nauka języka

Praca z uczniem ze spektrum autyzmu na lekcjach języka obcego – porady praktyczne

Praca z uczniem ze spektrum autyzmu na lekcjach języka obcego – porady praktyczne

Z roku na rok przybywa w szkołach uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi, którzy wymagają indywidualnego wsparcia. Dostosowania wymagań edukacyjnych wymagają m.in. dzieci z zaburzeniami autystycznymi. Praca z uczniami w spektrum stanowi wyzwanie dla każdego nauczyciela, nie wyłączając nauczycieli języków obcych. Jak przełamać wzajemne obawy, lęki i frustracje? W jaki sposób prowadzić lekcje języka obcego, aby rozwinąć potencjał ucznia z zaburzeniem ze spektrum autyzmu? W jaki sposób zachęcić dziecko do nauki języków obcych, pomóc mu odkryć radość z poznawania nowego języka, zapobiec wykluczeniu językowemu? Garść praktycznych porad w tym zakresie z pewnością usprawni proces opanowywania nowego języka.

Uczniowie ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi (SPE) to uczniowie, którzy nie potrafią samodzielnie sprostać wymogom obowiązujących programów nauczania. SPE stosuje się przede wszystkim wobec następujących grup uczniów:
  • z orzeczeniem o potrzebie kształcenia specjalnego z uwagi na różne niepełnosprawności, w tym autyzm i zespół Aspergera,
  • z opinią poradni psychologiczno-pedagogicznej przykładowo ze względu na choroby przewlekle,
  • potrzebujących wsparcia psychologiczno-pedagogicznego, m.in. w przypadku szczególnych uzdolnień.
Uczniowi z SPE wykazują zróżnicowane trudności uczenia się, wymagające dostosowania kształcenia szkolnego do ich indywidualnych potrzeb i rozwoju. Dotyczy to w szczególności dostosowania:
  • przestrzeni i infrastruktury szkolnej sprzyjającej uczeniu się,
  • tempa pracy, metod, form nauczania i sprawdzania wiedzy, celów i treści merytorycznej,
  • współpracy z nauczycielami specjalistami – nauczyciel wspierający, asystent, specjalista
  • pracy w społeczności klasowej, przyjmującej i funkcjonującej z uczniem ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi.
Należy pamiętać, że zalecenia zawarte w orzeczeniu o potrzebie kształcenia specjalnego są dla nauczycieli i szkoły wiążące.
Podejście włączające zakłada skuteczne zarządzanie różnorodną klasą przez nauczyciela. Klasa różnorodna to klasa składająca się z uczniów rozwijających się niejednolicie, z różnorodnymi umiejętnościami i trudnościami edukacyjnymi oraz odmiennymi stylami i tempem przyswajania wiedzy. Nauczanie włączające realizowane przez pedagogów szkolnych zakłada elastyczność i wyrozumiałość wobec heterogeniczności klasy, właściwe wykorzystanie różnych strategii prowadzenia zajęć, uwzględnianie indywidualnych zainteresowań uczniów, dostosowywanie wymagań do możliwości kształcących się, klarowne i życzliwe porozumiewanie się, współpracę z innymi pedagogami oraz postrzeganie dziecka nie w kontekście jego niepełnosprawności, lecz jako osobę integralną o indywidualnym potencjale. Dodatkowo warto pamiętać, że w klasie różnorodnej niezwykle ważne są poczucie bezpieczeństwa, własnej wartości, zapał do pracy i zdrowie psychiczne wszystkich uczestników. Klarowna i powtarzalna struktura pracy, znajomość i przestrzeganie obowiązujących zasad na lekcji, pozytywne nastawienie nauczyciela do uczniów i wykonywanych obowiązków, jego cierpliwość, życzliwość, żelazna konsekwencja i determinacja również decydują o sukcesie indywidualnym i grupowym. W odniesieniu do nauczania języka obcego w klasie różnorodnej przydatną mogą być następujące wytyczne:
  • nierozpraszająca aranżacja przestrzeni klasowej, w tym celowe usadzenie uczniów ze SPE,
  • praca ciałem, przykładowo wydawanie poleceń za pomocą gestów i mimiki,
  • stosowanie systemu pochwał/ostrzeżeń,
  • wykorzystywanie multisensorycznych form i metod pracy dostosowanych do różnych stylów uczenia się.
Sprawdź inne serwisy