niepełnosprawność intelektualna w stopniu lekkim

Wsparcie rodziców uczniów z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu lekkim

Wsparcie rodziców uczniów z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu lekkim

Informacja o niepełnosprawności intelektualnej dziecka to dla rodziców ogromny wstrząs. To naturalne, że rodzice marzą o dobrej przyszłości dla swoich dzieci. Pragną, by miały szanowany społecznie zawód, chcą, by ich dziecko wyróżniało się swoimi pasjami, by rozwijało mocne strony i skorzystało z nich w przyszłości. Diagnoza niepełnosprawności intelektualnej sprawia, że rodzic traci grunt pod nogami. Nie zawsze również rozumie, co właściwie oznacza takie rozpoznanie. Co ważne – nie zawsze udaje się postawić diagnozę jeszcze przed rozpoczęciem edukacji. Dowiedz się, jak wspierać rodziców dzieci z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu lekkim, którzy zdecydowali, że dziecko będzie uczęszczało do szkoły ogólnodostępnej.

Zdarza się, że dziecko kierowane jest na badanie psychologiczne dopiero po rozpoczęciu nauki w szkole podstawowej. Nieświadome trudności dziecka otoczenie wymaga od niego tyle, ile od rówieśników z wyższymi zasobami poznawczymi. To powoduje, że piętrzą się edukacyjne niepowodzenia. Diagnoza daje możliwości dostosowania wymagań i oczekiwań, zaplanowania optymalnych narzędzi edukacyjnych. Potrzebna jest jednak do tego współpraca całego środowiska – rodziców, nauczycieli, pedagoga, psychologa szkolnego i dziecka. Dlatego tak istotna jest praca z rodzicem i zawiązanie z nim trwałego sojuszu na rzecz rozwoju dziecka.
Niepełnosprawność intelektualna zalicza się do zaburzeń neurorozwojowych. Co oznacza, że jest to stan funkcjonowania, a nie choroba. Dlatego jak ognia powinno się unikać określania ucznia „chorym”. Co charakteryzuje niepełnosprawność w obszarze intelektu? Przede wszystkim ograniczenia rozwoju:
  • funkcji poznawczych, takich jak pamięć, uwaga, spostrzeganie i myślenie,
  • zachowań adaptacyjnych,
  • umiejętności społecznych,
  • umiejętności regulacji emocji.
Trzeba jednak wiedzieć, że uczniowie z tym samym poziomem intelektualnym funkcjonują zupełnie różnie. Dlaczego? Dlatego, że ich rozwój nie musi przebiegać harmonijnie, mogą mieć zupełnie inne deficyty i zasoby. Bardzo ważna w dążeniu do rozumienia ucznia jest rzetelna diagnoza – badanie zarówno psychologiczne, jak i pedagogiczne. Dziecko może różnić się funkcjonowaniem od rówieśników, ale pewnie nie we wszystkich aspektach. Bywa, że rozwija swoje mocne strony w bardzo skuteczny sposób i zupełnie wtapia się w grupę rówieśniczą.

Z artykułu dowiesz się m.in.

  • Czym jest niepełnosprawność intelektualna w stopniu lekkim?
  • Jakie trudności edukacyjne można zauważyć u dzieci i młodzieży z niepełnosprawnością intelektualną?
  • Jakie są najczęstsze postawy rodziców z uczniów z niepełnosprawnością intelektualną?
  • Na czym powinno polegać wsparcie rodziców uczniów z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu lekkim?
Opieka zdrowotna nad uczniami pełnoletnimi z niepełnosprawnością intelektualną

Opieka zdrowotna nad uczniami pełnoletnimi z niepełnosprawnością intelektualną

Profilaktyczna opieka zdrowotna w szkole jest sprawowana nad uczniami do ukończenia 19 roku życia. W przypadku uczniów z orzeczeniem o potrzebie kształcenia specjalnego – do ukończenia szkoły ponadpodstawowej. O ile jednak okres sprawowania tej opieki nad osobami z niepełnosprawnością może zostać wydłużony, o tyle – jak każdy pełnoletni uczeń mogą oni wyrazić sprzeciw wobec sprawowania tej opieki. W artykule omówiono zagadnienia dotyczące opieki zdrowotnej nad pełnoletnim uczniem z niepełnosprawnością intelektualną. W przykładach wskazano na postępowanie w sytuacji, gdy uczeń ten dodatkowo choruje przewlekle – na cukrzycę.

Zgodnie z przepisami opieka zdrowotna nad uczniami jest realizowana w szkole do ukończenia przez nich 19 roku życia. Pełnoletni uczniowie na pierwszych zajęciach z wychowawcą w roku szkolnym powinni uzyskać informację o zakresie opieki zdrowotnej oraz o prawie do wyrażenia sprzeciwu art. 7 ust. 2 ustawy z 12 kwietna 2019 r. o opiece zdrowotnej nad uczniami). Prawo do wniesienia sprzeciwu mają również uczniowie z orzeczeniem o potrzebie kształcenia specjalnego. W tym również z niepełnosprawnością intelektualną, o ile ma pełną zdolność do czynności prawnych. Objęcie ucznia, zarówno pełnoletniego jak i niepełnoletniego, profilaktyczną opieką zdrowotną w szkole jest dobrowolne. Sprawowanie tej opieki co do zasady nie wymaga zgody, ale pisemnie wyrażony sprzeciw oznacza rezygnacją z usług (art. 7 ust. 2 oraz art. 20 i 21 ustawy z 12 kwietna 2019 r. o opiece zdrowotnej nad uczniami).

Z artykułu dowiesz się m.in.:

  • Czym jest sprzeciw dotyczący profilaktycznej opieki zdrowotnej i opieki stomatologicznej?
  • Kto i kiedy wyraża sprzeciw dotyczący sprawowania nad uczniem profilaktycznej opieki zdrowotnej?
  • Czy uczeń z niepełnosprawnością intelektualną może odmówić korzystania z opieki zdrowotnej w szkole?
  • Czy uczeń z cukrzycą i niepełnosprawnością intelektualną może samodzielnie mierzyć sobie cukier i podawać insulinę?
Sprawdź inne serwisy