zaburzenia lękowe

  Jak pomóc uczniom z zaburzeniami lękowymi radzić sobie podczas egzaminów. Stres nastolatka

Jak pomóc uczniom z zaburzeniami lękowymi radzić sobie podczas egzaminów. Stres lękowego nastolatka

Egzaminy ósmych klas, maturalne czy zawodowe w technikum i szkołach branżowych budzą stres u większości uczniów. To zazwyczaj nowa, dotąd niezbadana okoliczność, która w ich przeżyciu zaważy na dalszej przyszłości. Stres jest w takim momencie zupełnie naturalną reakcją. Jeśli nie paraliżuje ucznia, nie hamuje jego działań i nie wpływa w silny sposób na wyniki. Uczniowie, którzy zmagają się na co dzień z objawami zaburzeń lękowych są w podwójnie trudnej sytuacji. Ich poziom lęku jest znacznie wyższy niż u rówieśników. Jak ich wesprzeć? Dowiedz się, jak pomóc uczniom z zaburzeniami lękowymi radzić sobie podczas egzaminów.

Ósmoklasiści i maturzyści postrzegają egzaminy końcowe jako sprawdzian nie tylko wiedzy, ale i przepustkę do kolejnego etapu edukacji. Obawiają się zbyt trudnych pytań, wysokiego poziomu wymaganej wiedzy, własnego rozproszenia już na egzaminie, trudności technicznych, presji czasu. Boją się, że źle zdadzą egzamin i to zaważy na ich kolejnych wyborach, sprawi zawód otoczeniu, zostanie skrytykowane. To naturalny sposób przeżywania lęku, którego funkcją jest motywowanie do przygotowania się na tę trudną sytuację.
Atak paniki w szkole. Czym jest atak paniki i lęk napadowy?

Atak paniki w szkole. Czym jest atak paniki i lęk napadowy?

Przyspieszony oddech, szybsze bicie serca, poczucie, że zaraz się zemdleje – to klasyczne objawy ataku paniki. Wielu nastolatków opisuje podobny stan w stresujących sytuacjach. Czy to atak paniki, czy tylko odczucie silnego napięcia? Czasem właściwe rozpoznanie nie jest łatwe. Niezależnie jednak od przyczyny silnych odczuć z ciała warto wiedzieć, jak pomóc młodemu człowiekowi w regulacji emocji.

Nie wiedziałem, co robić. Czułem, że zaraz serce wyskoczy mi z piersi. Wszyscy na mnie patrzyli, nauczyciel czekał na odpowiedź, a ja nie byłem w stanie nic powiedzieć. Myślałem tylko o tym, żeby zniknąć, zapaść się pod ziemię. Czułem, że zaraz zemdleję, nie pamiętam, co nauczyciel powiedział. Potem wyszedłem do toalety, popłakałem się. 
Opisy tego typu słyszę w gabinecie często. Okres dorastania to czas silnych emocji, nieustannych przemian, dużej wrażliwości emocjonalnej. Z natury jest to czas w życiu dość labilny, pełen różnych nieoczekiwanych zwrotów akcji. Współcześnie jednak zmagamy się z ogromnym kryzysem życia psychicznego wśród najmłodszych pokoleń. Szybkie tempo życia, wielka presja osiągnięć, brak czasu na relacje i poczucie osłabienia społecznych więzi odbijają się na życiu polskich nastolatków. Wielu z młodych ludzi wiąże pojawienie się objawów lękowych i depresyjnych oraz narastające poczucie osamotnienia z długotrwałym doświadczeniem pandemicznej izolacji.
Atak paniki, inaczej nazywany lękiem napadowym to przypadłość wcale nie rzadka wśród dzieci i młodzieży. Literatura wskazuje na to, że ok. 40% dzieci i nastolatków doświadczyła podobnego stanu przynajmniej raz.
Lęk społeczny u dzieci i młodzieży – zaburzenia lękowe, nieśmiałość, overthinking, fobia społeczna

Lęk społeczny u dzieci i młodzieży – zaburzenia lękowe, nieśmiałość, overthinking, fobia społeczna

Przywitaj się, uśmiechnij się, zagadaj do kogoś. Nie bądź taki wstydzioch. Nie ma czego się wstydzić. Dorośli próbują na różne sposoby zachęcić nieśmiałe dziecko do interakcji z innymi. Nie wiedzą jednak, że lęk społeczny nie zawsze da się tak po prostu przełamać. Pokutuje przekonanie, że jeśli nieśmiałe dziecko raz zmusi się kontaktu z kimś nowym, to już będzie dobrze. Mówi się też, że często lęk społeczny w dzieciństwie jest czymś naturalnym i mija z wiekiem. Niekoniecznie. Dlaczego? Dowiedz się czym jest lek społeczny i czy należy utożsamiać go z fobią społeczną? Skorzystaj ze wskazówek dotyczących wspierania dzieci, które unikają kontaktu. Ekspertka nie tylko wyjaśnia, czym są zaburzenia lękowe u dzieci i młodzieży, ale zawraca również uwagę, kiedy objawy lęku powinny skłaniać do wizyty u specjalisty i rozważanie podjęcia terapii.

Wbrew pozorom nieśmiałość to niezwykle pojemne pojęcie. Używa się go w stosunku do maluchów, które chowają się za rodzicem na placu zabaw. Nazywa się też dzieci w wieku wczesnoszkolnym, które odpowiedzi na forum klasy udzielają ledwo słyszalnie. Mówi się tak też o nastolatkach, które trzymają się na uboczu, wycofując się z grupy. Nieśmiały to w takim razie i ten, który potrzebuje czasu, by nawiązać pierwszy kontakt i ten, który czuje silny lęk w sytuacji ekspozycji społecznej. To także ten, który ma kłopoty z nawiązywaniem relacji. To nastolatek, którego niska samoocena nie pozwala na swobodne bycie w grupie. To ktoś, kto czuje się wykluczony i unika zagrożenia.

Z artykułu dowiesz się m.in.:

  • Czym jest nieśmiałość, kogo dotyka i w jaki sposób się objawia?
  • Czy wycofanie i nieśmiałość w okresie adaptacji przedszkolnej to lęk społeczny?
  • Jak obniżyć poziom lęku przedszkolaka?
  • Czym charakteryzuje się lęk uczniów klas I-III szkoły podstawowej?
  • Jak zadbać o ucznia, który wydaje się nieśmiały, wycofany, pełen lęku?
  • Jakie mogą być źródła i przyczyny lęku społecznego u uczniów?
  • Czym jest overthinking?
  • Jak zacząć rozmowę z uczniem, który wyraża niepokój?
  Kim jest trudne dziecko? Odcinek 1. Różne oblicza lęku

Kim jest trudne dziecko? Odcinek 1. Różne oblicza lęku

Skąd biorą się zaburzenia lękowe u dzieci i młodzieży? Trudno jednoznacznie odpowiedzieć na to pytanie. Przyczyn może być nieskończenie wiele. Rozwój zaburzeń lękowych jest wypadkową oddziaływań czynników biologicznych – genetycznych i temperamentalnych i środowiskowych. Z podcastu dowiesz się, jak rozpoznawać zaburzenia lękowe u dzieci i młodzieży oraz jak wspierać je radzeniu sobie z lękiem.

Sprawdź inne serwisy