kolonie i obozy

  Trudne emocje z dala od domu. Jak zaopiekować się dzieckiem, które przeżywa kryzys na koloniach?

Trudne emocje z dala od domu. Jak zaopiekować się dzieckiem, które przeżywa kryzys na koloniach?

Wakacyjny wyjazd z rówieśnikami to ogrom emocji. Zarówno radości, jak i lęku. Dla dziecka to idealna okazja do rozwijania mnóstwa kompetencji: samodzielności, komunikacji z innymi, nawiązywania relacji, radzenia sobie z separacją od rodziców. Każdy krok ku rozwojowi to jednak wyzwanie. A wyzwania budzą lęk. W obu stronach – często zarówno w rodzicach, jak i dzieciach. Kolonie i obozy to również momenty intensywnych przeżyć. Pojawiają się czasami kryzysy małe i duże. Tęsknota za rodzicami, konflikty w nowo zawiązanej grupie, wykluczenie. W czasie wakacji nie znikają również towarzyszące dzieciom kłopoty emocjonalne. Jak w tym wszystkim ma odnaleźć się wychowawca kolonijny? W artykule ekspertka zamieszcza zestaw wskazówek dla nauczycieli, którzy w okresie wakacji pełnią funkcje opiekunów na obozach i koloniach dla dzieci i młodzieży. 

W okolicach wakacji zdarza mi się usłyszeć w gabinecie zdanie: „przyjdzie lato, będzie z nim lepiej, powyjeżdża, szkoły nie będzie”. Z jednej strony jest w tym ziarnko prawdy. Dzieci, które korzystają z pomocy psychologicznej rzeczywiście latem nieco lepiej funkcjonują. Zwłaszcza, gdy zdejmie się z nich codzienny stres, presję i niekończące się obowiązki. Z drugiej strony często mam poczucie, że przekonanie, że wakacje rozwiążą problemy wydaje się swoistym zaklinaniem rzeczywistości. Wakacje i wyjazd dziecka na wypoczynek nie zadziała jak magiczne zaklęcie, a samo oddalenie od domu może okazać się dla niego niezwykle trudnym doświadczeniem.  Jeśli dziecko przeżywa stan depresyjny, doświadczyło przemocy w domu lub poza nim, zmaga się z zaburzeniami lękowymi, zaburzeniami odżywiania lub innymi trudnościami psychicznymi to samo lato ich nie rozwiąże. Być może niższy poziom stresu osłabi objawy, ale to wszystko. Na kolonie i obozy wyjeżdżają dzieci z różnymi potrzebami i zasobami. Mają za sobą różne doświadczenia, które mogą zabrać ze sobą. Zabierają ze sobą po prostu swoje życiowe bagaże, takie, jakie aktualnie mają. Dlatego warto być przygotowanym na to, by umieć je wesprzeć. 

Z artykułu dowiesz się m.in.:

  • Jak dzieci radzą sobie z rozłąką i adaptacją na koloniach?
  • Jak rozpoznać, czy dziecko przeżywa kryzys emocjonalny na koloniach?
  • Jakie objawy mogą wskazywać na trudności emocjonalne u uczestników kolonii i obozów?
  • Jak wspierać dziecko z zaburzeniami neurorozwojowymi na koloniach letnich?
  • Jak rozmawiać z dzieckiem, które wyraża swoje uczucia i tęsknotę?
  • Jak zidentyfikować sytuacje, w których dziecko potrzebuje pomocy i interwencji?
  • Jakie działania podjąć w przypadku myśli rezygnacyjnych lub samobójczych?
Pożegnanie po koloniach. Scenariusz na ostatni dzień wyjazdu dla dzieci w wieku 10–14 lat

Pożegnanie po koloniach. Scenariusz na ostatni dzień wyjazdu dla dzieci w wieku 10–14 lat

Wyjazdy z rówieśnikami to doskonała okazja do rozwijania przeróżnych kompetencji. Młodzi ludzie nawiązują zupełnie nowe relacje rówieśnicze. Przeżywają wspólnie krótki, ale intensywny czas. Kolonie i obozy w nowej grupie to moment, w którym dziecko może pokazać się z zupełnie innej strony niż w środowisku szkolnym. Ten czas to dla niego czysta karta, którą może zapełnić czym chce. Często zupełnie nowymi doświadczeniami, umiejętnościami, relacjami. Bywa trudno, gdy dochodzi do pożegnania. Zwłaszcza, jeśli kolonijna grupa rówieśnicza zebrana jest z dzieci z różnych miejscowości. Na szczęście w obecnych czasach nie jest trudno podtrzymać kontakt na odległość. Choć oczywiście kolonijna rzeczywistość różni się od domowej i często relacje powyjazdowe po prostu naturalnie wygasają. Zadaniem scenariusza jest wsparcie dzieci w rozwoju kompetencji interpersonalnych i umiejętności konstruktywnego podsumowania i zakończenia kontaktu z rówieśnikami.

Uczestnicy dzieci i młodzież w wieku 10 – 14 lat.
Cele ogólne rozwijanie kompetencji interpersonalnych i umiejętności konstruktywnego podsumowania i zakończenia kontaktu z rówieśnikami.
Cele szczegółowe
  • rozwijanie umiejętności rozwijania relacji rówieśniczych
  • poprawa umiejętności wyrażania własnych uczuć, myśli i potrzeb
  • rozwijanie empatii i umiejętności dostrzegania i rozumienia przeżyć drugiego człowieka
  • rozwijanie kompetencji komunikacyjnych
Potrzebne materiały
  • załącznik nr 1. Czy ja to nada ten sam ja
  • załącznik nr 2. Czy ja to nada ten sam ja
  • koperty (dla każdego uczestnika po jednej)
  • małe kolorowe karteczki
  • karty pracy dołączone do scenariusza
  • taśma malarska
  • kartki w formacie A5 w dużej ilości, przynajmniej po kilka dla każdego uczestnika
  • kartki A4
  • markery
  • mazaki, długopis
Czas trwania 60 minut
Sprawdź inne serwisy