statut szkoły

Jak traktować młodych ludzi, którzy z dnia na dzień stali się dorośli? I czy dorosły oznacza dojrzały i odpowiedzialny? W artykule zastanawiamy się, jak traktować pełnoletnich uczniów szkoły ponadpodstawowej, którym dowód osobisty w kieszeni nie zawsze dodaje dojrzałości. Dowiedz się, w jakie są prawa pełnoletnich uczniów, co je ogranicza oraz w jaki sposób dbać o autonomię młodych dorosłych.

Osiągnięcie pełnoletności oznacza, że młody człowiek nabywa pełną zdolność do czynności prawnych (art. 11 ustawy z 23 kwietnia 19614 r. Kodeks cywilny), czyli ma te same prawa co każdy dorosły. Z chwilą uzyskania pełnoletności ustawowo wygasa władza rodzicielska. Zgodnie z art. 92 ustawy z 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy, dziecko pozostaje aż do pełnoletności pod władzą rodzicielską. W szkole uczeń może decydować o sobie, czyli zwalniać się z lekcji, usprawiedliwiać nieobecności, składać oświadczenia o uczestniczeniu lub rezygnacji udziału w religii itp. Jednak nie wszyscy nauczyciele respektują te prawa. Wielu nawet nie podejmuje z uczniami rozmowy dotyczącej zmiany ich statusu. Rodzice nadal przychodzą na zebrania i sprawdzają oceny dziecka. Nic się nie zmienia.

Kontrowersje wzbudzają rozbieżności między treścią statutu szkoły a nadrzędnymi wobec niego dokumentami zewnętrznymi. Pojawia się pytanie Czy statut łamie prawa pełnoletniego ucznia? Jeśli wychowawca żąda zgody rodziców na udział ucznia w wyciecze albo przekazuje im informacje o frekwencji bez jego zgody, to tak. Również wtedy, gdy szkoła nie uznaje prawa ucznia do usprawiedliwiania nieobecności lub zabrania mu opuszczać budynek szkoły w czasie przerw. Osoba pełnoletnia, która nie została ubezwłasnowolniona może samodzielnie wpływać na swoją sytuację prawną – nawet jeżeli statut szkoły stanowi inaczej.

Z artykułu dowiesz się m.in.: