Jak oswoić dzieci z nowym miejscem i innymi dziećmi? Jako rytmiczka, a także zwolenniczka edukacji przez muzykę i ruch, zebrałam 9 sprawdzonych i lubianych zabaw muzycznych o nachyleniu integracyjno-adaptacyjnym, które w zestawieniu z kreatywnością nauczyciela sprawdzą się we wszystkich grupach wiekowych.
Jednym z typów zaburzeń w adaptacji jest postawa dziecka pozornie przystosowanego – grzecznego, zdyscyplinowanego, ale bardzo nieśmiałego i zalęknionego, czasami jąkającego się. Jak wygląda w codziennym życiu przedszkolnym funkcjonowanie takiego dziecka?
Czynności samoobsługowe budują w dziecku istotę samodzielną. Samodzielność z kolei wynika z potrzeby bycia niezależnym w gromadzeniu i zdobywaniu doświadczeń życiowych oraz w podejmowaniu wyzwań związanych z pokonywaniem przeszkód. Jakie trudności samoobsługowe dzieci są najbardziej widoczne u przedszkolaków? W jaki sposób można wesprzeć rodziców w treningu samodzielności przedszkolaka? Przeczytaj artykuł i dowiedz się, co powinien umieć samodzielny przedszkolak.
Dziecko trzyletnie zazwyczaj jest gotowe do podjęcia kolejnego wyzwania w swoim życiu, jakim jest rozpoczęcie przygody z przedszkolem. Przeważnie ma większe szanse na adaptację, gdy jest dziewczynką, dysponuje bogatym zasobem słów oraz posiada wysoki poziom rozwoju psychoruchowego, który pozwala na szybszą orientację w nowym otoczeniu.
Celem zajęć wakacyjnych powinno być nie tylko zapewnienie dzieciom opieki, lecz także dalsze wspieranie ich rozwoju, wzmacnianie nabytych już umiejętności i kompetencji. Praca metodą projektu pozwoli na prowadzenie kreatywnych zajęć dla dzieci w okresie dużej rotacji i zróżnicowania wiekowego dzieci w grupach.
Badania pokazują, że coraz mniej dzieci i młodzieży poświęca czas na rozwój swoich zainteresowań. Co gorsza – wielu z nich nie jest w stanie określić, co ich tak naprawdę interesuje. Na czym polega skuteczne wspomaganie procesu identyfikowania, a potem rozwijania pasji? Co zrobić, aby młodym ludziom wciąż się chciało chcieć?
Jak rozwijać kreatywność, aby nie stała się jedynie formą realizacji zajęć, ale trwałą postawą życiową przejawiającą się zarówno w szkole, jak i poza nią? Jak uczynić szkołę nie tylko placówką pracującą metodami kreatywnymi, lecz także prawdziwym laboratorium kreatywności?