Ostatni rok nie sprzyjał radzeniu sobie z napięciem. Miliony pandemicznych informacji atakowały na każdym roku, trudno było uniknąć ciągłych rozmów o ryzyku zakażenia, statystykach. Polskie domy przesiąkły lękiem o zdrowie, pracę, plany i marzenia. Telefony w Poradniach Zdrowia Psychicznego nie przestają dzwonić – lękowa młodzież jest w wyraźnym dołku.
„Oczywiście, żeby wyjść frontowymi drzwiami, musiałam dotknąć klamki i ust. Zazwyczaj robiłam to trzydzieści trzy razy. Tyle razy musiałam wykonać tę czynność, by móc przestać. Trzydzieści trzy idealne razy i co najmniej pół godziny później niż planowałam, mogłam w końcu wyjść ” opowiada o swoich natręctwach bohaterka książki „Całując klamki” autorstwa T. S. Hesser. Opis jej codzienności wiernie odzwierciedla to, z czym mierzą się uczniowie z rozpoznaniem obsessive-compulsive disorder ( OCD), czyli zaburzeniem obsesyjno-kompulsyjnym.
Z artykułu dowiesz się m.in.:
Do gabinetu psychologów dziecięcych coraz częściej trafiają rodzice zaniepokojeni tym, jak ich dziecko się odżywia. Obserwują wycofanie córki czy syna z jedzenia wspólnie z rodziną, nasilające się ograniczenia ilości jedzenia, dążenie do odchudzania się, wykonywania ćwiczeń, odrzucania różnych produktów. Martwią się tym, ile czasu ich dziecko spędza na przyglądaniu się własnemu ciału, ważeniu, porównywaniu się do kolegów. Niepokój budzą sytuacje, w których dziecko odmawia jedzenia lub zjada je po kryjomu w dużych ilościach.
Wśród coraz młodszych uczniów pojawiają się trudności w zakresie zaburzeń odżywiania. Już w okresie wczesnej nastoletniości ważnym dla dzieci tematem jest obraz własnego ciała, jego atrakcyjność w oczach własnych i odbiorze rówieśników. Warsztat ma na celu wsparcie dziecka w kształtowaniu pozytywnego obrazu samego siebie, własnej cielesności, rozwój samoakceptacji oraz pomoc w rozróżnieniu konstruktywnych i destrukcyjnych przekonań na własny temat.
© ePedagogika.pl - Portal dla pedagogów i wychowawców z pasją.
