Przepisy nie definiują pojęcia „diagnozy przedmiotowej”, natomiast zobowiązują nauczycieli do obserwacji uczniów, rozpoznawania i zaspokajania ich potrzeb w ramach pomocy psychologiczno-pedagogicznej i obowiązku indywidualizacji. Czy ten obowiązek, wskazany w przepisach i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej jest tożsamy z obowiązkiem przeprowadzania tzw. diagnoz przedmiotowych?
W artykule znajdziecie Państwo, praktyczne informacje dotyczące form pracy z uczniem zdolnym (przydatne do wdrożenia indywidualnego programu lub toku nauki), wskazówki dla wychowawcy do przygotowania opinii o uczniu oraz przykładowe zadania nauczyciela – opiekuna ucznia szczególnie uzdolnionego.
Problemy wychowawcze, trudności ucznia z przyswojeniem wiedzy czy zdobyciem umiejętności, to codzienność w naszych szkołach. Zazwyczaj dobry nauczyciel potrafi sobie z tymi zadaniami poradzić. Umiemy rozpoznawać i podejmować adekwatne działania wspierające wobec ucznia z trudnościami. Co jednak zrobić, gdy szkoła wyczerpie już wszystkie możliwości pomocy – dowiesz się z artykułu.
Instrukcja korzystania z narzędzia Diagnoza gotowości szkolnej zawiera zasady przyznawania punktów za wykonanie poszczególnych zadań, tabelę podsumowującą oraz interpretacją wyników.
Jeżeli poradnia psychologiczno-pedagogiczna kwestionuje diagnozę postawioną przez szkolnych specjalistów, to należy wyjaśnić zaistniałe rozbieżności. W przypadku dalszych zastrzeżeń, po wyjaśnieniu specjalistów badających dziecko, dyrektor poradni może również poprosić o konsultację innych specjalistów z poradni, którzy rozwieją ewentualne rozbieżności.
© ePedagogika.pl - Portal dla pedagogów i wychowawców z pasją.
