jak rozmawiać z nastolatkiem

Wzloty i upadki okresu dojrzewania. Zajęcia psychoedukacyjne dla uczniów klas IV-VIII

Okres dojrzewania to czas, w którym zachodzą ogromne zmiany. Te widoczne i te całkowicie ukryte. Dorosłym ten okres kojarzy się z buntem i zmianami fizycznymi. Nastolatek dojrzewa, zmienia się jego ciało, buzują hormony. W młodzieńczym buncie jednak nie chodzi tylko o nagłe zmiany nastroju i niespodziewane dla dorosłych reakcje. Bunt okresu dorastania to również proces dążenia do niezależności, separacji od rodziców, tworzenia własnej tożsamości i poznania różnych środowisk. Wyzwania okresu dojrzewania są niezwykle złożone. Dziecko, które jeszcze do niedawna pozostawało pod całkowitą opieką ma stać się samodzielne. Fizycznie i psychicznie. A jednak nie do końca jest w stanie sobie z tym poradzić. Okres dojrzewania to również czas lęku, niepokoju, niepewności. Celem scenariusza jest obniżenie niepokoju, który przynosi dorastanie, a także rozwijanie poczucia bezpieczeństwa w grupie rówieśniczej.

Uczestnicy uczniowie klas VI–VIII szkół podstawowych
Cel ogólny psychoedukacja uczniów w zakresie zmian psychologicznych okresu dojrzewania
Cele szczegółowe
  • rozwijanie empatii, uważności w grupie rówieśniczej
  • rozwijanie poczucia bezpieczeństwa w grupie rówieśniczej
  • poprawa rozumienia zmian fizycznych i psychicznych zachodzących u dojrzewających nastolatków
Potrzebne materiały długopisy, mazaki, duże brystole, małe karteczki
Czas trwania zajęć 60 minut
Liczba uczestników 20-30 osób – grupy jednorodne płciowo
Nastolatek z Zespołem Aspergera. Problemy okresu dojrzewania

Nastolatek z Zespołem Aspergera. Cz. I: Problemy okresu dojrzewania

Wiek dojrzewania jest trudny dla wszystkich nastolatków, jednak uczniowie z zespołem Aspergera borykają się z większą ilością problemów niż ich rówieśnicy. Warto skupić się na społecznym funkcjonowaniu ucznia, jego problemach związanych z okresem dojrzewania, samodzielności.

Z artykułu dowiesz się m.in.:

  • Jakie znaczenie dla ucznia z zespołem Aspergera ma stworzenie partnerskiej relacji z nauczycielem wspomagającym
  • Które kwestie dotyczące dojrzewania warto poruszać podczas rozmów z nastolatkiem z zespołem Aspergera
  • Jakie metody i działania pomogą uczniowi z zespołem Aspergera osiągnąć zwiększyć samodzielność

W drugiej części artykułu znajdziesz wskazówki i praktyczne ćwiczenia wspomagające podnoszenie samooceny i rozwijające umiejętności komunikacyjne: Praktyczne wskazówki i ćwiczenia na podniesienie samooceny i poprawę komunikacji

Ćwiczenia rozwijające umiejętności komunikacyjne dla ucznia z zespołem Aspergera

Nastolatek z zespołem Aspergera. Cz. II: praktyczne wskazówki i ćwiczenia na podniesienie samooceny i poprawę komunikacji

Niezrozumienie tych wszystkich zachowań osoby z zespołem Aspergera powoduje, że inni uczniowie nie podejmują próby nawiązywania z nim kontaktu. Niekiedy odbierają to zachowanie jako brak kultury osobistej, „dziwactwo”, niekiedy boją się tego, czego nie rozumieją. Prawdopodobnie nie jest możliwe wyeliminowanie wszystkich takich „odmiennych” zachowań. Można pracować nad poprawą komunikacji oraz wpłynąć na podniesienie samooceny, dzięki czemu uczeń z zespołem Aspergera łatwiej nawiąże i utrzya dobre relacje rówieśnikami.

Z artykułu dowiesz się m.in.:

  • Jak wpłynąć na podniesienie samooceny nastolatka z zespołem Aspergera
  • Jakie ćwiczenia ułatwią uczniowi z zespołem Aspergera zrozumienie zasad komunikacji

Z pierwszej części artykułu dowiesz się, jak pomóc uczniowi z zespołem Aspergera w wieku dojrzewania: Problemy okresu dojrzewania

karta_pracy_nr_1._jak_mam_to_rozumiec-1

Zauważ mnie, wysłuchaj mnie – chcę poczuć się ważny

Nastolatki skarżą na brak zainteresowania dorosłych ich życiem. Czują się nieważne, ignorowane i niedoceniane. Podczas zajęć warsztatowych uczniowie poznają mechanizmy powstawania blokad w komunikacji nastolatek-rodzic oraz strategie sprzyjające porozumieniu. Przeczytaj artykuł "Dlaczego mnie nie widzisz? Dlaczego mnie nie słuchasz? Jak dorośli lekceważą i bagatelizują potrzeby nastoletnich dzieci".

Niepożądane metamorfozy. Scenariusz warsztatów na temat zmian fizycznych w czasie dojrzewania dla uczniów klas VI – VIII

Dojrzewanie to czas nieustannych zmian. Dla dorosłych sprawa wydaje się prosta – łatwo zapomnieć o swoim własnym nastoletnim przerażeniu, gdy ciało się zaczyna zmieniać, robi się mniej proporcjonalne, przychodzi czas na walkę z trądzikiem i ciągłymi zmianami nastroju. Ogromnie trudno jest zaakceptować fakt, że zmienia się zarówno wygląd, jak i wnętrze. Młody człowiek, który był dotychczas przyzwyczajony do pewnego statusu quo swojej sylwetki i tego, jak jest postrzegany, musi zmierzyć się z nagłym chaosem. Nie jest ani dorosłym, ani już do końca dzieckiem. Warsztat ma za zadanie wesprzeć proces rozwoju pozytywnego stosunku do własnej cielesności, pomóc w utrzymaniu stałej, pozytywnej samooceny i akceptacji dla zmian, które są nieuniknione.

Trudy wchodzenia w dorosłość. Warsztat dla rodziców nastolatków.

Zajęcia mają na celu ułatwienie rodzicom zrozumienia rzeczywistości, w której żyją współcześni nastolatkowie należący do tzw. generacji Z oraz uświadomić sobie, jaką rolę odgrywają w procesie dorastania.Warsztaty dla rodziców nastolatków ułatwią ułatwią zrozumienie potrzeb młodego człowieka.

jak dorośli lekceważą i bagatelizują potrzeby nastoletnich dzieci

Dlaczego mnie nie widzisz? Dlaczego mnie nie słuchasz? Jak dorośli lekceważą i bagatelizują potrzeby nastoletnich dzieci

Obecnie dzieci mają lepsze życie – prawie wszystko, czego potrzebują, jest w zasięgu ręki: smartfon, Internet, markowe ciuchy, rewelacyjne wakacje, różnorodne zajęcia pozaszkolne. Ale czy jest im łatwiej przejść przez dojrzewanie? Czy potrafimy zaspokajać ich prawdziwe, niematerialne potrzeby? Stale rosnąca liczba uzależnień i zaburzeń psychicznych w tej grupie wiekowej świadczy o tym, że nie najlepiej sprawdzamy się w roli rodziców i wychowawców.

Z artykułu dowiesz się m.in.:

  • Z czego wynika to, że rodzice nie rozumieją swoich dzieci
  • Jakie są różnice w postrzeganiu ze strony nastolatka i rodzica
Gdy ciało się zmienia – o stosunku uczniów do dojrzewającego ciała

Gdy ciało się zmienia – o stosunku uczniów do dojrzewającego ciała

Wyobraź sobie, że każdego dnia budzisz się nieco zmieniony. Tam, gdzie nie było tkanki tłuszczowej, nagle ją znajdujesz, na twarzy wyskakują kolejne wypryski, robisz się mniej proporcjonalny. Ubrania przestają pasować, wyglądasz w nich dziwnie, jakby nie były twoje. Patrzysz w lustro i czujesz się zagubiony we własnym ciele. Brzmi jak dziwny sen? To tylko codzienność – każdego nastolatka.

Siła oczekiwań a możliwości nastolatka

Siła oczekiwań a możliwości nastolatka

Trudno nie zauważyć kryzysu emocjonalnego, jaki panuje wśród polskiej młodzieży. Każdego dnia pracownicy Telefonu Zaufania dla Dzieci i Młodzieży 116 111 odbierają około 300 telefonów, z czego wiele dotyczy kłopotów natury psychicznej, przemocy, mechanizmów wykluczenia. Przeciążone trudnościami dzieci szukają pomocy u osób zupełnie neutralnych, niezwiązanych z ich środowiskami. Skąd taki krach?

„Nie stój, nie siedź, nie zasłaniaj...” – jak rozmawiać z nastolatkami o zakazach

„Nie stój, nie siedź, nie zasłaniaj...” – jak rozmawiać z nastolatkami o zakazach

Nastolatki nie lubią zakazów. Ale ich tożsamość i odpowiedzialność za własne postępowanie nie są jeszcze w pełni ukształtowane, więc dorośli nadal muszą stawiać im granice. Przedstawiamy sposoby na konstruktywne i skuteczne zakazywanie czy zwracanie uwagi. Z zasadami skutecznej komunikacji z młodzieżą warto zapoznać również rodziców, np. podczas warsztatów prowadzonych przez psychologa szkolnego.

Wszyscy pamiętamy nasze nastoletnie lata, a jednak trudno nam czasem porozumieć się z własnymi dziećmi. To dlatego, że patrzymy na nie z innej perspektywy – z perspektywy dorosłego, który jest bogatszy o doświadczenia, błędy i rozczarowania. Dorosłego, który o życiu swoich dzieci myśli w kontekście ich przyszłości. A także troszczy się o ich bezpieczeństwo i zdrowie. Tymczasem nastolatek żyje w świecie zupełnie odmiennym. Inaczej czuje i odbiera otoczenie, bo w okresie dojrzewania rządzą nim hormony. Często jest zmęczony i rozkojarzony. Dużo intensywniej przeżywa emocje. Kształtuje się jego tożsamość, więc ma silną potrzebę bycia odrębną i wyraźną jednostką. Znajduje się w swoistej próżni – już nie jest dzieckiem, a jeszcze nie jest dorosły. Dodajmy do tego grupę rówieśniczą, pierwsze miłości (i związki) oraz szkołę. Dużo tego, prawda? A my oczekujemy tak wiele: posłuszeństwa, dobrych manier, schludnego wyglądu, przyzwoitych ocen, pomocy w domu, ambicji, myślenia o przyszłości. Stawiamy zakazy i nakazy, zdenerwowani tym, że młody człowiek sprzeciwia się ich przestrzeganiu. Warto też wspomnieć o wpływie mózgu nastolatka na jego funkcjonowanie. Jest on bowiem w ciągłej przebudowie. Kora podczołowa, odpowiedzialna za planowanie, syntezę informacji i racjonalne myślenie, jeszcze się rozwija – w pełni dojrzewa dopiero po 20-tym roku życia. Trudno zatem oczekiwać, że dziecko będzie trzymało się ustalonego planu działania i zawsze wywiązywało z zawartych umów. Naturalny stan w tym wieku to chaos i niekonsekwencja oraz skłonność do podejmowania ryzyka (w tym buntu i przesuwania granic).

Z artykułu dowiesz się m.in.:

  • Jak funkcjonuje nastolatek i dlaczego trudno mu budować relacje z dorosłymi?
  • Jakie są najczęściej popełniane błędy dorosłych wobec młodzieży?
  • W jaki sposób wyznaczać granice, aby zasady i konsekwencje ich nieprzestrzegania były akceptowane?
  • Czego potrzebuje nastolatek w okresie dorastania?
  • Dlaczego młodzież łamie zasady i nie przestrzega zakazów?
Portal rekomendowany przez
Sprawdź inne serwisy
Portal Oswiatowy Poradnik Dyrektora Szkoły Strefa Logopedy Kwadrans dla dyrektora szkoły Zarządzanie przedszkolem Kadry i finanse RESQL

© ePedagogika.pl - Portal dla pedagogów i wychowawców z pasją.