wychowawca klasy

Koniec roku szkolnego to dla każdego wychowawcy czas podsumowań i planowania. Podsumowujemy mijający rok i planujemy kolejny.  Stałym elementem jest przygotowanie planu imprez i uroczystości rocznicowych w klasie i szkole. W artykule zaproponowano inne formy świętowania ważnych wydarzeń oraz obchodów rocznic, które mogą być  ciekawą odmianą od tradycyjnych apeli i akademii.

Kiedy dziecko po raz pierwszy przekracza próg szkoły, zarówno ono, jak i jego rodzice przeżywają wiele sprzecznych emocji. Radość i dumę wynikającą z poczucia bycia „dużym”, ale i niepewność, a czasem nawet lęk przed czekającymi obowiązkami. Zobacz, z jakimi trudnościami musi się zmierzyć wychowawca. Skorzystaj z podpowiedzi, jak sobie z nimi radzić i podziel się nimi z rodzicami.

W trzecim artykule z cyklu poświęconego czwartoklasistom, podejmę problematykę spostrzegania jako poznawania bezpośredniego. Spostrzeganie jest to bezpośrednie poznawanie całokształtu przedmiotów i zjawisk otaczającego świata oraz związków i zależności między nimi. Trzeba pamiętać, że postrzeganie wzrokowe i słuchowe to dominujące procesy poznawcze w nauce szkolnej.

W każdym zespole klasowym może znaleźć się dziecko, które zostanie zepchnięte do roli kozła ofiarnego. Takie, na którym skumuluje się napięcie panujące w klasie – będzie odbiorcą złości, niezadowolenia innych, zostanie oskarżone o to, do czego reszta nie chce się przyznać. Zagrożone wykluczeniem są różne grupy uczniów – odmienni etnicznie, niepełnosprawni, o niższym statusie materialnym, dzieci słabiej funkcjonujące poznawczo, z problemami psychicznymi. Czasem do odrzucenia sprowokuje jakaś niefortunna cecha charakteru – nieśmiałość, wycofanie, gadatliwość, ruchliwość… Długo by wymieniać. Co w takiej sytuacji powinien zrobić wychowawca?

Zgodnie z przepisami ustawy Prawo oświatowe, na wniosek rodziców dyrektor przedszkola lub szkoły do której dziecko zostało przyjęte, może zezwolić, w drodze decyzji, na spełnianie przez dziecko odpowiednio obowiązku poza placówką obowiązku szkolnego lub obowiązku nauki poza szkołą. Czy każda szkoła jest „przyjazna edukacji domowej”? Czy dyrektor szkoły, wychowawcy i nauczyciele mają obowiązek przygotowania specjalnej oferty edukacyjnej dla dzieci uczących się poza szkołą? Jak wspomóc ucznia, którego rodzice uzyskali zezwolenie na realizowanie przez ich dziecko obowiązku szkolnego poza szkołą, dbając szczególnie o rozwój kompetencji społecznych, radzenia sobie w grupie rówieśniczej?  Co jest obowiązkiem nauczycieli, a co „dobrą wolą”? W artykule spróbuję odpowiedzieć na postawione pytania oraz pojawiające się wątpliwości.

Gdzie szukać pomocy? Do kogo się zgłosić? Czy przyznać się do porażki? Próbę odpowiedzi na te pytania znajdą Państwo w niniejszym artykule, który podpowie, co może zrobić wychowawca klasy, gdy problemy go przerastają.

W wielu szkołach uczniowie już w pierwszej klasie wskazują, które przedmioty będą realizować w zakresie rozszerzonym. Zdarza się jednak, że już w drugiej klasie chce zrezygnować z części z nich lub zastąpić je innymi. Czy jest to dopuszczalne? Jakie informacje wychowawca musi przekazać uczniom liceum ogólnokształcącego przed podjęciem decyzji?

Szkoła nie może pozostać obojętna na niepokojące symptomy w funkcjonowaniu ucznia. Każdy z pracowników, a w szczególności wychowawca jest zobowiązany do reagowania zgodnie z posiadanymi kompetencjami. Sprawdź, jakie są obowiązki wychowawcy w przypadku podejrzenia, że uczeń wychowuje się w rodzinie dysfunkcyjnej, upewnij się, że wiesz w jaki sposób szkoła powinna wspierać uczniów i pobierz wzory niezbędnych dokumentów!

Każdy z nas, wychowawców, zna uczniów „trudnych”. Taka etykietka często ciągnie się za dzieckiem przez kolejne etapy edukacyjne. Jak sobie poradzić w sytuacji, kiedy taka osoba znajdzie się w naszej klasie? Co, jeśli jest ich więcej? Co robić? Na pewno nie poddawać się. Jeden z motywujących przypadków opisano poniżej.

Skąd czerpać energię do pracy wychowawczej, jak sobie pomóc i czy naprawdę nauczyciel musi być chodzącym ideałem bez prawa do błędu? Jeśli poszukujesz odpowiedzi na te i podobne pytania, może znajdziesz je właśnie w tym tekście.

W artykule podpowiadamy, jak tworzyć zasady, stosować nagrody, wyciągać konsekwencje, sprawnie interweniować i skutecznie konfrontować się z uczniem, aby skutecznie wpływać na ucznia i osiągać zamierzone efekty wychowawcze.

Do klasy różnorodnej uczęszczają uczniowie ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi, sprawiający kłopoty wychowawcze, zróżnicowani pod względem poziomu wiedzy i możliwości. W takiej klasie często nasilają się konflikty rówieśnicze, dochodzi do nękania i napięć na tle pozycji w strukturze grupy. Umiejętne kierowanie takim zespołem wymaga systematyczności i konsekwencji. Dowiedz się, jak zarządzać klasą różnorodną, aby stworzyć atmosferę sprzyjającą koncentracji i rozwoju dla wszystkich uczniów.

Sytuacje trudne, jak sobie z nimi radzić; co robić, by ich było jak najmniej? Dlaczego dzieci łamią normy? Czyja to wina, że przeklinają? Kto i kiedy buduje dziecięcy świat wartości? Dlaczego nie można zaczynać wychowywania zbyt późno? Na te i podobne pytania spróbuję  odpowiedzieć  w cyklu artykułów pod wspólnym tytułem „Czy ktoś potrafi zrozumieć dziecko?”.

Klasy, do których przychodzą uczniowie ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi, są ze swej natury różnorodne; trudno pracować w nich według prostego, opartego na autorytecie nauczycielskim klucza. Wymagają zindywidualizowanego, relacyjnego kontaktu z wychowawcą i nauczycielami. Jak wprowadzić ją w życie na poziomie konkretnej szkoły i klasy, do których trafia całe spektrum indywidualności o zróżnicowanych potrzebach, możliwościach i celach?