Diagnoza pedagogiczna stanowi jeden z elementów kompleksowego i wielopłaszczyznowego procesu diagnostycznego dziecka. Diagnozowanie pedagogiczne w obszarze resocjalizacji jest czynnością stawiania rzetelnych rozpoznań w celach wychowawczych, o charakterze wspierającym i resocjalizującym. Dotyczy to osób niedostosowanych społecznie lub zagrożonych niedostosowaniem. Jakie działania i postawy wspomagają prawidłowy kontakt diagnostyczny? Co może rozwijać i ożywiać kontakt diagnostyczny? Jak radzić sobie z oporem w kontakcie diagnostycznym? W niniejszym artykule zostaną przedstawione wskazówki dla wychowawców, pedagogów i psychologów szkolnych, którzy nawiązują kontakt diagnostyczny z uczniami zagrożonymi niedostosowaniem społecznym lub niedostosowanymi społecznie.
Problemy wychowawcze, trudności ucznia z przyswojeniem wiedzy czy zdobyciem umiejętności, to codzienność w naszych szkołach. Zazwyczaj dobry nauczyciel potrafi sobie z tymi zadaniami poradzić. Umiemy rozpoznawać i podejmować adekwatne działania wspierające wobec ucznia z trudnościami. Co jednak zrobić, gdy szkoła wyczerpie już wszystkie możliwości pomocy – dowiesz się z artykułu.
Standardy dla psychologów pracujących w poradniach psychologiczno-pedagogicznych wskazują, że przed przystąpieniem do badania diagnostycznego trzeba uzyskać zgodę na uczestnictwo w tym badaniu – zarówno od rodziców, jak i od samego dziecka. Uzyskanie zgody nie zawsze jest łatwe – pojawiają się bowiem pytania: czy kilkulatek może świadomie zadecydować o poddaniu się badaniu? Czy dziecko może zostać poddane diagnozie mimo sprzeciwu jednego z rodziców? Jak postąpić gdy żadne z nich nie wyraża zgody na diagnozę? W artykule podjęto próbę udzielenia odpowiedzi na te oraz inne pytania dotyczące zgody na badanie diagnostyczne dziecka.
Rodzice po otrzymaniu wyników przeprowadzonej diagnozy dziecka nierzadko występują z wnioskiem o udzielenie informacji, jakie konkretnie narzędzia diagnostyczne zostały wykorzystane. W ten sposób chcą dowiedzieć się, dlaczego poradnia wydała taką a nie inną diagnozę. Sprawdź, czy należy udostępniać taką dokumentację.
O autyzmie w ostatnich latach, z powodu licznie stawianych diagnoz autyzmu dzieci i młodzieży, mówi się coraz więcej. Publiczne poradnie psychologiczno-pedagogiczne zajmujące się orzekaniem o potrzebnie kształcenia specjalnego, wydają najwięcej orzeczeń ze względu na zdiagnozowane zaburzenie ze spektrum autyzmu. Warto więc poznać najistotniejsze aspekty i zachowania związane z autyzmem. Jakie są pierwsze objawy autyzmu i na co zwrócić uwagę, aby błędną diagnozą nie przekreślić szans na wczesne rozpoczęcie udzielania pomocy?
W związku z potrzebą przeprowadzenia diagnozy dziecka w poradni psychologiczno-pedagogicznej, szkoła lub przedszkole zostanie poproszone o dostarczenie opinii o dziecku. Pobierz proponowany wzór opinii o dziecku uczęszczającym do przedszkola.
„Standardy diagnozy psychologicznej w edukacji” adresowane są do psychologów prowadzących diagnozę dzieci i młodzieży w poradniach psychologiczno-pedagogicznych oraz innych poradniach specjalistycznych.
© ePedagogika.pl - Portal dla pedagogów i wychowawców z pasją.
