Nie wszystkie dzieci, którym w przedszkolu udzielana jest pomoc psychologiczno-pedagogiczna posiadają orzeczenie lub opinię wydaną przez poradnię psychologiczno-pedagogiczną. Sprawdź czy w takich przypadkach trzeba dokonywać oceny efektywności pomocy psychologiczno-pedagogicznej.
Z artykułu dowiesz się m.in.:
Jedną z form pomocy psychologiczno-pedagogicznej są zajęcia związane z wyborem kierunku kształcenia i zawodu, które uzupełniają działania szkoły w zakresie doradztwa zawodowego. Zajęcia te stanowią istotne uzupełnienie doradztwa zawodowego, ale nie są przeznaczone dla wszystkich. Kto może z nich skorzystać? Jak powinny być organizowane? I czym różnią się od standardowego doradztwa zawodowego? W artykule znajdziesz odpowiedzi na te pytania oraz praktyczne wskazówki dotyczące organizacji zajęć.
Zapewnienie wsparcia psychologiczno-pedagogicznego w systemie oświaty jest kluczowym elementem dostosowania procesu edukacyjnego do zróżnicowanych potrzeb dzieci i młodzieży. Zasady organizacji tej pomocy zarówno w przedszkolach, jak i szkołach określa rozporządzenie MEN z 9 sierpnia 2017 r. Choć zakres i cele są zbliżone, istnieją istotne różnice w formach wsparcia dostępnych na poszczególnych etapach edukacyjnych. Sprawdź, jakie są różnice w formach pomocy psychologiczno-pedagogicznej w przedszkolach i szkołach.
Efektywne wsparcie ucznia w szkole wymaga właściwej organizacji i współpracy nauczycieli, specjalistów oraz rodziców. Najważniejszą rolę odgrywa tutaj koordynacja działań, która zapewnia spójność podejmowanych kroków i dostosowanie ich do rzeczywistych potrzeb ucznia. Proces ten nie jest przypadkowy – jego przebieg został określony w przepisach prawa oświatowego, a skuteczność zależy od jasnego podziału ról i obowiązków. Artykuł skrótowo, krok po kroku przedstawia kolejne etapy koordynacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej, od identyfikacji trudności ucznia, przez planowanie wsparcia, po realizację i ocenę efektów.
Obowiązki terapeuty pedagogicznego i zakres dokumentacji wynikają z przepisów, ale mogą również być wynikiem ustaleń podjętych w szkole w zakresie szczegółowych rozwiązań, które nie są jednoznacznie określone w przepisach. Sprawdzamy również, jakie dokumenty musi prowadzić terapeuta pedagogiczny w świetle najnowszych przepisów.
Uczniowie objęci kształceniem specjalnym mają prawo do dostosowanej formy nauczania oraz wsparcia adekwatnego do ich indywidualnych potrzeb. Jednym z elementów tego wsparcia jest pomoc psychologiczno-pedagogiczna, której organizacja i zakres muszą być jasno określone. W związku z tym pojawia się pytanie, czy rodzic ucznia z orzeczeniem o potrzebie kształcenia specjalnego powinien otrzymać odrębną pisemną informację o przyznanych formach udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej? Czy wystarczające jest ujęcie tych informacji w indywidualnym programie edukacyjno-terapeutycznym (IPET).
Z artykułu dowiesz się:
Organizowanie i udzielanie pomocy psychologiczno-pedagogicznej to jeden z ważniejszych aspektów pracy nauczyciela. Proces ten wymaga zarówno uważnej obserwacji ucznia, jak i skutecznej współpracy z innymi nauczycielami, specjalistami oraz rodzicami. W artykule wyjaśniamy, krok po kroku, jak prawidłowo wdrożyć działania wspierające ucznia zgodnie z przepisami rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z 9 sierpnia 2017 r. w sprawie zasad organizacji i udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach.
Czy zajęcia z zakresu pomocy psychologiczno-pedagogicznej mogą być realizowane w formie zdalnej? Obowiązujące przepisy wyraźnie określają warunki, w których możliwe jest prowadzenie nauczania online. W artykule wyjaśniamy, dlaczego zajęcia muszą odbywać się w formie stacjonarnej, jakie ograniczenia wynikają z prawa oraz jakie są wyjątki dotyczące nauczania indywidualnego.
Do zadań pedagoga specjalnego w szkole należy m.in. prowadzenie zajęć w ramach pomocy psychologiczno-pedagogicznej. Zajęcia te mogą być prowadzone indywidualnie z uczniem, ale również grupowo. Nie ma przeszkód, aby pedagog specjalny prowadził zajęcia grupowe dla uczniów.
Zindywidualizowana ścieżka obowiązkowego rocznego przygotowania przedszkolnego to forma pomocy psychologiczno-pedagogicznej dla dzieci, które z powodu różnych trudności w funkcjonowaniu nie mogą w pełni uczestniczyć we wszystkich zajęciach ze swoją grupą rówieśniczą. Zindywidualizowana ścieżka budzi wątpliwości w zakresie ubiegania się o jej organizację oraz przebieg realizacji podstawy programowej. Dzieci objęte zindywidualizowaną ścieżką obowiązkowego rocznego przygotowania przedszkolnego część zajęć będą realizowały indywidualnie, a część razem z grupą. Sprawdź, kiedy i w jaki sposób zorganizować dla dziecka pomoc w tej formie.
Czy szkoła niepubliczna, finansowana głównie z czesnego, ma prawo pobierać dodatkowe opłaty za zajęcia wynikające z zaleceń opinii poradni psychologiczno-pedagogicznej? Kwestia ta budzi wiele pytań, natomiast w świetle przepisów prawa oświatowego odpowiedź jest jednoznaczna: nie można obciążać rodziców kosztami zajęć organizowanych w związku z udzielaną pomocą psychologiczno-pedagogiczną. Sprawdź szczegóły.
Uczeń szkoły podstawowej otrzymał orzeczenie o kształceniu specjalnym. Orzeczenie wydano z uwagi na zagrożenie niedostosowaniem społecznym, jednak zachowanie ucznia uległo znacznej poprawie. Czy jest możliwe anulowanie orzeczenia? Jak skutecznie uchylić orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego?
Pobierz ebooka:
Czy indywidualne nauczanie to rzeczywiście najlepsze rozwiązanie dla ucznia, który ma trudności w funkcjonowaniu szkolnym? Czy każdy, kto napotyka przeszkody w nauce, może zostać objęty tą formą edukacji? Wokół tego zagadnienia narosło wiele nieporozumień i błędnych przekonań. W praktyce edukacyjnej zdarzało się, że indywidualne nauczanie traktowano jako „sposób” na uczniów mających trudności wychowawcze lub problemy w nauce, co nie zawsze było zgodne z jego pierwotnym przeznaczeniem. W artykule wyjaśniamy, komu faktycznie przysługuje nauczanie indywidualne i jakie są jego prawne oraz organizacyjne ramy. Przedstawiamy również alternatywne formy wsparcia dla uczniów, które nie odcinają ich od środowiska szkolnego, a jednocześnie pozwalają dostosować proces edukacyjny do ich potrzeb.
Dla ucznia z orzeczeniem o potrzebie kształcenia specjalnego można zorganizować różne zajęcia rewalidacyjne. Mogą to być zajęcia korekcyjno-kompensacyjne, zajęcia logopedyczne, terapii pedagogicznej, treningu społecznego, terapii SI, rehabilitacji ruchowej, terapii ręki itd. Należy wybierać je odpowiednio do rozpoznanych potrzeb ucznia. Zajęcia te mogą nazywać się tak samo, jak te w ramach pomocy psychologiczno-pedagogicznej, ale nie są tym samym. Pamiętaj, że to dwie różne formy wsparcia, nawet jeżeli ich wspólny, celem jest poprawianie sprawności i wspomaganie rozwoju.
Przeczytaj również:
© ePedagogika.pl - Portal dla pedagogów i wychowawców z pasją.
