
Szkolne życie dzieci poruszających się na wózku inwalidzkim może być bardzo trudne. Trudności te wynikają nie tylko z ograniczeń ruchowych, ale również z niezaspokojonych potrzeb dziecka.Może być jednak łatwiejsze, jeżeli zostanie im zaoferowana odpowiednia pomoc. Efektywne wspieranie ucznia z niepełnosprawnością może dać więcej niż zajęcia integracyjne. Kluczem jest kształtowanie poczucia umiejscowienia kontroli. Dowiedz się czym są wewnątrzsterowność i zewnątrzsterowność u dzieci poruszających się na wózku inwalidzkim. Sprawdź, które zachowania wspierają, a które hamują samodzielność uczniów.

Rodzice i terapeuci coraz częściej dostrzegają deficyty rozwoju motorycznego dzieci. Sam fakt, że dziecko osiąga poszczególne kamienie milowe, nie świadczy jeszcze o jego dojrzałości motorycznej. Brak dojrzałości motorycznej manifestuje się na przykład poprzez obniżone kompetencje kończyny górnej. Trudność sprawiają wtedy takie czynności, jak chwytanie, rzucanie, łapanie, manipulowanie przedmiotami, podnoszenie, przepychanie. Ćwiczenia paluszkowe w terapii integracji sensorycznej to wartościowy i atrakcyjny sposób na usprawnianie ogólnej siły i sprawności rąk i dłoni.

Podawanie leków w szkole nie należy do obowiązków nauczycieli. Każdy nauczyciel może zdecydować, czy chce podawać lek uczniowi – wyłącznie za pisemną zgodą. Nauczyciel, który zdecyduje się podawać dziecku określony lek powinien pamiętać, by zawrzeć z rodzicami umowę, w której zostaną określone nie tylko obowiązki, ale także zalecenia lekarza sprawującego opiekę zdrowotną nad uczniem.

Indywidualne rozmowy z uczniami są nieodłącznym elementem pracy pedagoga specjalnego. To właśnie w trakcie indywidualnych spotkań można najlepiej poznać potrzeby, trudności i mocne strony ucznia, a także zaproponować konkretne formy wsparcia. Prowadzenie takich rozmów wymaga nie tylko odpowiednich umiejętności komunikacyjnych, ale również świadomości specyfiki roli pedagoga specjalnego i wiedzy o technikach, które wzmacniają skuteczność tych interakcji. W artykule zamieszczamy praktyczne wskazówki dotyczące prowadzenia rozmów z uczniami, omówienie najczęstszych ich rodzajów oraz zasady, które pomagają budować zaufanie i skutecznie wspierać rozwój młodych ludzi. Dowiesz się również, jakie błędy mogą utrudniać skuteczną komunikację i jak ich unikać, aby rozmowa była realnym wsparciem dla ucznia. Ze wskazówek z powodzeniem mogą skorzystać również pedagog szkolny, psycholog i pozostali specjaliści zaangażowani w działalność wychowawczą i opiekuńczą w szkole.

Od 7 grudnia 2024 r. obowiązują przepisy pozwalające na prowadzenie zajęć nauczania indywidualnego stacjonarnie na terenie szkoły. Wprowadzona zmiana ma na celu ułatwienie organizacji indywidualnego nauczania. Nowe regulacje budzą jednak pewne wątpliwości. W artykule odpowiadamy na najczęściej zadawane pytania oraz wyjaśniamy, jak organizować indywidualną naukę zgodnie z prawem.

Pomoc dla ucznia, który zmaga się z trudnościami w zakresie zdrowia psychicznego lub rozwija się w sposób neuroatypowy to proces złożony i wieloaspektowy. Dla terapeutów opinia o funkcjonowaniu ucznia w szkole to niezwykle cenne źródło informacji. Pomaga w rzetelnej diagnozie, rozumieniu trudności pacjenta i planowaniu potrzebnych oddziaływań. W jaki sposób ją napisać, by była naprawdę użyteczna? Które informacje należy uznać za przydatne, a które powinny zostać ograniczone do minimum? W artykule zamieszczono wskazówki dla nauczycieli dotyczące opracowania opinii dla terapeuty zewnętrznego – psychologa i psychiatry.

Lęk towarzyszy wielu osobom z zaburzeniami integracji sensorycznej, choć naturalny, może znacząco utrudniać codzienne życie i obniżać jego jakość. W odpowiedzi na ten problem ważne jest zrozumienie mechanizmów łączących trudności sensoryczne z reakcjami lękowymi. Skuteczne reagowanie na potrzeby pacjentów, u których obserwuje się lęk przy zaburzeniach integracji sensorycznej, zapewni podopiecznym poprawę komfortu i jakości życia.

Według aktualnych koncepcji psychologicznych kryzys emocjonalny to przejściowy stan nierównowagi wewnętrznej, wywołany przez krytyczne wydarzenie lub sytuację życiową, która wymaga istotnych zmian i rozstrzygnięć. Jakie wydarzenia mogą sprawić, że w stanie kryzysu znajdzie się dziecko lub nastolatek? Na jakie sygnały zwracać uwagę? W jaki sposób wesprzeć ucznia w drodze do odzyskania równowagi? Jakie kroki warto podjąć? W artykule udzielamy praktycznych wskazówek, jak pomóc dziecku w kryzysie psychicznym.

Funkcjonowanie w społeczeństwie wymaga przeróżnych kompetencji, których rozwój zaczyna się zaraz po narodzinach i trwa do końca życia. Już na etapie swobodnych zabaw w piaskownicy dzieci ćwiczą umiejętności komunikacyjne, wyrażanie własnych emocji i potrzeb, formułowanie opinii, asertywność, empatię, rozwiązywanie konfliktów. Zdarza się jednak, że ujawniają się deficyty i dysharmonie w rozwoju społecznym, które utrudniają dzieciom życie w grupie. W takich sytuacjach potrzebują dodatkowych oddziaływań i mądrego wsparcia.

Nauczyciele coraz bardziej doceniają aktywny udział uczniów w życiu szkoły. Jednak rzeczywiste dzielenie się z nimi decyzyjnością nadal sprawia im trudność. Tymczasem samorządność uczniowska to jeden z ważniejszych elementów edukacji niezbędnej do kształtowania postaw demokratycznych i obywatelskich. Przedstawiamy sposoby przygotowywania społeczności uczniowskiej do samodzielnego i odpowiedzialnego funkcjonowania. Wprowadzając proponowane rozwiązania dyrektor szkoły, wychowawca oraz nauczyciel mogą wpłynąć na zwiększenie potencjału edukacyjnego i wychowawczego funkcjonowania samorządu uczniowskiego w szkole.