autyzm

Jak rozmawiać z dziećmi o autyzmie? Poradnik o spektrum autyzmu dla nauczycieli

Jak rozmawiać z dziećmi o autyzmie? Poradnik o spektrum autyzmu dla nauczycieli

Zaburzenia ze spektrum autyzmu to temat, który może wydawać się trudny do omówienia z uczniami. Jednak jego zrozumienie jest bardzo ważnym krokiem do wykształcenia empatii, akceptacji i wsparcia dla osób, które mogą postrzegać świat inaczej niż większość. W środowisku szkolnym rozmowa na temat zaburzeń ze spektrum autyzmu nabiera szczególnego znaczenia. Szkoła to miejsce, w którym dzieci spędzają dużo czasu, zdobywają nie tylko wiedzę, ale także kompetencje społeczne. To tu kształtują się ich postawy wobec odmienności. Ucząc dzieci, jak rozmawiać o zaburzeniach ze spektrum autyzmu i jak wspierać kolegów i koleżanki, nauczyciel przyczynia się do tworzenia bezpiecznego i przyjaznego środowiska dla wszystkich uczniów. Dowiedz się, jak rozmawiać z dziećmi o zaburzeniach ze spektrum autyzmu.

Z artykułu dowiesz się m.in.:

  • Czym jest spektrum autyzmu i dlaczego zrozumienie jego różnorodności jest szczególnie ważne?
  • Jakie są najczęściej powielane mity dotyczące osób ze spektrum autyzmu?
  • Jak naturalnie wprowadzić temat autyzmu podczas rozmowy z dziećmi?
  • Jak dostosować komunikację o autyzmie do wieku i etapu rozwojowego dziecka?
  • Jakie znaczenie ma używanie jasnego i pozytywnego języka podczas rozmów o autyzmie?
  • Jakie aktywności mogą pomóc uczniom lepiej zrozumieć doświadczenia osób z zaburzeniami ze spektrum autyzmu?
Autyzm, zespół Aspergera, spektrum Autyzmu – czy autyzm i spektrum autyzmu to to samo?

Autyzm, zespół Aspergera, spektrum autyzmu – czy autyzm i zaburzenia ze spektrum autyzmu są tym samym?

Pojawienie się Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób WHO: ICD-11 wzbudziło silne emocje wśród psychiatrów, psychologów, pedagogów i nauczycieli. Z ICD-11 znikają bowiem: zespół Aspergera, autyzm dziecięcy, autyzm atypowy, zespół Retta. Mimo Międzynarodowa Statystyczna Klasyfikacja Chorób i Problemów Zdrowotnych ICD-11 oficjalnie zaczęła obowiązywać od 1 stycznia 2022, w Polsce wciąż obowiązuje wersja poprzednia. Trwają bowiem prace nad opracowaniem polskiej wersji językowej nowej klasyfikacji. Co jednak ważne, wydaje się, że samo wprowadzenie ICD-11 nie spowoduje natychmiastowej zmiany mentalnej i nie sprawi, że z powszechnego użycia znikną określenia takie jak autyzm i zespół Aspergera. Zmiana nazewnictwa to proces, który wymaga czasu i zaangażowania. Nie jest łatwo przyzwyczaić się do nowych określeń diagnostycznych, zwłaszcza, jeśli używało się innych w codziennym planowaniu pracy z dziećmi.

Z artykułu dowiesz się m.in.:

  • Czy chorób klasyfikacja ICD-11 obowiązuje już w Polsce?
  • Jak zmiany w międzynarodowej klasyfikacji chorób wpływają na nazewnictwo?
  • Czy autyzm i spektrum autyzmu to samo?
  • Jak powinna wyglądać diagnoza spektrum autyzmu z uwzględnianiem ICD-11?
  • Czy formalnie określenia autyzm i zespół Aspergera są nieaktualne i należy przestać ich używać?

Pobierz:

  • Autyzm to nie choroba! Plakaty przybliżające specyfikę funkcjonowania ucznia w spektrum autyzmu
Uczeń ze spektrum autyzmu w edukacji włączającej – praktyczne wskazówki do pracy z uczniem

Uczeń ze spektrum autyzmu w edukacji włączającej – praktyczne wskazówki do pracy z uczniem

W grupie klasowej, w której obecni są uczniowie w spektrum autyzmu i zespołem Aspergera częściej dochodzi do sytuacji trudnych, konfliktowych, stanowiących wyzwane dla wychowawcy. Wynika to z faktu, że dzieci z zaburzeniami ze spektrum autyzmu cechuje większy niż ich rówieśników deficyt kompetencji społecznych i mniejsza możliwość regulacji zachowania. Dowiedz się, jak planować oddziaływania edukacyjne w klasie, do której uczęszcza uczeń w spektrum autyzmu.

Jeśli zetknęliśmy się w pracy z jednym lub kilkorgiem uczniów z orzeczeniem wydanym ze względu na zespół Aspergera (ZA), to znaczy to dokładnie tyle – poznaliśmy jedno lub kilkoro takich dzieci. Zaburzenia ze spektrum autyzmu to „różnorodny zbiór”, w którym mieszczą się błyskotliwi matematycy, wycofane dzieci znające na pamięć rozkłady jazdy autobusów, ale też uczniowie, którym proces edukacyjny sprawia trudność. Oni nie skupiają się, krzyczą, przeszkadzają innym, nie potrafią czekać na swoją kolej, są skupieni na sobie, wykazują skłonności do agresji.  To spektrum objawów, które sprawia, że trudno jest znaleźć metody pracy pasujące do wszystkich przypadków.  Niemniej jednak należy pamiętać o najważniejszych zasadach.
Z uczniem z zaburzeniami ze spektrum autyzmu (ASD) należy pracować relacyjnie, a nie w oparciu o autorytet nauczycielski. Nie należy go karać za objawy zaburzenia, lecz starać się zawsze dotrzeć do przyczyny jego zachowania.  Zachowanie niepożądane u uczniów z ASD jest zawsze nieudanym zaproszeniem do rozmowy lub prośbą o pomoc, informacją, że dziecko sobie nie radzi. Dziecko zawsze powinno mieć możliwość spotkania się z psychologiem, pedagogiem szkolnym lub pedagogiem specjalnym Najlepsza i najprostsza definicja zaburzeń ASD, jaką znam mówi, że jest to ślepota na kontekst.  Dziecko ze spektrum, w odróżnieniu od osób neurotypowych, nie uczy się intuicyjnie, przez doświadczenia społeczne. Trenuje swe zachowania według schematów terapeutycznych. Nie jest więc w stanie elastycznie i adekwatnie reagować na bodźce w takim tyglu typów ludzkich i ich interakcji, jakim jest szkoła.
Sprawdź inne serwisy