przemoc rówieśnicza

1

Cyberprzemoc – jak jej zapobiegać i w jaki sposób na nią reagować? Scenariusz dla uczniów klas VII-VIII szkoły podstawowej

Cyberprzemoc to temat, który coraz częściej pojawia się w kontekście bezpieczeństwa w Internecie. Choć wielu z nas korzysta z mediów społecznościowych czy komunikatorów, niewielu zdaje sobie sprawę z tego, jak łatwo w sieci przekroczyć granicę i wyrządzić komuś krzywdę. To dobry moment, aby pomóc uczniom zrozumieć, czym jest cyberprzemoc, jak jej zapobiegać i jak właściwie reagować, gdy spotykamy się z nią w swoim otoczeniu. Jakie działania możemy podjąć, aby Internet stał się miejscem bardziej bezpiecznym i przyjaznym? Jakie kroki powinniśmy podejmować, aby wspierać innych i sami czuć się bezpiecznie w cyfrowym świecie?

Grupa docelowa: uczniowie klas 7-8 szkoły podstawowej
Cele ogólne:  
  • rozpoznanie, czym jest cyberprzemoc i jakie ma formy,
  • uświadomienie konsekwencji cyberprzemocy,
  • wzmocnienie umiejętności reagowania na przypadki cyberprzemocy.
Cele szczegółowe:  
  • poznanie przykładów cyberprzemocy i sposobów jej zapobiegania,
  • zrozumienie sposobu, w jaki powinno reagować się na doświadczanie lub bycie świadkami przemocy,
  • wypracowanie zasady odpowiedzialnego i bezpiecznego korzystania z Internetu.
Potrzebne materiały:  
  • tablica lub flipchart,
  • kreda lub markery,
  • długopisy lub ołówki dla uczniów,
  • karta pracy nr 1. Rozpoznawanie cyberprzemocy
  • karta pracy nr 2. Jak reagować na cyberprzemoc?
  • karta pracy nr 3. Jak reagować na cyberprzemoc?
  • karta pracy nr 4. Quiz o cyberprzemocy
Czas trwania: 2x45 minut
Liczba uczestników: 20-30 osób
  Przemoc psychiczna i odpowiedzialność w sieci – dlaczego trzeba reagować? Scenariusz zajęć dla uczniów

Przemoc psychiczna i odpowiedzialność w sieci – dlaczego trzeba reagować? Scenariusz zajęć dla uczniów

Przemoc psychiczna, w tym cyberprzemoc, jest coraz częściej obecna w życiu młodych ludzi, szczególnie w środowisku szkolnym i mediach społecznościowych. Świadkowie takich sytuacji często nie wiedzą, jak właściwie zareagować, co może prowadzić do eskalacji problemu. Celem zajęć jest uświadomienie uczniom, jak ważna jest ich reakcja w sytuacjach przemocy oraz wskazanie konkretnych kroków, które mogą podjąć, aby wesprzeć osobę doświadczającą przemocy i przeciwdziałać jej skutkom. Podczas zajęć uczniowie pracują w grupach nad analizą scenariuszy sytuacyjnych oraz wypracowują skuteczne sposoby działania jako świadkowie przemocy. Dzięki temu uczą się, że nawet drobna reakcja może mieć ogromne znaczenie dla osoby potrzebującej wsparcia, a reagowanie na przemoc jest nie tylko wyrazem empatii, ale też odpowiedzialności społecznej.

Grupa docelowa uczniowie w wieku 14-19 lat
Cele Poznawcze:
  • uczniowie zrozumieją, czym jest przemoc psychiczna i jak może wyglądać w środowisku szkolnym oraz w mediach społecznościowych
  • uczniowie poznają mechanizmy działania przemocy online i jej skutki.
Emocjonalne:
  • uczniowie nauczą się empatii wobec osób doświadczających przemocy,
  • uczniowie zrozumieją, jak ważna jest reakcja i zgłaszanie przemocy.
Praktyczne:
  • uczniowie dowiedzą się, jak reagować na przemoc psychiczną wobec rówieśników,
  • uczniowie poznają dostępne formy wsparcia (np. pedagog szkolny, telefon zaufania).
Potrzebne materiały
  • załącznik nr 1. Czym jest przemoc psychiczna?
  • załącznik nr 2. Scenariusze sytuacyjne
  • załącznik nr 3. Schemat postępowania w sytuacji przemocy psychicznej
Czas trwania zajęć 45 minut
Profilaktyka przemocy rówieśniczej – jak zapobiegać przemocy w szkole

Profilaktyka przemocy rówieśniczej – jak zapobiegać przemocy w szkole

Istotną rolę w zjawisku przemocy rówieśniczej odgrywają mechanizmy społeczne, które wzmacniają jej przejawy i utrudniają reakcję na problem. Dlaczego uczniowie, którzy na co dzień wydają się wrażliwi i odpowiedzialni, mogą stać się sprawcami przemocy lub biernymi świadkami, wspierającymi agresora swoim milczeniem czy aprobatą? W artykule przyglądamy się mechanizmom społecznym, które wpływają na takie zachowania, oraz pokazujemy, jak skutecznie im zapobiegać w codziennej pracy z uczniami. Dowiedz się, jakie działania profilaktyczne mogą pomóc w budowaniu atmosfery bezpieczeństwa i wzajemnego szacunku w grupie.

  Przepisy prawa regulujące odpowiedzialność szkoły w sytuacji przemocy rówieśniczej

Przepisy prawa regulujące odpowiedzialność szkoły w sytuacji przemocy rówieśniczej

Badania wskazują, że blisko połowa uczniów doświadczyła wyśmiewania i poniżania. Co trzeci uczeń obawia się lekcji z powodu dokuczania mu przez innych albo z uwagi na złą atmosferę w klasie. Wskazuje się również, że aż 31% uczniów może doświadczać w szkole przemocy, w tym cyberprzemocy. W świetle prawa odpowiedzialność za zapewnienie bezpieczeństwa w szkole ponosi dyrektor i nauczyciele. W praktyce jednak problematyka przemocy rówieśniczej w środowisku szkolny jest z prawnego punktu widzenia o wiele bardziej złożona. Jaki jest zakres odpowiedzialności dyrektora i nauczycieli oraz gdzie umiejscowić jej granicę?

W trakcie dyskusji przeprowadzonej w ramach e-koferencji „Lepszy klimat szkoły” szukaliśmy odpowiedzi na pytania:

  • Czym są mediacje rówieśnicze?
  • Jakie działania musi podejmować szkoła w ramach profilaktyki przemocy rówieśniczej?
  • Czy szkoła ma narzędzia do zapewnienia skutecznej ochrony dzieci przed przemocą?
  • Gdzie leży granica między odpowiedzialnością a bezsilnością dyrektora i nauczycieli?
  • Kiedy nauczyciel będzie odpowiadał za niedopełnienie obowiązków w kontekście przemocy rówieśniczej, a kiedy nie?
Udział w dyskusji wzięli:
  • Aneta Tombarkiewicz-Olszewska – Mediator, nauczyciel akademicki, trener, społecznik. Absolwentka Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Śląskiego oraz Studiów Podyplomowych Rodziny i Mediacji Sądowej UŚ. Trener TUS. Prezes Śląskiego Stowarzyszenia Mediatorów Rodzinnych.
  • Michał Kowalski – Radca prawny, specjalista prawa oświatowego, prawa pracy i ubezpieczeń społecznych, redaktor publikacji elektronicznych i papierowych w wydawnictwie Wiedza i Praktyka, współautor „Karty Nauczyciela.
Próby samobójcze u dzieci i młodzieży – Epedagogika.pl

Próby samobójcze u dzieci i młodzieży. Przyczyny, symptomy, zapobieganie

Obchodzony 10 września Światowy Dzień Zapobiegania Samobójstwom to święto zainicjowane w 2003 roku przez Międzynarodowe Towarzystwo Zapobiegania Samobójstwom (IASP) we współpracy z Światową Organizacją Zdrowia (WHO) i Światową Federacją Zdrowia Psychicznego (WFMH). W tym dniu szczególną uwagę zwraca się na często niedostrzegalny i bagatelizowany problem zdrowia psychicznego. Działania profilaktyczne i prewencyjne muszą być jednak podejmowane przez cały rok, szczególnie w śród dzieci i młodzieży.  Targnięcie się na własne życie stanowi drugą co do wielkości, po wypadkach i nagłych urazach, przyczynę zgonów młodych ludzi. Na jakie sygnały należy zwracać uwagę i jakie działania podejmować, aby próby samobójcze u dzieci i młodzieży nie były konsekwencją zaniedbań w szkole i środowisku rodzinnym? 

Według danych statystycznych Światowej Organizacji Zdrowia na całym świecie [1]:
  • ponad 700 000 ludzi rocznie odbiera sobie życie,
  • co 40 sekund ktoś popełnia samobójstwo,
  • co 3 sekundy podejmowana jest przez kogoś próba samobójcza.
W Polsce każdego dnia życie odbiera sobie 15 osób, a prawie 300 podejmuje takie próby. Wiele osób nie zdaje sobie sprawy z tego, jak ogromna jest skala prób samobójczych wśród dzieci i młodzieży. Z raportu dotyczącego zachowań samobójczych wśród dzieci i młodzieży za lata 2012-2021 można dowiedzieć się, że w 2021 roku 1496 dzieci i nastolatków podjęło próbę samobójczą, niestety 127 z tych prób zakończyło się śmiercią. W porównaniu do roku 2020 widać aż 77% wzrost zachowań samobójczych wśród młodzieży (dane pochodzą z Komendy Głównej Policji) [2]. Liczba prób samobójczych młodych ludzi stale rośnie, a specjaliści nie pozostawiają złudzeń: obserwujemy kryzys suicydalny wśród dzieci i młodzieży.
  Uczniowie ze spektrum autyzmu w obliczu przemocy rówieśniczej

Uczniowie ze spektrum autyzmu w obliczu przemocy rówieśniczej

Agresję kojarzymy zazwyczaj z czymś złym; biciem, zabieraniem, obelgami słownymi. Nie jest to jednak takie proste w przypadku dzieci ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi, w szczególności z zaburzeniami ze spektrum autyzmu. U nich agresja jest często nieudanym szukaniem pomocy, próbą kontaktu, zaproszeniem do komunikacji. Równie często bywa reakcją na nękanie rówieśnicze, którego doświadcza wielu uczniów z ASD. Dowiedz się, jak radzą sobie uczniowie ze spektrum autyzmu w obliczu przemocy rówieśniczej.

Dziecko z ASD, które ma wybuchy agresji, często samo doświadcza przemocy rówieśniczej, a nie umie na nią odpowiednio reagować. Nie radzi sobie z emocjami, nie rozumie dystansu społecznego, jest stale odtrącanie przez rówieśników. Oczywiście, przemoc rówieśnicza dotyczy wszystkich dzieci i ma wpływ na ich późniejsze funkcjonowanie, podatność na depresje, nerwice, lęki. Może wydać się to szokujące, ale według amerykańskich badań opublikowanych w piśmie Lancet, przemoc rówieśnicza wpływa bardziej na problemy psychiczne w wieku dojrzałym niż molestowanie przez dorosłych.  Ofiarami nękania rówieśniczego są zazwyczaj uczniowie:
  • zagrożeni niedostosowaniem społecznym,
  • o niskich kompetencjach interpersonalnych lub przejawiający skłonności do przywództwa,
  • z niepełnosprawnością intelektualną,
  • fizycznie lub emocjonalnie odmienni oraz z tak zwanymi niepełnosprawnościami ukrytymi, a do nich należy spektrum autyzmu.

Z artykułu dowiesz się m.in.:

  • W jakiej sytuacji znajdują się uczniowie ze spektrum autyzmu w obliczu przemocy rówieśniczej?
  • Dlaczego dzieci ze spektrum autyzmu doświadczają w szkole zachowań przemocowych?
  • Z jakimi rodzajami przemocy i nękania dziecięcego uczniowie w spektrum spotykają się najczęściej?
  • Jakie najczęściej popełniane przez nauczycieli i specjalistów błędy utrudniają interwencję?
  • Co może pomóc dziecku z ASD zrozumieć przemoc rówieśniczą?
Sprawdź inne serwisy