Okres dojrzewania to czas, w którym pojawia się nieskończona ilość wątpliwości. Jaki jestem? Kim jestem? Czy na pewno czuję się komfortowo ze swoim ciałem? Jaka jest moja orientacja seksualna? To tylko maleńka próbka pytań, które powstają w głowach zwyczajnych nastolatków. Dla niektórych z nich okres dorastania to też moment, w którym wątpliwości zaczynają krążyć wokół pojęcia płci. Dla najmłodszych pokoleń określenie „niebinarny” na stałe zagościło w słowniku i nikogo nie dziwi. Kim są uczniowie, którzy się identyfikują z tym pojęciem? Jak ich wesprzeć?
Z artykułu dowiesz się m.in.:
Przeczytaj również:
Wykorzystaj scenariusz zajęć:
Sytuacja, w której uczeń prosi, by zwracać się do niego innym imieniem niż wskazuje dokumentacja, zdarza się stosunkowo często. Zwykle młody człowiek informuje, że na co dzień posługuje się drugim imieniem lub innym – wskazanym przez siebie, ponieważ nie lubi tego oficjalnego. Nauczyciele oraz koledzy i koleżanki zwykle nie widzą w tym problemu. Zupełnie inaczej jest jednak, gdy młody człowiek ujawnia swoją tożsamość płciową. Wówczas prosi o używania przez nauczycieli i uczniów preferowanego przez niego imienia właściwego dla płci przeciwnej. Co powinna zrobić szkoła w takiej sytuacji? Jak zagwarantować uczniom transpłciowym prawo do poszanowania ich tożsamości płciowej? Czy należy uszanować prośbę ucznia o używanie wobec niego innego imienia i form gramatycznych właściwych dla płci przeciwnej?
Spotkać dziecko, które zmaga się dysforią płciową nie jest może tak łatwo, natomiast jeśli już jest w pobliżu, grono pedagogiczne zwykle ma wiele wątpliwości. Co robić, jak reagować, w jaki sposób zwracać się do niezwykłego ucznia? Jak podchodzić do tematu w przedszkolu, szkole podstawowej, a jak w średniej?
Szkolenie przeznaczone dla rady pedagogicznej – zawiera najważniejsze informacje dotyczące tego, jak w pracy z uczennicami i uczniami poruszać tematy związane ze społecznością LGB, a także jak udzielać pomocy i wsparcia podopiecznym należącym do tej społeczności.
Poradnik jest częścią szkolenia dla nauczycieli, ale może być także wykorzysywany jako samodzielny materiał - do rozdania nauczycielom lub rodzicom.
Społeczna świadomość – w tym wiedza naszych uczennic i uczniów – dotycząca społeczności LGBTQIA lub też LGBT+ jest coraz lepsza i szersza, ale w przypadku wielu osób nadal niepełna i niedoskonała. Wciąż też na tym polu funkcjonuje wiele mitów, stereotypów czy uproszczeń, które mogą przyczyniać się do utrwalania uprzedzeń, a nawet do gorszego traktowania osób LGBT+. Szczególnie wiele tych mitów lub po prostu niedostatku wiedzy dotyczy kwestii związanych z transseksualnością czy szerzej – z transpłciowością. Jak poruszać ten temat, by osiągać najlepsze skutki edukacyjne i wychowawcze?
Temat różnorodności orientacji psychoseksualnych uchodzi w niektórych kręgach za kontrowersyjny, jednak w rzeczywistości jest jedną z wielu normalnych spraw związanych z człowieczeństwem i jego złożonością. Świat nauki oficjalnie przyjął, że różnorodność orientacji psychoseksualnych – to znaczy występowanie homo- i biseksualności – jak najbardziej mieści się w normie i nie jest przejawem zaburzeń. Osoby hetero-, homo- i biseksualne powinny być więc traktowane na równi i mieć takie same prawa do życia w zgodzie ze sobą oraz do szacunku ze strony innych. Jak podejmować ten temat w klasie i szkole?
W każdej szkole mogą zdarzać się homofobiczne incydenty, a nawet przemoc i wykluczenie na tym tle. Jak reagować w takich sytuacjach?Statystycznie w każdej placówce jest ok. 5–10% osób nieheteronormatywnych, czyli przynajmniej jedna na klasę. Jeśli nie wiemy o istnieniu tych uczennic i uczniów, to raczej nie dlatego, że akurat w naszej szkole są nieobecni, ale dlatego, że obawiają się ujawnić. Poznaj przykłady mądrego reagowania w sytuacji homofobii i zastosuj je w swojej szkole.
© ePedagogika.pl - Portal dla pedagogów i wychowawców z pasją.
