
Mam złe sny, boję się zasnąć, a jak nie śpię, to i tak mi się wszystko przypomina. Nie mogę się na niczym skupić, mam poczucie, że nic nie ma sensu. Czasem czuję się tak źle, że nie wiem, co robić. Chciałbym zapomnieć o tamtej sytuacji, ale nie potrafię, ciągle mnie prześladuje . W taki sposób myślą dzieci, które doświadczyły traumy i zmagają się z zespołem stresu pourazowego. Silny uraz psychiczny może zaburzyć całe funkcjonowanie dziecka lub nastolatka. Dlatego warto wiedzieć, jak rozróżnić traumę od kryzysu sytuacyjnego i w jaki sposób wesprzeć ucznia z jej objawami. Trzeba bowiem mieć świadomość, że doświadczenie może dotyczyć każdego ucznia, a dyrektor i nauczyciele powinni być przygotowani do interweniowania w przypadku jej wystąpienia. Dowiedz się, co może wywołać traumę oraz jak nauczyciele i specjaliści mogą wspierać dziecko z doświadczeniem traumy.

Egzaminy ósmych klas, maturalne czy zawodowe w technikum i szkołach branżowych budzą stres u większości uczniów. To zazwyczaj nowa, dotąd niezbadana okoliczność, która w ich przeżyciu zaważy na dalszej przyszłości. Stres jest w takim momencie zupełnie naturalną reakcją. Jeśli nie paraliżuje ucznia, nie hamuje jego działań i nie wpływa w silny sposób na wyniki. Uczniowie, którzy zmagają się na co dzień z objawami zaburzeń lękowych są w podwójnie trudnej sytuacji. Ich poziom lęku jest znacznie wyższy niż u rówieśników. Jak ich wesprzeć? Dowiedz się, jak pomóc uczniom z zaburzeniami lękowymi radzić sobie podczas egzaminów.

Koncentracja uwagi jest w szkole niezbędnym procesem poznawczym. Trudno przyswoić jakąkolwiek wiedzę, opanować nowe umiejętności, jeśli pojawiają się kłopoty w tym zakresie. Jednocześnie tak trudno jest zaakceptować fakt, że nie zawsze uczeń ma wpływ na poziom swojej koncentracji uwagi. Kłopoty w zakresie koncentracji uwagi mogą świadczyć o ADHD, depresji, zaburzeniach lękowych, PTSD i innych kłopotach zdrowia psychicznego. Jak zadbać o potrzeby uczniów z obniżonym poziomem koncentracji uwagi?

Bullying to nie tylko fizyczna przemoc, ale cały wachlarz zachowań, które uderzają w godność i poczucie własnej wartości uczniów. To problem, który przybiera różne formy, dlatego wymaga nie tylko dostrzegania, ale i zrozumienia jego subtelniejszych, często ukrytych form. W artykule poruszona została tematyka ukrytej przemocy rówieśniczej, obejmującej zachowania takie jak wykluczenie, plotkowanie czy nękanie internetowe (cyberprzemoc). Przedstawiono charakterystyczne cechy bullyingu, jego długofalowe skutki dla ofiar oraz strategie, które mogą pomóc nauczycielom w identyfikacji i zapobieganiu temu zjawisku wśród dzieci i młodzieży. Autor udziela również wskazówek, jak tworzyć bezpieczne i wspierające środowisko edukacyjne, promując jednocześnie kulturę szacunku i tolerancji.

Często podczas rozmów na temat bullyingu zarówno dorośli jak i sami uczniowie zadają sobie pytanie: dlaczego mimo to, że wiele osób wiedziało o trudnych zdarzeniach w klasie, nikt o tym nie poinformował. Nie skorzystał z dostępnych w szkole rozwiązań takich jak pójście do pedagoga czy psychologa jak zgłoszenie się do dyrektora jak napisanie informacji przez dziennik elektroniczny lub innym kanałem komunikacji.

Samobójstwo to ogromny szok dla całej społeczności. To ogromny cios nie tylko dla najbliższych osoby, która targnęła się na życie. Gdy samobójstwo popełnia uczeń, dziecko czy nastolatek, całe środowisko przeżywa załamanie. W tym kryzysowym stanie pojawia się bezradność, szok, chęć zaprzeczenia temu, co się stało, silna złość, poczucie winy. W przestrzeni szkolnej rozbrzmiewają pytania. Czy ktoś wiedział o zamiarze? Gdzie byli rodzice? Dlaczego szkoła temu nie zapobiegła? Zachowanie samobójcze zachowanie samobójcze nie jest jednak wynikiem wyizolowanego zdarzenia, a całej konstelacji czynników, którym nie zawsze da się skutecznie zapobiec. Jak należy wspierać środowisko szkolne po tak trudnej sytuacji? W artykule wyjaśniamy, czym są działania postwencyjne w szkole po samobójczej śmierci ucznia.

W szkołach i przedszkolach zdarzają się sytuacje, w których konieczne jest wezwanie pogotowia ratunkowego i zabranie ucznia do szpitala. Wówczas powstaje pytanie – czy nauczyciel musi jechać z uczniem do szpitala? A co, jeżeli konieczna jest hospitalizacja, ale rodzice nie mogą przyjechać do dziecka?

Szkolne wycieczki, trasy pieszych wędrówek i górskie szlaki najczęściej biegną przez las lub polanę. W takim otoczeniu łatwo zapomnieć o zagrożeniach. Jednym z nich, jakże niepozornym, bo niewielkich rozmiarów, jest kleszcz. Dodatkowo użądlenie przez kleszcza nie boli, ponieważ jego ślina zawiera substancje znieczulające. Z tych powodów w przypadku użądlenia przez kleszcza jak i tzw. chorób odkleszczowych najtrafniejszym postępowaniem jest zasada „lepiej zapobiegać niż leczyć”.

Nie ma powodu, aby wykluczać dziecko chore na cukrzycę z udziału w wycieczce szkolnej, jeśli rodzice wyrażają zgodę na wyjazd. To samo dotyczy innych imprez szkolnych, bo dyskotek czy wyjść do kina albo teatru. Sprawdź, o co zadbać, aby dziecko z cukrzycą na wyciecze szkolnej było bezpieczne. Dowiedz się, jakie są obowiązki nauczyciela i rodziców.

W odniesieniu do młodych ludzi nie ma możliwości oddzielenia świata wirtualnego od realnego, gdyż wzajemnie się przenikają, przenosząc sytuacje z życia klasowego na grunt online i odwrotnie. Wiele przypadków cyberprzemocy wiąże się z obecną w szkole "tradycyjną" przemocą rówieśniczą. Możliwość komunikacji online dostarczyła nowego kanału, przez który uczniowie realizują również tego typu zachowania. To, że akty przemocy rozgrywają się poza murami szkoły, nie oznacza to, że dyrektor i nauczyciele mogą pozostawać na nią obojętni. Przeczytaj artykuł, aby dowiedzieć się, dlaczego działania profilaktyczne oraz interwencje szkoły w przypadku cyberprzemocy są niezbędne.

Naukowcy alarmują – Internet uzależnia dzieci, czasem w bardzo poważny sposób zaburzając ich funkcjonowanie. Do poradni psychologiczno-pedagogicznej trafiła niedawno zrozpaczona mama dziesięciolatki, która dostała ataku szału i zdemolowała pokój po tym, jak mama wyłączyła jej dostęp do sieci. Szesnastolatek tak kopnął swojego ojca, który wyjął kabel z komputera, że połamał mu dwa żebra… To realne sytuacje świadczące o silnym uzależnieniu, wymagające już specjalistycznego leczenia. Warto zatem być czujnym i sprawdzać, czy aby nie pojawiają się pierwsze objawy uzależnienia.