kolonie i obozy

Niestosowanie się do zasad obowiązujących w grupie – interwencja wychowawcy

Niestosowanie się do zasad obowiązujących w grupie – interwencja wychowawcy

Wakacje to dla dzieci i nastolatków czas intensywnego budowania kompetencji społecznych. Mogą pobyć w różnych grupach, tych, które znają, np. wśród kuzynów, na koloniach organizowanych w szkole lub zupełnie nowych – jadąc na np. obóz z biura podróży. Niezależnie od tego, gdzie tworzy się nowa grupa zawsze zachodzi w niej proces grupowy. A tam, gdzie więcej niż jedna osoba dochodzi do konfliktów. To naturalne. Dowiedz się, jak zainterweniować, gdy dzieci przekraczają ustalone zasady i nie stosują się do ustaleń. 

Z artykułu dowiesz się m.in.:

  • Kiedy dzieci najczęściej łamią zasady w grupie?
  • Jakie są skutki braku jasno ustalonych reguł w grupie dzieci?
  • Dlaczego ważne jest wspólne ustalanie zasad w grupie?
  • Jak wprowadzić dzieci do rozmowy o regułach?
  • Jakie pytania warto zadać, aby ustalić normy grupowe?
  • Dlaczego młodzież łamie zasady, takie jak cisza nocna czy zakaz alkoholu?
  • Jakie są przyczyny agresji między rówieśnikami?
  • Jak rozpoznać przemoc psychiczną w grupie dzieci?
  • Jakie trudności mają dzieci neuroatypowe w przestrzeganiu zasad grupowych?
  • Jak reagować na łamanie zasad w zależności od kontekstu?
  • Dlaczego ważne jest, aby zasady były adekwatne do wieku i etapu rozwojowego dzieci?
  • Jakie korzyści niesie otwarta rozmowa na forum grupy?
  • Jakie zasady powinny obowiązywać podczas grupowej interwencji?
  • Jak wprost nazywać przemoc i inne naruszenia zasad?
  • Dlaczego obecność i uwaga dorosłych są kluczowe w zapobieganiu przemocy rówieśniczej?
  • Jakie znaczenie ma wsparcie emocjonalne dla dzieci na letnich wyjazdach?
  • Jak budować relację z nastolatkami, aby zminimalizować ryzykowne zachowania?
  • Jakie są długoterminowe korzyści z budowania bezpiecznego środowiska grupowego?
  Wsparcie dzieci i młodzież z orzeczeniami o potrzebie kształcenia specjalnego na koloniach i obozach?

Wsparcie dzieci i młodzieży z orzeczeniami o potrzebie kształcenia specjalnego na koloniach i obozach

Wyjazdy letnie to okazja do nabywania nowych kompetencji. Dzieci podejmują samodzielne decyzje, przez całą dobę przebywają w otoczeniu rówieśników, bawią się, rozwiązują konflikty, budują własną niezależność. Dla młodszych dzieci to również czas radzenia sobie z separacją od rodziców. Jak wspierać tych obozowiczów i kolonistów, dla których nauka kompetencji społecznych to duże wyzwanie?

Z artykułu dowiesz się m.in.:

  • Ile dzieci z niepełnosprawnością może pozostawać pod opieką jednego wychowawcy na kolonii lub obozie?
  • Jak przygotować się do pracy z dziećmi z orzeczeniem podczas kolonii lub obozu?
  • Jakie pytania warto zadać rodzicom, aby lepiej zrozumieć potrzeby dziecka z orzeczeniem?
  • Na co kierownik wypoczynku oraz wychowawca powinni zwrócić uwagę w treści orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego?
  • Jakie umiejętności dziecka są kluczowe do oceny przed wyjazdem na wakacje?
  • Jakie mogą być potrzeby dzieci z niepełnosprawnością podczas kolonii?
  • Dlaczego przewidywalny program aktywności i stały rytm dnia są ważne dla dzieci z niepełnosprawnościami?
  • Jak wspierać relacje rówieśnicze dzieci z orzeczeniem o potrzebie kształcenia specjalnego?
  • Jak dyskretnie wspierać samodzielność uczestników kolonii?
  • Jak dobierać role w zabawach i aktywnościach, aby były dostosowane do możliwości dzieci z niepełnosprawnościami?
  • Jak monitorować nastrój i zapewniać wsparcie emocjonalne dzieciom z orzeczeniem?
  Trudne emocje z dala od domu. Jak zaopiekować się dzieckiem, które przeżywa kryzys na koloniach?

Trudne emocje z dala od domu. Jak zaopiekować się dzieckiem, które przeżywa kryzys na koloniach?

Wakacyjny wyjazd z rówieśnikami to ogrom emocji. Zarówno radości, jak i lęku. Dla dziecka to idealna okazja do rozwijania mnóstwa kompetencji: samodzielności, komunikacji z innymi, nawiązywania relacji, radzenia sobie z separacją od rodziców. Każdy krok ku rozwojowi to jednak wyzwanie. A wyzwania budzą lęk. W obu stronach – często zarówno w rodzicach, jak i dzieciach. Kolonie i obozy to również momenty intensywnych przeżyć. Pojawiają się czasami kryzysy małe i duże. Tęsknota za rodzicami, konflikty w nowo zawiązanej grupie, wykluczenie. W czasie wakacji nie znikają również towarzyszące dzieciom kłopoty emocjonalne. Jak w tym wszystkim ma odnaleźć się wychowawca kolonijny? W artykule ekspertka zamieszcza zestaw wskazówek dla nauczycieli, którzy w okresie wakacji pełnią funkcje opiekunów na obozach i koloniach dla dzieci i młodzieży. 

W okolicach wakacji zdarza mi się usłyszeć w gabinecie zdanie: „przyjdzie lato, będzie z nim lepiej, powyjeżdża, szkoły nie będzie”. Z jednej strony jest w tym ziarnko prawdy. Dzieci, które korzystają z pomocy psychologicznej rzeczywiście latem nieco lepiej funkcjonują. Zwłaszcza, gdy zdejmie się z nich codzienny stres, presję i niekończące się obowiązki. Z drugiej strony często mam poczucie, że przekonanie, że wakacje rozwiążą problemy wydaje się swoistym zaklinaniem rzeczywistości. Wakacje i wyjazd dziecka na wypoczynek nie zadziała jak magiczne zaklęcie, a samo oddalenie od domu może okazać się dla niego niezwykle trudnym doświadczeniem.  Jeśli dziecko przeżywa stan depresyjny, doświadczyło przemocy w domu lub poza nim, zmaga się z zaburzeniami lękowymi, zaburzeniami odżywiania lub innymi trudnościami psychicznymi to samo lato ich nie rozwiąże. Być może niższy poziom stresu osłabi objawy, ale to wszystko. Na kolonie i obozy wyjeżdżają dzieci z różnymi potrzebami i zasobami. Mają za sobą różne doświadczenia, które mogą zabrać ze sobą. Zabierają ze sobą po prostu swoje życiowe bagaże, takie, jakie aktualnie mają. Dlatego warto być przygotowanym na to, by umieć je wesprzeć. 

Z artykułu dowiesz się m.in.:

  • Jak dzieci radzą sobie z rozłąką i adaptacją na koloniach?
  • Jak rozpoznać, czy dziecko przeżywa kryzys emocjonalny na koloniach?
  • Jakie objawy mogą wskazywać na trudności emocjonalne u uczestników kolonii i obozów?
  • Jak wspierać dziecko z zaburzeniami neurorozwojowymi na koloniach letnich?
  • Jak rozmawiać z dzieckiem, które wyraża swoje uczucia i tęsknotę?
  • Jak zidentyfikować sytuacje, w których dziecko potrzebuje pomocy i interwencji?
  • Jakie działania podjąć w przypadku myśli rezygnacyjnych lub samobójczych?
Pożegnanie po koloniach. Scenariusz na ostatni dzień wyjazdu dla dzieci w wieku 10–14 lat

Pożegnanie po koloniach. Scenariusz na ostatni dzień wyjazdu dla dzieci w wieku 10–14 lat

Wyjazdy z rówieśnikami to doskonała okazja do rozwijania przeróżnych kompetencji. Młodzi ludzie nawiązują zupełnie nowe relacje rówieśnicze. Przeżywają wspólnie krótki, ale intensywny czas. Kolonie i obozy w nowej grupie to moment, w którym dziecko może pokazać się z zupełnie innej strony niż w środowisku szkolnym. Ten czas to dla niego czysta karta, którą może zapełnić czym chce. Często zupełnie nowymi doświadczeniami, umiejętnościami, relacjami. Bywa trudno, gdy dochodzi do pożegnania. Zwłaszcza, jeśli kolonijna grupa rówieśnicza zebrana jest z dzieci z różnych miejscowości. Na szczęście w obecnych czasach nie jest trudno podtrzymać kontakt na odległość. Choć oczywiście kolonijna rzeczywistość różni się od domowej i często relacje powyjazdowe po prostu naturalnie wygasają. Zadaniem scenariusza jest wsparcie dzieci w rozwoju kompetencji interpersonalnych i umiejętności konstruktywnego podsumowania i zakończenia kontaktu z rówieśnikami.

Uczestnicy dzieci i młodzież w wieku 10 – 14 lat.
Cele ogólne rozwijanie kompetencji interpersonalnych i umiejętności konstruktywnego podsumowania i zakończenia kontaktu z rówieśnikami.
Cele szczegółowe
  • rozwijanie umiejętności rozwijania relacji rówieśniczych
  • poprawa umiejętności wyrażania własnych uczuć, myśli i potrzeb
  • rozwijanie empatii i umiejętności dostrzegania i rozumienia przeżyć drugiego człowieka
  • rozwijanie kompetencji komunikacyjnych
Potrzebne materiały
  • załącznik nr 1. Czy ja to nada ten sam ja
  • załącznik nr 2. Czy ja to nada ten sam ja
  • koperty (dla każdego uczestnika po jednej)
  • małe kolorowe karteczki
  • karty pracy dołączone do scenariusza
  • taśma malarska
  • kartki w formacie A5 w dużej ilości, przynajmniej po kilka dla każdego uczestnika
  • kartki A4
  • markery
  • mazaki, długopis
Czas trwania 60 minut
Sprawdź inne serwisy