W indywidualnych teczkach uczniów korzystających w szkole ze specjalistycznego wsparcia gromadzi się dokumentację badań i czynności uzupełniających prowadzonych w szkole oraz indywidualne programy edukacyjno-terapeutyczne i programy zajęć rewalidacyjno-wychowawczych. Dowiedz się, jakie dokładnie dokumenty należy gromadzić.
Z artykułu dowiesz się m.in.:
W obecnym stanie prawnym zasady zwolnienie ucznia z nauki drugiego języka obcego może nastąpić na podstawie opinii lub orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego. Sprawdź, kiedy konieczne jest odpowiednie wskazanie w orzeczeniu o potrzebie kształcenia specjalnego, a kiedy decyzję może podjąć dyrektor szkoły.
W orzeczeniach o potrzebie kształcenia specjalnego bardzo często zamieszczane jest zalecenie, by wybrane zajęcia edukacyjne były realizowane indywidualnie. W orzeczeniu nie wskazuje się jednak ani które zajęcia mają być realizowane w ten sposób, ani czy dotyczy to wszystkich zajęć z danego przedmiotu.
Uczeń z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu lekkim może mieć trudności w opanowaniu wiedzy i umiejętności przewidzianych w podstawie programowej kształcenia w technikum. Sprawdź, czy istnieją przesłanki, które uzasadniałyby odmowę przyjęcia do szkoły kształcącej w zawodzie ucznia z orzeczeniem o potrzebie kształcenia specjalnego.
Cechą charakterystyczną dzieci i uczniów uzdolnionych jest wczesne, spontaniczne pojawianie się pewnych predyspozycji i wysokiego poziomu sprawności w określonym obszarze aktywności. Ważna jest w tym zakresie rola nauczyciela w rozpoznaniu zdolności dziecka i odpowiednim stymulowaniu jego rozwoju. W artykule wyjaśniamy, po czym poznać ucznia uzdolnionego i które obszary obserwować ze szczególną uwagą.
Zorganizowanie zajęć w tzw. małej grupie jest możliwe nawet, jeżeli w orzeczeniu z poradni psychologiczno-pedagogicznej nie znalazło się takie zalecenie. Decyzję w tym zakresie może podjąć zespół odpowiedzialny za przeprowadzenie WOPFU i opracowanie IPET. Sprawdź szczegóły.
Czego potrzebuje uczeń zdolny w szkole? Jak system edukacji, a w nim pojedyncza szkoła może odpowiedzieć na te potrzeby? Czy uczeń zdolny to zasób czy wyzwanie dla nauczycieli? Na te pytania postaram się odpowiedzieć w poniższym tekście. W szczególności skupię się na rozwiązaniach prawnych, które mogą pomóc zindywidualizować wsparcie dla uczniów zdolnych.
Nauczyciele języków obcych spotykają wielu uczniów zdolnych, stykają się z różnymi zdolnościami, obserwują rozwój różnorodnych talentów. Rozpoznanie zdolności oraz dostosowanie do nich programu edukacji językowej stanowi jednak nie lada wyzwanie. Tymczasem opracowanie kompleksowego modelu rozwoju uzdolnień językowych wiąże się z wieloma korzyściami zarówno dla uczniów, grupy rówieśniczej, w której funkcjonują, jak również szkoły. Co istotne, nauczyciel języka obcego nie musi nie wspierać uczniów zdolnych w osamotnieniu. Należy bowiem pamiętać, że współpraca z innymi nauczycielami, pedagogiem, psychologiem szkolnym oraz rodzicami przynosi jeszcze lepsze rezultaty.
Dzieci uchodźców, imigrantów oraz Polaków powracających do kraju w polskiej szkole mierzą się z szeregiem trudności adaptacyjnych. Sytuacja każdego ucznia może być inna, zwykle warunkuje ją stopień znajomości języka polskiego. O ile nie budzi wątpliwości konieczność zapewnienia im bezpłatnej nauki języka polskiego czy zorganizowania dodatkowych zajęć wyrównawczych, o tyle często zadawanym pytaniem jest to, jak pomóc im przezwyciężyć poczucie wyobcowania, niepewności i zagrożenia? W artykule omówiono najczęściej występujące trudności adaptacyjne związane z wcześniejszym kształceniem w innym kraju. Wskazano również, jakie działania skierowane do ucznia powinien podjąć dyrektor szkoły i jak zorganizować pomoc psychologiczno-pedagogiczną w szkole ze względu na trudności adaptacyjne.
Z tego artykułu dowiesz się m.in.:
Pobierz wzór indywidualnego programu edukacyjno-terapeutycznego opracowany na podstawie rozporządzenia MEN z 9 sierpnia 2017 r. w sprawie warunków organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych, niedostosowanych społecznie i zagrożonych niedostosowaniem społecznym.
Jak wdrażać nowoczesne aplikacje w pracy z uczniami o specjalnych potrzebach edukacyjnych? Czy telefony i tablety mogą wspierać w osiąganiu efektów edukacyjnych? Co zrobić, aby technologia była wsparciem, a nie zagrożeniem? Dowiedz się, które aplikacje najlepiej sprawdzają się w pracy z uczniami z niepełnosprawnością intelektualną czy w spektrum autyzmu.
W indywidualnym nauczaniu realizuje się wszystkie obowiązkowe zajęcia edukacyjne wynikające z ramowego planu nauczania danego typu i rodzaju szkoły, dostosowane do potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych ucznia. Potrzeby ucznia, jego możliwości psychofizyczne, warunki domowe, a także ograniczona liczba godzin nauczania indywidualnego mogą uzasadniać konieczność odstąpienia od realizacji niektórych treści nauczania objętych obowiązkowymi zajęciami edukacyjnymi.
Zasady prowadzenia dokumentacji przez nauczycieli specjalistów określa rozporządzenie MEN. Przepisy wskazują jednak na minimalny, obowiązkowy wykaz dokumentów. Najważniejszy z pewnością są dzienniki dokumentujące przebieg nauczania i udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej. Tymczasem w przypadku nauczycieli wspomagających oraz specjalistów prowadzących w szczególności zajęcia rewalidacyjne, warto prowadzić również własne notatki. Jak to robić? Sprawdź, jaką dokumentację może prowadzić pedagog specjalny poza arkuszem obserwacji. Co warto zbierać, aby potem udzielać efektywnej pomocy uczniowi?
Artykuł dotyczy pracy nauczycieli specjalistów zatrudnionych na stanowiskach pedagogów, psychologów, logopedów, terapeutów pedagogicznych, doradców zawodowych.
Szkolne życie dzieci poruszających się na wózku inwalidzkim może być bardzo trudne. Może być jednak łatwiejsze, jeżeli zostanie im zaoferowana odpowiednia pomoc. Efektywne wspieranie ucznia z niepełnosprawnością może dać więcej niż zajęcia integracyjne. Kluczem jest kształtowanie poczucia umiejscowienia kontroli. Dowiedz się czym są wewnątrzsterowność i zewnątrzsterowność u dzieci poruszających się na wózku inwalidzkim. Sprawdź, które zachowania wspierają, a które hamują samodzielność uczniów.
Przeczytaj również:
Uczeń niedostosowany lub zagrożony niedostosowaniem społecznym to dla każdego nauczyciela olbrzymie wyzwanie. W pierwszym kontakcie może pojawić się stres i frustracja. Niczym niewłaściwym nie są także obawy, a nawet strach przed niemożnością poradzenia sobie z nim. Jest to normalne, ludzkie i wpisane w pracę każdego pedagoga. Jak zatem poradzić sobie z tymi obawami, co robić, czy można samemu rozwiązać ten problem?
Pobierz:
© ePedagogika.pl - Portal dla pedagogów i wychowawców z pasją.
