Określenie „rodzina patologiczna” wydaje się skrajnie pejoratywne. Wyrażenie „patologia” nabrało w naszym społeczeństwie ogromnie negatywnego wydźwięku. „Patologii” nikt nie chce, wszyscy się jej boją, unikają, drwią z niej. W jaki sposób myśleć o skrajnie dysfunkcyjnych rodzinach, by w ogóle umieć je wspierać w rozwoju? Jak pomagać uczniom, którzy wychowują się w społecznościach marginalizowanych lub zagrożonych marginalizacją?
Okres dorastania to czas wielu przemian i wyzwań. To moment silnych emocji. Czasami jednak natężenie doznań nastolatka wydaje się wykraczać poza to, co naturalne dla wieku. Pojawiają się silne emocje, trudne reakcje i sztywne zachowania, które utrudniają zarówno bycie w grupie rówieśniczej, jak i w rodzinie. Budująca się osobowość wydaje się sztywna i krucha jednocześnie, pełna sprzeczności. Jak rozpoznać rozwijające się zaburzenia osobowości u nastolatka?
Zdarza się, że to, co nieznośne dla dorosłych jest kluczowe w rozwoju dzieci. Przykładem może być wspinanie się, głośne krzyczenie w czasie zabawy, beztroska twórczość wymagająca użycia dużych płaszczyzn (ścian w salonie). Nie można pominąć ciągłego brudzenia ubrań, odkrywania nowych faktur poprzez wkładanie przedmiotów do buzi, walki o swoje grabki w piaskownicy. Choć dorosłym opiekunom czasem puchnie głowa i kończy się cierpliwość, to jednak istnieją pewne prawa dzieciństwa. Jak prawo do zdrowego buntu, czyli tzw. buntu dwulatka, kiedy wydaje się, że dziecko zaczyna testować rodzicielską cierpliwość. Czy dziecko w tym wieku faktycznie "testuje" dorosłych? Czym właściwie jest bunt dwulatka, czym się objawia i co robić, gdy nie mija?
Przeniesienie do szkoły noża lub innego niebezpiecznego narzędzia nie może zostać zlekceważone przez nauczycieli i dyrektora. Dyrektor jest bowiem odpowiedzialny za zapewnienie bezpieczeństwa uczniom i nauczycielom, dlatego konieczne jest zbadanie sytuacji podjęcie odpowiednich kroków. Sprawdź, jak postępować, jeżeli w szkole pojawia się uczeń z nożem w kieszeni.
Każdego roku z ucieka z domu kilka tysięcy chłopców i dziewczynek. Najmłodsi uciekinierzy to czwartoklasiści, choć decydują się na ucieczkę zdecydowanie rzadziej niż uczniowie w okresie dojrzewania w wieku 14–17 lat. Czy da się temu zapobiec? Co jest najczęstszą przyczyną ucieczek? Jakie kroki mogą podjąć nauczyciele oraz rodzice, zanim dziecko ucieknie z domu, aby zapobiec zaginięciu? Sprawdź, jakie sygnały mogą zwiastować planowaną ucieczkę.
Obchodzony 10 września Światowy Dzień Zapobiegania Samobójstwom to święto zainicjowane w 2003 roku przez Międzynarodowe Towarzystwo Zapobiegania Samobójstwom (IASP) we współpracy z Światową Organizacją Zdrowia (WHO) i Światową Federacją Zdrowia Psychicznego (WFMH). W tym dniu szczególną uwagę zwraca się na często niedostrzegalny i bagatelizowany problem zdrowia psychicznego. Działania profilaktyczne i prewencyjne muszą być jednak podejmowane przez cały rok, szczególnie w śród dzieci i młodzieży. Targnięcie się na własne życie stanowi drugą co do wielkości, po wypadkach i nagłych urazach, przyczynę zgonów młodych ludzi. Na jakie sygnały należy zwracać uwagę i jakie działania podejmować, aby próby samobójcze u dzieci i młodzieży nie były konsekwencją zaniedbań w szkole i środowisku rodzinnym?
Szkolne wycieczki, trasy pieszych wędrówek i górskie szlaki najczęściej biegną przez las lub polanę. W takim otoczeniu łatwo zapomnieć o zagrożeniach. Jednym z nich, jakże niepozornym, bo niewielkich rozmiarów, jest kleszcz. Dodatkowo użądlenie przez kleszcza nie boli, ponieważ jego ślina zawiera substancje znieczulające. Z tych powodów w przypadku użądlenia przez kleszcza jak i tzw. chorób odkleszczowych najtrafniejszym postępowaniem jest zasada „lepiej zapobiegać niż leczyć”.
Rodzice tzw. trudnych dzieci, często w komunikacji z przedszkolem lub szkołą wyjaśniają, że dzieci są poddawane terapii farmakologicznej. Przyjmowane leki wpływają na ich zachowanie w różny sposób. Nierzadko nauczyciele proszą więc o dostarczenie do placówki dokumentu od lekarza, w którym przedstawiona będzie diagnoza i podjęte sposoby leczenia. Czy takie postępowanie jest prawidłowa? Sprawdź, czy przedszkole lub szkoła może żądać zaświadczenia lekarskiego od rodziców agresywnego dziecka.
Nie ma powodu, aby wykluczać dziecko chore na cukrzycę z udziału w wycieczce szkolnej, jeśli rodzice wyrażają zgodę na wyjazd. To samo dotyczy innych imprez szkolnych, bo dyskotek czy wyjść do kina albo teatru. Sprawdź, o co zadbać, aby dziecko z cukrzycą na wyciecze szkolnej było bezpieczne. Dowiedz się, jakie są obowiązki nauczyciela i rodziców.
,,Izoluje się od rodziny”, ,,nie utrzymuje z nikim kontaktu, tylko siedzi w komputerze”, ,,nie interesuje się innymi, mógłby tylko jeść, spać i grać” – takie skargi są chlebem powszednim dla wychowawców wyższych klas, pedagogów, psychologów szkolnych. Bezradny rodzic ma poczucie, że traci dostęp do świata własnego dziecka, stwierdza to często z żalem i złością, nie bardzo wiedząc co z tym robić. Społeczna izolacja z powodu pandemii tylko zaostrza sytuację.
Analizując trendy zagrożeń bezpieczeństwa online młodych ludzi uwagę zwraca zjawisko sekstingu, o którym nie mówi się szczególnie często. Jeśli ten temat zostaje nagłośniony, to zdarza się to zazwyczaj w kontekście poważnych jego konsekwencji. Czym jest seksting, jak kwestię tę reguluje prawo i wreszcie – co powinni zrobić nauczyciele, kiedy dowiedzą się o tym, że problem może dotyczyć ich uczniów?
W pierwszej części artykułu wyjaśniono pojęcie patotreści, nakreślono sylwetkę patostreamerów oraz przedstawiono skalę i specyfikę zjwiska. Druga część została poświęcona wpływowi patotreści na zachowania dzieci i młodzieży oraz przedstawieniu wskazówek, jak rozmawiać z uczniami o patotreściach w internecie, aby chronić ich przed destrukcyjnym wpływem przekazu płynącego z internetu.