integracja sensoryczna

Uczeń z zaburzeniami integracji sensorycznej – trudności i wyzwania

Uczeń z zaburzeniami integracji sensorycznej – trudności i wyzwania

Czerwiec 2025 r.

„Uczeń z zaburzeniami integracji sensorycznej – trudności i wyzwania” to szkolenie zawierające specjalistyczną wiedzę na temat postępowania z uczniem, u którego podejrzewa się lub zdiagnozowane zostały zaburzenia integracji sensorycznej. Szkolenie skierowane jest w szczególności do nauczycieli pracujących w szkołach podstawowych, którzy chcą dowiedzieć się m.in. które trudności szkolne ucznia mogą być uwarunkowane zaburzeniami SI, z czego wynikają wybrane zachowania dzieci z zaburzeniem integracji zmysłów, w jaki sposób zindywidualizować sposób nauczania – dostosować go do potrzeb i możliwości ucznia. Ekspertka dzieli się ze słuchaczami swoim doświadczeniem, dostarcza nauczycielom niezbędną wiedzę oraz przekazuje wskazówki warte wykorzystania w praktyce zawodowej.

Korzyści dla uczestnika:
  • Poznasz stereotypy i określenia, które mylnie przypisywane są uczniom z zaburzeniem SI.
  • Dowiesz się, które zachowania ucznia podczas lekcji mogą świadczyć o zaburzeniach integracji sensorycznej.
  • Zrozumiesz, w jaki sposób zaburzenia SI warunkują trudności w nauce.
  • Otrzymasz informacje na temat poszczególnych zmysłów i wpływu ich zaburzenia na jakość funkcjonowania ucznia w szkole.
  • Dowiesz się, którzy specjaliści mogą być zaangażowani w proces diagnostyczny.
  • Poznasz sposoby dostosowania warunków nauczania, w tym organizacji przestrzeni w klasie i na korytarzu szkolnym, do potrzeb uczniów z zaburzeniami integracji sensorycznej.
  O roli samoregulacji w procesach przetwarzania i integracji wrażeń sensorycznych

O roli samoregulacji w procesach przetwarzania i integracji wrażeń sensorycznych

Proces samoregulacji zachodzi w ciele i umyśle każdego człowieka nieustająco. Część z tego procesu dzieje się w sposób nieuświadomiony (dotyczy to regulacji stanów ciała), część ma charakter intencjonalny (na przykład poradzenie sobie z jakąś emocją). Zadaniem samoregulacji jest dążenie do osiągnięcia stanu równowagi (homeostazy), między innymi w odpowiedzi na bodźce zewnętrzne i wewnętrzne. Efektem tego jest określone adekwatne do sytuacji zachowanie, stan, regulacja emocjonalna.

Samoregulację można porównać do działania termostatu, czyli urządzenia, którego zadaniem jest stałe utrzymywanie wybranej temperatury pomieszczenia. Dąży ona do utrzymania homeostazy w taki sposób, aby stan, zachowanie odpowiadało warunkom środowiskowym. Ważne jest, aby podejmowany w tym celu wysiłek nie przekraczał możliwości danej osoby i, jak określa to Lisa Barett, był niskobudżetowy [1].

Z artykułu dowiesz się:

  • Jakie zachowania dziecka mogą świadczyć o tym, że ma ono deficyty umiejętności samoregulacji?
  • Jak przebiega biologiczny rozwój umiejętności regulowania bodźców zmysłowych?
  • W jaki sposób dziecko uczy się regulować odbiór doznań zmysłowych?
  • Jak samoregulacja odbioru zmysłów wiąże się z samoregulacją emocjonalną?
  • Jakie może zachowywać się osoba z zaburzeniem samoregulacji w procesach przetwarzania i integracji wrażeń sensorycznych?
  Zaburzenia sensoryczne u osób z zaburzeniami ze spektrum autyzmu

Zaburzenia sensoryczne u osób z zaburzeniami ze spektrum autyzmu

Szkolenie „Zaburzenia sensoryczne u osób z zaburzeniami ze spektrum autyzmu” to kompendium wiedzy na temat przetwarzania bodźców przez osoby z diagnozą ASD. Ekspertka Izabela Gelleta tłumaczy w nim, jak zaburzenia SI wpływają na sposób funkcjonowania dziecka dotkniętego spektrum autyzmu. Wyjaśnia, czy każde dziecko z diagnozą ASD ma zaburzenia integracji sensorycznej oraz które zachowania dziecka z zaburzeniem ze spektrum autyzmu mogą wynikać z zaburzeń SI. Podpowiada, jakiego rodzaju bodźce mogą potęgować niepożądane zachowania wynikające z zaburzeń przetwarzania zmysłowego i w jaki sposób zorganizować miejsce nauki lub terapii. Szkolenie adresowane jest do wszystkich nauczycieli i terapeutów, którzy w swojej praktyce zawodowej mają kontakt z osobami z podejrzeniem lub diagnozą ASD. Uczestnictwo w webinarze pozwoli zdobyć wartościową wiedzę, konieczną do skutecznego nauczania i terapii, ułatwi zrozumienie postępowania podopiecznych i zaplanowanie trafnych działań dydaktycznych.

Korzyści dla uczestnika:
  • dowiesz się, jak zaburzenia sensoryczne wpływają na zachowanie osób z autyzmem, poznasz możliwe niepożądane reakcje wynikające z zaburzeń SI oraz sposoby uniknięcia ich,
  • dowiesz się, jak dostosować środowisko, w którym przebywa osoba z zaburzeniem ze spektrum autyzmu, do jej potrzeb, co pozwoli zminimalizować trudności wynikające z zaburzeń sensorycznych,
  • poznasz strategie i techniki, które pomogą Ci wspierać rozwój osób z autyzmem i poprawić ich jakość życia,
  • będziesz mógł lepiej planować działania terapeutyczne i edukacyjne oraz podnieść ich efektywność,
  • zrozumiesz przyczyny określonego sposobu postępowania podopiecznych, co pozwoli Ci trafniej reagować na ich potrzeby.
  Uczeń z zaburzeniami integracji sensorycznej w szkole. Dostosowanie sali szkolnej i organizacji pracy na lekcjach do potrzeb uczniów z zaburzeniami SI

Uczeń z zaburzeniami integracji sensorycznej w szkole. Dostosowanie sali szkolnej i organizacji pracy na lekcjach do potrzeb uczniów z zaburzeniami SI

W ostatnich czasach obserwuje się wzrost liczby dzieci z zaburzeniami przetwarzania procesów integracji sensorycznej. Przyjmuje się, że u nawet 15% dzieci z populacji występują powyższe zaburzenia [1]. W klasach szkolnych są grupy dzieci ze specyficznymi potrzebami wynikającymi z zaburzeń integracji sensorycznej (SI). Dzięki wzrostowi świadomości rodziców i nauczycieli oraz poziomu kształcenia terapeutów dzieci z zaburzeniami SI w szkole mają szansę na wsparcie – zrozumienie potrzeb i dostosowanie środowiska edukacyjnego. Uczeń z zaburzeniami integracji sensorycznej może nadmiernie reagować na bodźce (nadwrażliwość) lub być na nie mniej wrażliwy (podwrażliwość) [2]. Może mieć trudności z koordynacją ruchową, koncentracją czy adaptacją do zmian środowiska. W szkole objawia się to często problemami z utrzymaniem uwagi, trudnościami w siedzeniu w jednym miejscu, nadmierną aktywnością lub lękiem przed hałasem.

Z artykułu dowiesz się m.in.:

  • Jakie zachowania dziecka mogą być objawami zaburzenia integracji sensorycznej?
  • Jakiego rodzaju bodźce mogą negatywnie wpływać na układ nerwowy uczniów z zaburzeniami SI w szkole?
  • Jak pomóc dziecku i dobrze zorganizować miejsce do nauki dla uczniów z diagnozą zaburzeń SI?
  • Jaka jest rola nauczyciela w organizacji środowiska nauki dla dziecka z problemami sensorycznymi?
  • Dlaczego dostosowanie środowiska szkolnego do potrzeb dzieci z zaburzeniami SI jest ważne?
  • W jaki sposób światło, hałas, kolory i wzory oddziałują na osobę z zaburzeniami integracji sensorycznej?
  Sensoplastyka a terapia integracji sensorycznej. Łączą się, uzupełniają, a może wykluczają?

Sensoplastyka a terapia integracji sensorycznej. Łączą się, uzupełniają, a może wykluczają?

Usprawnianie integracji sensorycznej ma charakter zarówno terapeutyczny, jak i profilaktyczny. Niezaprzeczalnie Sensoplastyka dostarcza wielu doznań sensorycznych. Bazuje na zmysłach człowieka, stymuluje je. Może być formą profilaktyki w zaburzeniach przetwarzania sensorycznego. Łączy się z integracją sensoryczną także pod kątem zadań osoby prowadzącej terapię czy zajęcia. Zadaniem terapeuty jest utrzymanie właściwej równowagi między nadzorowaniem terapii a zapewnieniem wolności wyboru podopiecznemu. Zbyt duża ingerencja wywoła przeciwny skutek. To samo dotyczy osoby prowadzącej zajęcia z Sensoplastyki, która powinna zapewnić swobodę działania sprzyjająca myśleniu twórczemu.

Rozwijanie integracji sensorycznej jest możliwe poprzez kontrolowanie docierających bodźców, które są następnie segregowane i analizowane przez mózg w celu tworzenia prawidłowej reakcji. Integracja sensoryczna tworzy fundamenty edukacji i zachowań społecznych. Podczas najprostszych zabaw dziecko organizuje bodźce pochodzące z ciała  i grawitacji. Integruje wzrok ze słuchem, wzrok z ruchem itd. Dziecko, które samo nieustannie organizuje sobie zabawę, rozwija swoje umiejętności, a w przyszłości lepiej radzi sobie  w procesie nauki szkolnej. Mózg intensywnie przetwarza sensorycznie przez pierwsze 7 lat życia. Są to lata rozwoju sensorycznego, czyli odbierania doświadczeń przez zmysły. Zabawa, mowa i ruch są najlepszymi metodami integracji sensorycznej. Podczas zabawy dziecko zdobywa umiejętności praktyczne, jest to tzw. nauka przez zabawę. Odpowiednie porządkowanie bodźców daje wiele satysfakcji i sprawia, że zbieramy doświadczenia, które wpływają na nasze umiejętności, co w praktyce pozwala nam dorastać i się rozwijać. Człowiek w naturalny sposób poszukuje bodźców, które pomagają zorganizować rozwój mózgu i jego procesów.

Z artykułu dowiesz się:

  • Na czym polega plastyka sensoryczna?
  • Jakie są cele zajęć Sensoplastyki?
  • W jaki sposób Sensoplastyka i terapia integracji sensorycznej korespondują ze sobą?
  • Z jakich powodów Sensoplastyka traktowana jest jako metoda stymulacji rozwoju dziecka?
  • Komu dedykowane są zajęcia plastyki sensorycznej?
  • Za pomocą jakich technik Sensoplastyka pobudza kreatywność dzieci
    i prowadzi do rozwoju zmysłów?
Sprawdź inne serwisy