą. Na samą myśl o szkole boli mnie brzuch i jest nie dobrze. Tak mogą brzmieć wypowiedzi dzieci i nastolatków, które zmagają się z zaburzeniami lękowymi. Trzeba bowiem pamiętać, że fobia szkolna w klasyfikacji medycznej nie jest odrębną kategorią, chociaż towarzyszący jej zespół objawów jest podobny do fobii społecznej. Czym jest fobia szkolna, jak wygląda w rzeczywistości, z jakimi problemami mierzą się uczniowie? Lęk dziecka przed szkołą został opisany w odniesieniu do starszych uczniów – nastolatków.

Wydaje się, że niesienie pomocy to działanie dające korzyści nie tylko osobie, która tę pomoc otrzymuje, ale również pomagającemu. Czasami jednak można dopuścić do nadmiernej uległości w spełnianiu próśb innych. Nierzadko skutkuje to przekroczeniem granic własnej strefy komfortu. Zdarza się to również u dzieci i młodzieży. Przed zbliżającym się Dniem Wolontariatu, kiedy wszyscy przypominają uczniom, że warto pomagać, trzeba także podkreślać, że także w pomocy należy być asertywnym. Warto pomagać innym, ale tylko asertywność pozwala zachować własne granice udzielać pomocy innym z satysfakcją. Na co zwracać uwagę młodzieży decydującej się na bezinteresowną pomoc innym?

Nie jest łatwo rozmawiać z młodzieżą na temat AIDS. Dość powszechne jest przekonanie, że AIDS to problem starszych pokoleń. Nastolatki mogą myśleć, że ten kłopot dawno przeminął i obecnie zagrożenie zarażeniem jest niewielkie. Krajowe Centrum ds. AIDS donosi jednak, że to nieprawda. Codziennie na świecie wirusem HIV zakaża się 6 tysięcy osób, w Polsce to około 2-3 osoby dziennie. Rocznie w Polsce wykrywa się kilkaset zakażeń.

Mówi się, że dla rozwoju dziecka najważniejsze jest poczucie bezpieczeństwa i stabilizacja. Codzienna rutyna, powtarzalność, uporządkowany rytm dnia są filarami, na których można się oprzeć. Dziecko powinno wiedzieć, do czego wraca ze szkoły, co się będzie działo w weekendy, wakacje. Dzieci nie lubią chaosu, niespodzianek. Wiele się o tym słyszy, jednak, gdy rzeczywiście pojawia się jakaś nagła zmiana, łatwo o tym zapomnieć.

Agresję kojarzymy zazwyczaj z czymś złym; biciem, zabieraniem, obelgami słownymi. Nie jest to jednak takie proste w przypadku dzieci ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi, w szczególności z zaburzeniami ze spektrum autyzmu. U nich agresja jest często nieudanym szukaniem pomocy, próbą kontaktu, zaproszeniem do komunikacji. Równie często bywa reakcją na nękanie rówieśnicze, którego doświadcza wielu uczniów z ASD. Dowiedz się, jak radzą sobie uczniowie ze spektrum autyzmu w obliczu przemocy rówieśniczej.

Sposób postrzegania wychowania dwujęzycznego dziecka zmieniał się na przestrzeni czasu. Obecnie powszechne i poparte badaniami jest twierdzenie, że wychowanie dziecka w środowisku dwóch języków przynosi przede wszystkim korzyści. Daje możliwość lepszego startu w życiu zawodowym, pozwala na równorzędne zanurzenie się w dwie kultury (nie tylko kultury języka), poszerza możliwości intelektualne człowieka. Nie obywa się jednak bez problemów. Wciąż można spotkać się z mylną tezą, że dwujęzyczne wychowanie dzieci powoduje opóźnienie rozwoju mowy. W artykule wyjaśniamy, czym jest dwujęzyczność dzieci, czy wpływa na rozwój mowy dziecka oraz na co szczególną uwagę powinien zwrócić logopeda pracujący z dzieckiem bilingwalnym.