Samo sformułowanie strategicznych działań szkoły w programie wychowawczo-profilaktycznym nie gwarantuje ich skuteczności. Podobnie jak wyniki nauczania, efekty procesu wychowania i podejmowanych działań profilaktycznych muszą być poddawane ocenie oraz, w miarę potrzeby, modyfikacji – tak, by odpowiadały na rzeczywiste potrzeby osób, do których są kierowane. Ewaluacja programu wychowawczo-profilaktycznego powinna być prowadzona z uwzględnieniem specyfiki zdiagnozowanych problemów, wcześniejszych doświadczeń oraz zasobów konkretnej szkoły. Ważne jest, aby była to praca zespołowa, angażująca wszystkich nauczycieli i innych pracowników szkoły, a także w miarę możliwości rodziców i uczniów. Tylko wtedy można uzyskać pełen obraz funkcjonowania programu i jego rzeczywistego wpływu na społeczność szkolną.
Z artykułu dowiesz się m.in.:
Uczestnicy
uczniowie klas VII-VIII oraz szkół ponadpodstawowych
Cele zajęć
Metody pracy
Potrzebne materiały
Czas trwania zajęć
45-60 minut
Wykorzystaj również:
Przeczytaj artykuł:
Dla części uczennic i uczniów, którzy spróbowali wagarów, kończy się na pojedynczych przypadkach samowolnej nieobecności. Jednak są także osoby, dla których wagarowanie staje się jednym ze sposobów funkcjonowania w szkolnej rzeczywistości. Jeśli w ich przypadku wagary raz pozwolą im osiągnąć cel (np. uniknąć złej oceny), jest duże prawdopodobieństwo, że spróbują ich znowu i że tendencja do wagarowania będzie się pogłębiać. Konsekwencje mogą być poważne. Dlatego warto zdecydowanie reagować już na pierwsze, nawet pozornie niewinne przypadki wagarowania.
Rozważania o rozsądnym piciu alkoholu przez (prawie) dorosłych uczniów szkół ponadpodstawowych bywają burzliwe. Z jednej strony wydaje się, że są dorośli i mogą sami decydować o sobie. Z drugiej jednak wiadomo, że właśnie tym okresie życia łatwo puścić hamulce. Zachęcam do przeprowadzenia zajęć o tym, że pełnoletność nie zawsze idzie w parze z dojrzałością i nie zawsze chroni przed negatywnymi następstwami spożywania alkoholu.
Przedstawiamy kilka pomysłów na realizację ćwiczeń wspierających samoregulację uczniów na różnych etapach edukacji. Konsekwentne podejmowani przez nauczycieli działań ukierunkowanych na kontrolę własnego zachowania z czasem powinno przełożyć się na zmianę zachowania. Zaproponowane ćwiczenia mogą być wykorzystane przede wszystkim przez wychowawcę klasy, część z nich doskonale sprawdzi się jednak również w pracy tzw. nauczycieli przedmiotowców.
Zaproponowane ćwiczenia wspierające proces samoregulacji
Przeczytaj również:
Opracowanie zawiera najważniejsze informacje i podstawy prawne dotyczące programu wychowawczo-profilaktycznego oraz określa rolę wychowawcy klasy w jego tworzeniu i realizacji.
Odporność psychiczna pomaga przetrwać nawet najtrudniejsze sytuacje. Niestety, obecnie dzieci i młodzież często są jej pozbawione. Jak szkoła może im pomóc?
Uczniowie, którzy nie ukończyli 18 roku życia często nie zdają sobie sprawy z odpowiedzialności prawnej, jaka na nich ciąży w związku z popełnianymi czynami zabronionymi. Niestety, zdarza się, że rodzice uczniów również nie mają wiedzy na temat konsekwencji prawnych, jakie mogą ponieść ich dzieci. Dlatego szkoła stanowi istotny element w procesie uświadamiania uczniów i rodziców w zakresie odpowiedzialności prawnej nieletnich. Zwłaszcza, że często pierwsze symptomy zagrożenia demoralizacją pojawiają się w środowisku szkolnym. Jakimi środkami dysponuje sąd rodzinny? Na czym polegają? Za jakie czyny są sądzeni nieletni?
Nauczyciele to jedna z profesji najbardziej zagrożonych ryzykiem wypalenia zawodowego. Biurokracja, presja wynikające ze zmieniających się często przepisów prawnych, oczekiwania rodziców i niestety coraz częściej, bardzo trudne zespoły klasowe. Co robić, żeby praca, którą większość osób wykonuje z prawdziwej pasji nie stała się powodem złego samopoczucia czy problemów zdrowotnych?
Jedną z największych obaw nauczycieli i rodziców współczesnych nastolatków jest możliwość ich kontaktu z narkotykami. Odkąd w 2008 roku pojawiły się w Polsce dopalacze lęk się jedynie wzmógł – nikt nie wie, o jakie właściwie dokładnie substancje chodzi, lekarze i rodzice czują się bezradni nie mając narzędzi, by wykryć w badaniu obecność mało znanego narkotyku. Jak rozmawiać z młodzieżą o narkotykach, aby nie była to kolejna nudna pogadanka, ale faktyczne okazanie zainteresowania?
Proponowany warsztat ma na celu wsparcie młodzieży w rozumieniu własnych wyborów, uświadomienie motywów, które pchają ich w szpony nałogu – często po okresie dojrzewania już na tyle utrwalonego, że nawet w dorosłości trudno z niego zrezygnować.
Świat nastolatka jest przepełniony pokusami – pojawiają się zachęty ze strony otoczenia, by spróbować wielu ,,dorosłych” sposobów na obniżenie napięcia, rozluźnienie. W ręku kilkunastoletnich uczniów pojawiają się papierosy – w formie ,,analogowej” lub elektronicznej. Jak zabrać się za ten społeczny problem? Jak rozmawiać z młodymi ludźmi, by wesprzeć ich w trudnej sytuacji, gdy staną przed rówieśnikiem proponującym ,,bucha”?
Wydawać by się mogło, że pierwsze przygody z alkoholem to domena licealistów –prawie – dorosłych, eksperymentujących na ,,osiemnastkach”. Niestety wyniki badań Fundacji Centrum Badania Opinii Społecznej wskazują na zdecydowanie młodszą grupę – 13 lat i 2 miesiące to wiek przeciętnej inicjacji alkoholowej. Pierwszy rausz ma więc za sobą już większość trzynastolatków. Dlaczego młodzież tak wcześnie sięga po alkohol i jak nauczyciel powinien rozmawiać z uczniami na ten temat?
© ePedagogika.pl - Portal dla pedagogów i wychowawców z pasją.
