integracja sensoryczna

  Wsparcie integracji sensorycznej (SI) na lekcjach wychowania fizycznego – praktyczny przewodnik dla nauczycieli WF

Wsparcie integracji sensorycznej (SI) na lekcjach wychowania fizycznego – praktyczny przewodnik dla nauczycieli WF

Ruch jest dla dziecka tym, czym mowa dla dorosłego – naturalnym sposobem poznawania świata i wyrażania siebie. Każdy skok, bieg czy obrót to nie tylko ćwiczenie sprawności, ale też doświadczenie zmysłowe, dzięki któremu układ nerwowy uczy się organizować i interpretować bodźce płynące z ciała i otoczenia. W ten sposób dziecko rozwija świadomość własnego ciała, koordynację, równowagę oraz zdolność planowania i kontroli ruchu – umiejętności niezbędne nie tylko w sporcie, lecz także w nauce i codziennym funkcjonowaniu. Zajęcia wychowania fizycznego są doskonałą przestrzenią do wspierania integracji sensorycznej, ponieważ łączą ruch, zabawę i różnorodne doznania zmysłowe. Odpowiednio zaplanowane aktywności mogą stymulować układ przedsionkowy, proprioceptywny, dotykowy, a także wzrokowy i słuchowy, wspierając tym samym koncentrację, samoregulację emocjonalną i rozwój poznawczy dziecka. 

Nauczyciel wychowania fizycznego ma wyjątkową możliwość obserwowania, jak dzieci reagują na różne bodźce i formy ruchu. Dzięki temu może dostosowywać tempo, intensywność i strukturę zajęć do indywidualnych potrzeb uczniów – zwłaszcza tych z nadwrażliwościami lub podwrażliwościami sensorycznymi. Świadomie dobrane ćwiczenia stają się wtedy nie tylko elementem programu sportowego, lecz także skutecznym narzędziem wspierania rozwoju i dobrostanu dziecka. Współczesna szkoła coraz lepiej rozumie, że ruch to coś więcej niż aktywność fizyczna – to narzędzie budowania zdrowia psychicznego, emocjonalnej równowagi i gotowości do uczenia się.

Z artykułu dowiesz się m.in.: 

  • Jak lekcje wychowania fizycznego mogą wspierać dziecko w zakresie integracji sensorycznej, łącząc ruch, zabawę i przetwarzanie bodźców?
  • Jak aktywność ruchowa wpływa na układ przedsionkowy, proprioceptywny i dotykowy oraz jak kształtuje postawę ciała i rozwój koordynacji?
  • Jak nauczyciel WF może rozpoznawać reakcje uczniów na bodźce zewnętrzne i dostosowywać ćwiczenia tak, aby wspierać ich regulację i komfort sensoryczny?
  • Jakie strategie pracy sprawdzają się podczas zajęć z dziećmi z nadwrażliwością sensoryczną i jak wpisują się one w założenia terapii SI?
  • Jak w realiach szkolnych różnicować ćwiczenia, aby jednocześnie wspierać uczniów przestymulowanych i tych poszukujących silniejszych wrażeń, bez tworzenia odrębnych programów?
  Zaburzenia integracji sensorycznej u dziecka niewidomego lub słabowidzącego – specyfika potrzeb, zalecane oddziaływania terapeutyczne

Zaburzenia integracji sensorycznej u dziecka niewidomego lub słabowidzącego – specyfika potrzeb, zalecane oddziaływania terapeutyczne

Integracja sensoryczna stanowi fundament prawidłowego rozwoju dziecka – pozwala mu organizować bodźce z otoczenia, kształtować orientację przestrzenną, rozwijać koordynację ruchową i budować obraz własnego ciała. W przypadku dzieci niewidomych i słabowidzących ten proces przebiega jednak w odmienny sposób, ponieważ brakuje jednego z kluczowych źródeł informacji – wzroku. To sprawia, że inne zmysły muszą przejąć funkcje orientacyjno-regulacyjne, co wiąże się zarówno z potencjałem, jak i z licznymi wyzwaniami. Niniejszy artykuł przybliża specyfikę zaburzeń integracji sensorycznej u dzieci z niepełnosprawnością wzrokową oraz wskazuje kierunki oddziaływań terapeutycznych, które mogą wspierać ich harmonijny rozwój. Zawarte tu treści będą szczególnie przydatne dla nauczycieli, terapeutów integracji sensorycznej, tyflopedagogów i psychologów, którzy poszukują praktycznych sposobów pracy z uczniem wymagającym specjalistycznego wsparcia. Tekst zwraca uwagę zarówno na charakterystyczne trudności rozwojowe, jak i na konkretne rozwiązania terapeutyczne oraz organizacyjne, możliwe do wdrożenia w szkole i w domu.

Z artykułu dowiesz się m.in.: 

  • Jak brak bodźców wzrokowych wpływa na rozwój integracji sensorycznej u dziecka niewidomego lub słabowidzącego?
  • Z jakimi trudnościami w zakresie percepcji, koordynacji i planowania ruchu najczęściej mierzą się uczniowie z niepełnosprawnością wzrokową?
  • Jakie techniki terapeutyczne wspierają rozwój schematu ciała, równowagi i orientacji przestrzennej u dzieci niewidomych i słabowidzących?
  Tropiciele ciszy i zaginiony spokój – wyciszenie, sensoryka, relaks. Scenariusz zajęć dla dzieci w wieku 5-6 lat

Tropiciele ciszy i zaginiony spokój – wyciszenie, sensoryka, relaks. Scenariusz zajęć dla dzieci w wieku 5-6 lat

W codziennym życiu wokół nas dzieje się bardzo dużo – rozmowy, muzyka, śmiech, zabawa. To wszystko jest wspaniałe, ale czasem nasz umysł i ciało potrzebują chwili, by się zatrzymać, odpocząć i poczuć spokój. Cisza jest jak mały skarb, który pomaga nam się zrelaksować, nabrać energii i poczuć się dobrze. W tej misji każde z dzieci zostanie Tropicielem Ciszy – odkrywcą, który potrafi znaleźć i docenić spokojne chwile. Będą uważnie słuchać, doświadczać i tworzyć swoją własną przestrzeń spokoju.

Uczestnicy:
  • dzieci w wieku 5-6 lat
Cele ogólne:
  • rozwijanie uważności i koncentracji,
  • wzmacnianie zdolności do samoregulacji emocji,
  • świadome doświadczanie ciszy i spokoju, jako wartościowego elementu dnia.
Cele szczegółowe:
  • umiejętność rozpoznawania dźwięków z otoczenia,
  • umiejętność odróżnienia głośnego i cichego otoczenia,
  • umiejętność wskazania tego, co pomaga się wyciszyć,
  • umiejętność tworzenia własnego „kącika spokoju i ciszy”.
Potrzebne materiały:
  • poduszki, duże gąbki, kocyki, maskotki,
  • kartki,
  • kredki, pisaki, flamastry,
  • Załącznik nr 1. Spacer Tropicieli Dźwięków
  • Załącznik nr 2. Misje Tropicieli Ciszy - pudełko
  • Załącznik nr 3. Misje Tropicieli Ciszy - zadania do wykonania
  • Załącznik nr 4. Mapa Ciszy
  • Załącznik nr 5. Certyfikat Tropiciela Ciszy
Liczba uczestników:
  • grupa przedszkolna.
Czas trwania:
  • ok. 120 min.
Uczeń z zaburzeniami integracji sensorycznej – trudności i wyzwania

Uczeń z zaburzeniami integracji sensorycznej – trudności i wyzwania

„Uczeń z zaburzeniami integracji sensorycznej – trudności i wyzwania” to szkolenie zawierające specjalistyczną wiedzę na temat postępowania z uczniem, u którego podejrzewa się lub zdiagnozowane zostały zaburzenia integracji sensorycznej. Szkolenie skierowane jest w szczególności do nauczycieli pracujących w szkołach podstawowych, którzy chcą dowiedzieć się m.in. które trudności szkolne ucznia mogą być uwarunkowane zaburzeniami SI, z czego wynikają wybrane zachowania dzieci z zaburzeniem integracji zmysłów, w jaki sposób zindywidualizować sposób nauczania – dostosować go do potrzeb i możliwości ucznia. Ekspertka dzieli się ze słuchaczami swoim doświadczeniem, dostarcza nauczycielom niezbędną wiedzę oraz przekazuje wskazówki warte wykorzystania w praktyce zawodowej.

Korzyści dla uczestnika:
  • Poznasz stereotypy i określenia, które mylnie przypisywane są uczniom z zaburzeniem SI.
  • Dowiesz się, które zachowania ucznia podczas lekcji mogą świadczyć o zaburzeniach integracji sensorycznej.
  • Zrozumiesz, w jaki sposób zaburzenia SI warunkują trudności w nauce.
  • Otrzymasz informacje na temat poszczególnych zmysłów i wpływu ich zaburzenia na jakość funkcjonowania ucznia w szkole.
  • Dowiesz się, którzy specjaliści mogą być zaangażowani w proces diagnostyczny.
  • Poznasz sposoby dostosowania warunków nauczania, w tym organizacji przestrzeni w klasie i na korytarzu szkolnym, do potrzeb uczniów z zaburzeniami integracji sensorycznej.
  O roli samoregulacji w procesach przetwarzania i integracji wrażeń sensorycznych

O roli samoregulacji w procesach przetwarzania i integracji wrażeń sensorycznych

Proces samoregulacji zachodzi w ciele i umyśle każdego człowieka nieustająco. Część z tego procesu dzieje się w sposób nieuświadomiony (dotyczy to regulacji stanów ciała), część ma charakter intencjonalny (na przykład poradzenie sobie z jakąś emocją). Zadaniem samoregulacji jest dążenie do osiągnięcia stanu równowagi (homeostazy), między innymi w odpowiedzi na bodźce zewnętrzne i wewnętrzne. Efektem tego jest określone adekwatne do sytuacji zachowanie, stan, regulacja emocjonalna.

Samoregulację można porównać do działania termostatu, czyli urządzenia, którego zadaniem jest stałe utrzymywanie wybranej temperatury pomieszczenia. Dąży ona do utrzymania homeostazy w taki sposób, aby stan, zachowanie odpowiadało warunkom środowiskowym. Ważne jest, aby podejmowany w tym celu wysiłek nie przekraczał możliwości danej osoby i, jak określa to Lisa Barett, był niskobudżetowy [1].

Z artykułu dowiesz się:

  • Jakie zachowania dziecka mogą świadczyć o tym, że ma ono deficyty umiejętności samoregulacji?
  • Jak przebiega biologiczny rozwój umiejętności regulowania bodźców zmysłowych?
  • W jaki sposób dziecko uczy się regulować odbiór doznań zmysłowych?
  • Jak samoregulacja odbioru zmysłów wiąże się z samoregulacją emocjonalną?
  • Jakie może zachowywać się osoba z zaburzeniem samoregulacji w procesach przetwarzania i integracji wrażeń sensorycznych?
  Zaburzenia sensoryczne u osób z zaburzeniami ze spektrum autyzmu

Zaburzenia sensoryczne u osób z zaburzeniami ze spektrum autyzmu

Szkolenie „Zaburzenia sensoryczne u osób z zaburzeniami ze spektrum autyzmu” to kompendium wiedzy na temat przetwarzania bodźców przez osoby z diagnozą ASD. Ekspertka Izabela Gelleta tłumaczy w nim, jak zaburzenia SI wpływają na sposób funkcjonowania dziecka dotkniętego spektrum autyzmu. Wyjaśnia, czy każde dziecko z diagnozą ASD ma zaburzenia integracji sensorycznej oraz które zachowania dziecka z zaburzeniem ze spektrum autyzmu mogą wynikać z zaburzeń SI. Podpowiada, jakiego rodzaju bodźce mogą potęgować niepożądane zachowania wynikające z zaburzeń przetwarzania zmysłowego i w jaki sposób zorganizować miejsce nauki lub terapii. Szkolenie adresowane jest do wszystkich nauczycieli i terapeutów, którzy w swojej praktyce zawodowej mają kontakt z osobami z podejrzeniem lub diagnozą ASD. Uczestnictwo w webinarze pozwoli zdobyć wartościową wiedzę, konieczną do skutecznego nauczania i terapii, ułatwi zrozumienie postępowania podopiecznych i zaplanowanie trafnych działań dydaktycznych.

Korzyści dla uczestnika:
  • dowiesz się, jak zaburzenia sensoryczne wpływają na zachowanie osób z autyzmem, poznasz możliwe niepożądane reakcje wynikające z zaburzeń SI oraz sposoby uniknięcia ich,
  • dowiesz się, jak dostosować środowisko, w którym przebywa osoba z zaburzeniem ze spektrum autyzmu, do jej potrzeb, co pozwoli zminimalizować trudności wynikające z zaburzeń sensorycznych,
  • poznasz strategie i techniki, które pomogą Ci wspierać rozwój osób z autyzmem i poprawić ich jakość życia,
  • będziesz mógł lepiej planować działania terapeutyczne i edukacyjne oraz podnieść ich efektywność,
  • zrozumiesz przyczyny określonego sposobu postępowania podopiecznych, co pozwoli Ci trafniej reagować na ich potrzeby.
Sprawdź inne serwisy