Określenie „rodzina patologiczna” wydaje się skrajnie pejoratywne. Wyrażenie „patologia” nabrało w naszym społeczeństwie ogromnie negatywnego wydźwięku. „Patologii” nikt nie chce, wszyscy się jej boją, unikają, drwią z niej. W jaki sposób myśleć o skrajnie dysfunkcyjnych rodzinach, by w ogóle umieć je wspierać w rozwoju? Jak pomagać uczniom, którzy wychowują się w społecznościach marginalizowanych lub zagrożonych marginalizacją?
Okres dorastania to czas wielu przemian i wyzwań. To moment silnych emocji. Czasami jednak natężenie doznań nastolatka wydaje się wykraczać poza to, co naturalne dla wieku. Pojawiają się silne emocje, trudne reakcje i sztywne zachowania, które utrudniają zarówno bycie w grupie rówieśniczej, jak i w rodzinie. Budująca się osobowość wydaje się sztywna i krucha jednocześnie, pełna sprzeczności. Jak rozpoznać rozwijające się zaburzenia osobowości u nastolatka?
Zdarza się, że to, co nieznośne dla dorosłych jest kluczowe w rozwoju dzieci. Przykładem może być wspinanie się, głośne krzyczenie w czasie zabawy, beztroska twórczość wymagająca użycia dużych płaszczyzn (ścian w salonie). Nie można pominąć ciągłego brudzenia ubrań, odkrywania nowych faktur poprzez wkładanie przedmiotów do buzi, walki o swoje grabki w piaskownicy. Choć dorosłym opiekunom czasem puchnie głowa i kończy się cierpliwość, to jednak istnieją pewne prawa dzieciństwa. Jak prawo do zdrowego buntu, czyli tzw. buntu dwulatka, kiedy wydaje się, że dziecko zaczyna testować rodzicielską cierpliwość. Czy dziecko w tym wieku faktycznie "testuje" dorosłych? Czym właściwie jest bunt dwulatka, czym się objawia i co robić, gdy nie mija?
Agresywnego i niestosującego się do obowiązujących zasad ucznia nie można skreślić z listy uczniów tak długo, jak długo jest objęty obowiązkiem szkolnym. W skrajnych przypadkach dziecko lub nastolatka można przenieść do innej szkoły. Jest to jednak ostateczność, a decyzji w tej sprawie agresywnego ucznia nie może podjąć wychowawca, rada pedagogiczna czy dyrektor. Decyduje bowiem kurator oświaty. Dowiedz się, jak uzasadnić wniosek i na jakie opinie się powołać, aby wniosek dyrektora szkoły w sprawie przeniesienia agresywnego ucznia do innej szkoły został rozpatrzony pozytywnie.
Agresję kojarzymy zazwyczaj z czymś złym; biciem, zabieraniem, obelgami słownymi. Nie jest to jednak takie proste w przypadku dzieci ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi, w szczególności z zaburzeniami ze spektrum autyzmu. U nich agresja jest często nieudanym szukaniem pomocy, próbą kontaktu, zaproszeniem do komunikacji. Równie często bywa reakcją na nękanie rówieśnicze, którego doświadcza wielu uczniów z ASD. Dowiedz się, jak radzą sobie uczniowie ze spektrum autyzmu w obliczu przemocy rówieśniczej.
Od kilku lat skala problem samookaleczeń wśród młodzieży w Polsce rośnie w piorunującym tempie. Obserwujemy silny kryzys zdrowia psychicznego i społecznego. Samookaleczenia wśród coraz młodszych nastolatków budzą silne emocje. W dorosłych rośnie lęk, bezradność, poczucie winy, żal, ale i złość. Wielu nauczycieli i rodziców po prostu nie wie, co robić. Dowiedz się, jak przeciwdziałać i jak reagować na zachowania autoagresywne wśród uczniów.
Dziś, w czasie trwającej pandemii wiele dzieci jak i rodziców musi pracować z domu. Nauka i praca zdalna wymaga znakomitej organizacji, samodyscypliny i dobrego zarządzania czasem. Wszystkie te zagadnienia oscylują wokół zdolności koncentracji. Gdy jest osłabiona, wiele osób ratuje się dodatkowym kubkiem kawy. Okazuje się, że nie tylko dorośli potrzebują „wspomagaczy energii”, dzieci i młodzież również. Obecnie ich czas spędzony przy nauce jest nielimitowany, dlatego coraz częściej sięgają po swój pierwszy bądź kolejny kubek kawy. Dowiedz się, czy negatywny wpływ kofeiny na młody organizm to prawda czy mit, a także poznaj odpowiedź na pytanie: co zamiast kawy?
Omdlenia wśród dzieci i młodzieży zdarzają się stosunkowo często. Według statystyk, około 33% dzieci w wieku od 10 do 18 lat choć raz w życiu doświadczyło omdlenia. Na ogół taka utrata przytomności nie zagraża zdrowiu i życiu, jednak w żadnym wypadku nie należy jej zignorować. Czy wiesz, jak postępować w razie omdlenia ucznia?
Drgawki są stanem charakteryzującym się mimowolnymi, szybkimi i rytmicznymi skurczami mięśni szkieletowych, którym towarzyszy utrata przytomności. Mają charakter napadowy, spowodowany nieprawidłową czynnością mózgu. Często mogą być mylone z dreszczami, w których dziecko zachowuje stały kontakt i nie dochodzi do utraty przytomności. Dowiedz się, jakie są najczęstsze przyczyny drgawek i co robić, jeżeli wystąpiły one u dziecka ze zdiagnozowaną padaczką.