Według Polskiego Towarzystwa Leczenia Otyłości, w Polsce nadwaga lub otyłość występują u 12,2% chłopców i 10% dziewcząt w wieku przedszkolnym oraz 18,5% chłopców i 14,3% dziewcząt w wieku szkolnym. Raport Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) wskazał, że nadwagę i otyłość odnotowano u 32% polskich dzieci w wieku 7-9 lat, co plasuje polskie dzieci na 8. miejscu wśród badanych krajów Europy. Wraz z problemem nadmiernej masy ciała dzieci i nastolatki zmagają się z odrzuceniem rówieśniczym, niską samooceną, ciągłym stresem i lękiem. Jeśli jedzenie jest dla nich formą regulowania emocji, wpadają w błędne koło. Dowiedz się, jak wspierać rozwój emocjonalny dzieci zmagających się z otyłością, by skutecznie przeciwdziałać negatywnym konsekwencjom psychologicznym i emocjonalnym tego stanu. Przeczytaj artykuł, aby dowiedzieć się, jak pozytywnie wpływać na stan emocjonalny dzieci i młodzieży z nadwagą i otyłością oraz jakie działania mogą poprawić ich jakość życia. W materiale zwrócono uwagę na psychologiczne aspekty i rolę specjalistów w leczeniu otyłości. Wyjaśniamy, jak ważne jest podejście psychologiczne i emocjonalne.
Szkoła, to miejsce, w którym uczniowie poznają samych siebie. Odkrywają swoje mocne strony, konfrontują się z ograniczeniami i próbują sprostać nowym wyzwaniom. Już na samym początku szkolnej drogi nauczyciele dostrzegają u swoich uczniów konkretne zasoby. Wspieranie rozwoju potencjału to ogromnie ważne nauczycielskie zadanie. Pułapką może być jednak postrzeganie ucznia przez pryzmat jego talentu. Wtedy pojawia się ryzyko nadmiernej presji, która potrafi unicestwić największą pasję. Jak tego uniknąć? Dowiedz się, jak wspierać uczniów w rozwijaniu talentów w sposób, który nie wiąże się z nakładaniem presji.
Wakacyjny wyjazd z rówieśnikami to ogrom emocji. Zarówno radości, jak i lęku. Dla dziecka to idealna okazja do rozwijania mnóstwa kompetencji: samodzielności, komunikacji z innymi, nawiązywania relacji, radzenia sobie z separacją od rodziców. Każdy krok ku rozwojowi to jednak wyzwanie. A wyzwania budzą lęk. W obu stronach – często zarówno w rodzicach, jak i dzieciach. Kolonie i obozy to również momenty intensywnych przeżyć. Pojawiają się czasami kryzysy małe i duże. Tęsknota za rodzicami, konflikty w nowo zawiązanej grupie, wykluczenie. W czasie wakacji nie znikają również towarzyszące dzieciom kłopoty emocjonalne. Jak w tym wszystkim ma odnaleźć się wychowawca kolonijny? W artykule ekspertka zamieszcza zestaw wskazówek dla nauczycieli, którzy w okresie wakacji pełnią funkcje opiekunów na obozach i koloniach dla dzieci i młodzieży.
Bullying, czyli szczególny rodzaj przemocy i prześladowania rówieśniczego, to powszechne zjawisko w polskiej szkole. Ważne jednak by uważnie rozpoznawać incydenty bullyingu, nie mylić z jednorazowymi incydentami przemocy, kłótnią znajomych, zachwianiem równowagi w klasie czy grupowym konfliktem. Każda z tych sytuacji może być poważna i zawsze należy interweniować, jednak od dobrej diagnozy i poznania przyczyn zależy skuteczna interwencja.
Zespół interdyscyplinarny ds. przeciwdziałania przemocy domowej jest ważnym elementem systemu przeciwdziałania przemocy domowej. Zgodnie z ustawą z 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu przemocy domowej, zespoły te funkcjonują na poziomie gminy, podejmując szeroko zakrojone działania mające na celu ochronę ofiar przemocy domowej oraz przeciwdziałanie jej występowaniu. W skład zespołu mogą i na ogół wchodzą, przedstawiciele jednostek systemu oświaty. Z tego względu każdy dyrektor szkoły oraz psycholog i pedagog szkolny powinien znać podstawowe założenia działania zespołów interdyscyplinarnych ds. przeciwdziałania przemocy domowej.
Przemoc jest szczególnie dotkliwa, kiedy doświadczamy jej od osób, które powinny się nami opiekować, być wzorem, dawać bezpieczeństwo. Większość badań empirycznych w obszarze przemocy w szkole dotyczy przemocy rówieśniczej lub klimatu szkoły, którego jednym z ważnych elementów są relacje uczniów z nauczycielami. Odkąd prawnie zakazano przemocy fizycznej wobec dzieci obserwuję się jej znaczący spadek, jednak wciąż bagatelizowana jest przemoc emocjonalna, która zwłaszcza dla dzieci i młodzieży niesie ogromne konsekwencje. Przemoc nauczycieli wobec uczniów negatywnie wpływa na klimat szkoły i jest predyktorem wystąpieniem przemocy rówieśniczej, jak wygląda sytuacja w tym obszarze w Polsce i na świecie?
Podstawową zasadą działań dydaktycznych, wychowawczych i opiekuńczych nauczycieli powinna być troska o zdrowie uczniów. Nie mogą oni jednak podejmować decyzji w sprawach związanych ze zdrowiem uczniów bez udziału ich rodziców. Jednak wyjątkową sytuacją, kiedy szkoła musi podjąć odpowiednie działania, nie czekając na zgodę rodziców, jest podejrzenie zagrożenia życia lub zdrowia ucznia.
Choroba przewlekła ucznia nie jest podstawą do wydania orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego. Oznacza to, że ani przedszkole, ani szkoła nie ma obowiązku zapewnienia dziecku wsparcia dodatkowej kadry. Skoro nie ma takiego obowiązku, organ prowadzący na ogół nie przyznaje szkole dodatkowych środków na ten cel. Nie oznacza to jednak zwolnienia z obowiązku zapewnienia uczniowi opieki i odpowiednich warunków nauki. Sprawdź, na jakie wsparcie powinien otrzymać uczeń. Upewnij się, że w szkole obowiązują odpowiednie procedury postępowania.
Często zapominamy, że w zasięgu dzieci są substancje niemniej groźne w działaniu niż klasyczne narkotyki. Substancje te, choć nie zostały wymienione w ustawie o przeciwdziałaniu narkomanii, zażywane w nieodpowiedni sposób lub w nadmiarze są równie groźne dla zdrowia i życia. Nauczyciele muszą być świadomi tych zagrożeń i aktywnie działać w celu ochrony uczniów przed potencjalnymi skutkami zażywania substancji odurzających. Dowiedz się, które substancje odurzające są popularne wśród młodzieży, po czym poznać, że nastolatek po nie sięga. Sprawdź, jakie obowiązki spoczywają na nauczycielu, który wie o tym, że uczeń stosuje omawiane substancje.
Analizując trendy zagrożeń bezpieczeństwa online młodych ludzi uwagę zwraca zjawisko sekstingu, o którym nie mówi się szczególnie często. Jeśli ten temat zostaje nagłośniony, to zdarza się to zazwyczaj w kontekście poważnych jego konsekwencji. Czym jest seksting, jak kwestię tę reguluje prawo i wreszcie – co powinni zrobić nauczyciele, kiedy dowiedzą się o tym, że problem może dotyczyć ich uczniów?
W pierwszej części artykułu wyjaśniono pojęcie patotreści, nakreślono sylwetkę patostreamerów oraz przedstawiono skalę i specyfikę zjwiska. Druga część została poświęcona wpływowi patotreści na zachowania dzieci i młodzieży oraz przedstawieniu wskazówek, jak rozmawiać z uczniami o patotreściach w internecie, aby chronić ich przed destrukcyjnym wpływem przekazu płynącego z internetu.
W ostatnim czasie uwagę zwraca zjawisko zwane patostreamingiem, które jest szczególnie niebezpieczne dla młodych użytkowników sieci. Sprawa stała się na tyle poważna, że walkę z tego typu treściami online podjął Rzecznik Praw Obywatelskich. Czym są patotreści i dlaczego zagrażają dzieciom i młodzieży? Przeczytaj artykuł i zastanów się – czy Twoi uczniowie rozmawiają o wymienionych w nim twórcach?