jak rozmawiać z nastolatkiem

Zauważ mnie, wysłuchaj mnie – chcę poczuć się ważny

Nastolatki skarżą na brak zainteresowania dorosłych ich życiem. Czują się nieważne, ignorowane i niedoceniane. Podczas zajęć warsztatowych uczniowie poznają mechanizmy powstawania blokad w komunikacji nastolatek-rodzic oraz strategie sprzyjające porozumieniu. Przeczytaj artykuł "Dlaczego mnie nie widzisz? Dlaczego mnie nie słuchasz? Jak dorośli lekceważą i bagatelizują potrzeby nastoletnich dzieci".

Niepożądane metamorfozy. Scenariusz warsztatów na temat zmian fizycznych w czasie dojrzewania dla uczniów klas VI – VIII

Dojrzewanie to czas nieustannych zmian. Dla dorosłych sprawa wydaje się prosta – łatwo zapomnieć o swoim własnym nastoletnim przerażeniu, gdy ciało się zaczyna zmieniać, robi się mniej proporcjonalne, przychodzi czas na walkę z trądzikiem i ciągłymi zmianami nastroju. Ogromnie trudno jest zaakceptować fakt, że zmienia się zarówno wygląd, jak i wnętrze. Młody człowiek, który był dotychczas przyzwyczajony do pewnego statusu quo swojej sylwetki i tego, jak jest postrzegany, musi zmierzyć się z nagłym chaosem. Nie jest ani dorosłym, ani już do końca dzieckiem. Warsztat ma za zadanie wesprzeć proces rozwoju pozytywnego stosunku do własnej cielesności, pomóc w utrzymaniu stałej, pozytywnej samooceny i akceptacji dla zmian, które są nieuniknione.

zalacznik_1._trudne_zachowania_nastolatka-1

Trudy wchodzenia w dorosłość

Zajęcia mają na celu ułatwienie rodzicom zrozumienia rzeczywistości, w której żyją współcześni nastolatkowie należący do tzw. generacji Z oraz uświadomić sobie, jaką rolę odgrywają w procesie dorastania.

Anna Kiełczewska
23 sierpnia 2020 r.
Rodzice

Gdy ciało się zmienia – o stosunku uczniów do dojrzewającego ciała

Wyobraź sobie, że każdego dnia budzisz się nieco zmieniony. Tam, gdzie nie było tkanki tłuszczowej, nagle ją znajdujesz, na twarzy wyskakują kolejne wypryski, robisz się mniej proporcjonalny. Ubrania przestają pasować, wyglądasz w nich dziwnie, jakby nie były twoje. Patrzysz w lustro i czujesz się zagubiony we własnym ciele. Brzmi jak dziwny sen? To tylko codzienność – każdego nastolatka.

Dlaczego mnie nie widzisz? Dlaczego mnie nie słuchasz? Jak dorośli lekceważą i bagatelizują potrzeby nastoletnich dzieci

Obecnie dzieci mają lepsze życie – prawie wszystko, czego potrzebują, jest w zasięgu ręki: smartfon, Internet, markowe ciuchy, rewelacyjne wakacje, różnorodne zajęcia pozaszkolne. Ale czy jest im łatwiej przejść przez dojrzewanie? Czy potrafimy zaspokajać ich prawdziwe, niematerialne potrzeby? Stale rosnąca liczba uzależnień i zaburzeń psychicznych w tej grupie wiekowej świadczy o tym, że nie najlepiej sprawdzamy się w roli rodziców i wychowawców. Skorzystaj ze scenariusza zajęć "Zauważ mnie, wysłuchaj mnie – chcę poczuć się ważny".

Siła oczekiwań a możliwości nastolatka

Trudno nie zauważyć kryzysu emocjonalnego, jaki panuje wśród polskiej młodzieży. Każdego dnia pracownicy Telefonu Zaufania dla Dzieci i Młodzieży 116 111 odbierają około 300 telefonów, z czego wiele dotyczy kłopotów natury psychicznej, przemocy, mechanizmów wykluczenia. Przeciążone trudnościami dzieci szukają pomocy u osób zupełnie neutralnych, niezwiązanych z ich środowiskami. Skąd taki krach?