Uczniowie ze spektrum zaburzeń autystycznych, w tym z autyzmem, są bardzo różnorodną grupą zarówno pod względem funkcjonowania społecznego, komunikacyjnego, jak i intelektualnego. Autyzm może mieć zatem rożne postacie. Niektóre dzieci autystyczne nie opanowują mowy i prezentują różne stopnie niepełnosprawności intelektualnej oraz duże deficyty w rozwoju społecznym. Inne mogą być całkiem komunikatywne, czasami wręcz gadatliwe, mogą wykazywać objawy przywiązania do osób znaczących (rodziców), przy jednoczesnych trudnościach w nawiązywaniu prawidłowych relacji z rówieśnikami oraz licznych stereotypach i schematyzmach w zachowaniu.
Z artykułu dowiesz się m.in.:
Ukazał się projekt rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej zmieniającego rozporządzenie w sprawie warunków organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych, niedostosowanych społecznie i zagrożonych niedostosowaniem społecznym. Sprawdzamy, co wprowadza.
Z artykułu dowiesz się m.in.
Uczniowie słabowidzący są bardzo różnorodną grupą. Ich możliwości widzenia znacznie się różnią w zależności od zakresu uszkodzenia narządu wzroku. Dzieci słabowidzące z obniżoną ostrością wzroku będą miały trudność w spostrzeganiu małych przedmiotów, szczegółów występujących u większych elementów. Uczniowie słabowidzący z ograniczonym polem widzenia mają utrudniony odbiór przestrzeni, co wpływa na małą orientację przestrzenną i może prowadzić do obniżenia poziomu poczucie bezpieczeństwa. Wielu uczniów słabowidzących ma zaburzoną koordynację wzrokowo-ruchową, wpływa to na obniżone tempo pracy i zmniejszoną precyzję czynności praktycznych.
Zamieszczony IPET jest propozycją opartą na zmianach w prawie wprowadzonych we wrześniu 2017 roku. Zaproponowana struktura programu zawiera wszystkie obligatoryjne elementy.
Zamieszczony IPET jest propozycją dla uczniów z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu lekkim. Zaproponowana struktura programu zawiera wszystkie obligatoryjne elementy. Należy pamiętać, że jest to przykład dokumentu – każdy indywidualny program edukacyjno-terapeutyczny powinien być opracowany w odniesieniu do potrzeb konkretnego ucznia.
W objętych kontrolą placówkach zapewniono uczniom i dzieciom z niepełnosprawnościami dostęp do edukacji i opieki, jednak w połowie szkół i przedszkoli nie w pełni prawidłowo planowano, realizowano i ewaluowano działania wspierające. Sprawdź szczegóły raportu Najwyższej Izby Kontroli.
W orzeczeniu o potrzebie kształcenia specjalnego nie ma informacji o dostosowaniu wymagań, które zdaniem nauczyciela powinny się pojawić w pracy z uczniem. Czy możliwe jest ich wprowadzenie?
Dla każdego ucznia posiadającego orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego trzeba opracować IPET, czyli indywidualny program Edukacyjno-terapeutyczny. Niestety, często zadanie to traktuje się nie jak szansę na opracowanie planu skutecznego działania, lecz jak przykry obowiązek. To z kolei sprawia, że IPET nie jest skuteczny.
Przeczytanie orzeczenia i analiza dokumentów nie wystarczą, by poznać dziecko. To wychowawca ma szczególną możliwość obserwowania dziecka w najróżniejszych sytuacjach – dlatego udział nauczycieli w ocenie funkcjonowania ucznia w szkole jest niezbędny, a ich obserwacje niezwykle cenne. To one powinny odgrywać szczególną rolę podczas opracowywania i w czasie realizacji IPET.
Poznaj zmiany w organizacji kształcenia, wychowania i opieki uczniów niepełnosprawnych, niedostosowanych społecznie lub zagrożonych niedostosowaniem, które wchodzą od nowego roku szkolnego.
Do konsultacji społecznych trafiły trzy rozporządzenia. Sprawdź, co się zmieni w kwestii nauczania indywidualnego i jakie nowe zajęcia pojawią się w ramach pomocy psychologiczno-pedagogicznej.
Zespół nauczycieli i specjalistów jest zobligowany do opracowania IPET w przewidzianych w przepisach terminach, tj.:
IPET opracowany dla ucznia z orzeczeniem o potrzebie kształcenia specjalnego trzeba weryfikować co najmniej dwa razy w roku. W pracach zespołu, który się tym zajmuje, mogą uczestniczyć rodzice ucznia, a także różni specjaliści. Gdy jednak zespół ma problem z ustaleniem np. sposobu oceniania osiągnięć ucznia – może się zwrócić o pomoc do specjalisty z poradni psychologiczno-pedagogicznej.
Nauczyciele powinni ze sobą współdziałać, udzielając uczniom pomocy psychologiczno-pedagogicznej. Praca zespołowa nie wymaga jednak powołania zespołu w sposób sformalizowany. Jeżeli jednak tak jest przyjęte w danej szkole – można to zrobić zarządzeniem.
© ePedagogika.pl - Portal dla pedagogów i wychowawców z pasją.