Organizacja zajęć rewalidacyjnych powinna być zawarta w indywidualnym programie edukacyjno-terapeutycznym dla ucznia. Natomiast dokumentacja zajęć powinna być prowadzona w dzienniku danych zajęć. Dziennik, w którym dokumentuje się zajęcia rewalidacyjne, bywa potocznie nazywany dziennikiem zajęć rewalidacyjnych. W świetle przepisów jest to jednak po prostu dziennik innych zajęć. Dziennik ten będzie sprawdzany w czasie kontroli organizacji i przebiegu kształcenia specjalnego i realizacji wsparcia z zakresu pomocy psychologiczno-pedagogicznej.

Z przepisów wynika, że uczeń z niepełnosprawnością intelektualną realizuje podstawę programową kształcenia ogólnego. Czy jednak można zadecydować, że lepsza będzie podstawa dla uczniów z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu umiarkowanym lub znacznym? Zdarza się, że zmiana podstawy programowej jest rozważana dla uczniów, którzy mają trudność z przekroczeniem niektórych progów umiejętności, np. umiejętności czytania.

Nie każdy uczeń z autyzmem lub zespołem Aspergera wymaga wsparcia nauczyciela wspomagającego. Często do szkół trafiają orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego, w których nie ma mowy o konieczności wspomagania ucznia. Czy to oznacza, że szkoły nie muszą zatrudniać nauczycieli wspomagających dla wszystkich dzieci z zespołem Aspergera? Sprawdź, czy dla dziecka trzeba zatrudniać dodatkową osobę, gdy brak takiego zalecenia w orzeczeniu.

Od 1 stycznia 2022 r. obowiązuje Międzynarodowa Klasyfikacja Chorób ICD-11. Diagnoza autyzmu oraz diagnoza zespołu Aspergera w ICD-11 są postrzegane inaczej niż dotychczas. Rodzi to jednak pewne problemy, ponieważ w Polsce nie ma jednak jeszcze jej oficjalnego tłumaczenia. Wobec tego pojawia się pytanie, jakiej terminologii należy używać? Czy błędem jest używanie określeń „zespół Aspergera” lub "diagnoza autyzmu"? Jaką terminologię należy stosować w orzeczeniach wydawanych przez poradnie? Kiedy najważniejsze zmiany w klasyfikacji będą oficjalnie obowiązywały w Polsce?

Nie zawsze w orzeczeniu zawarte są szczegółowe wytyczne dotyczące pracy z dzieckiem objętym kształceniem specjalnym. Taka sytuacja jest najbardziej problematyczna w przedszkolu, gdzie najczęściej dostarczane są orzeczenia o autyzmie. Przepisy nie określają ani wymiaru, ani rodzaju zajęć w przedszkolu. Jak zatem ustalić rodzaj i wymiar wsparcia dla dziecka z autyzmem lub zespołem Aspergera?

Przedszkole do którego uczęszcza dziecko z autyzmem zobowiązane jest do zatrudnienia dodatkowo tzw. nauczyciela wspomagającego. Czy taki nauczyciel musi być obecny w przy dziecku przez cały czas jego pobytu w placówce? Czy zamiast nauczyciela wspomagającego można zatrudnić specjalistę lub zapewnić wsparcie pomocy nauczyciela?

Pismo Ministra Edukacji i Nauki dotyczące odbiurokratyzowania pracy nauczycieli wywołało wiele zamieszania. Nauczyciele dowiedzieli się, że znaczna część dokumentów, które obowiązkowo opracowują, nie jest wymagana. Do takich dokumentów zalicza się m.in. roczne podsumowania skuteczności kształcenia specjalnego. Sprawdź czy pismo ministra zwalnia nauczycieli z obowiązku ewaluacji pracy terapeutycznej. Dowiedz się czy dyrektor szkoły może wprowadzić wewnętrzne zasady dokumentowania pracy na rzecz uczniów.

Uczniowie z afazją powinni uczestniczyć w zajęciach rewalidacyjnych wskazanych w orzeczeniu. Zajęcia te powinien prowadzić nauczyciel posiadający przygotowanie odpowiednie do rodzaju niepełnosprawności. W artykule wyjaśniamy, jak postępować, gdy podstawą do wydania orzeczenia dla dziecka jest afazja – kto prowadzi rewalidację? Sprawdzamy, kogo zatrudnić, aby zagwarantować spełnienie warunków organizowania kształcenia specjalnego.

Ustawa Prawo oświatowe pozwala na zatrudnienie w szkole osoby niebędącej nauczycielem. Taka osoba prowadzi zajęcia, do których prowadzenia  w opinii dyrektora ma kwalifikacje, jednak nie ma przygotowania pedagogicznego. Pojawia się jednak pytanie – czy taka osoba jest zobowiązana do udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej? Czy z przepisów nie wynika, że tej pomocy udzielają nauczyciele i specjaliści? Sprawdź, jak rozwiązać problem udzielania pomocy przez osoby nieposiadające

Przepisy pozwalają na łączenie w oddziałach specjalnych uczniów z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu umiarkowanym i znacznym. Najważniejsze jest, aby uczniowie realizujący obowiązek edukacji w oddziale specjalnym korzystali z indywidualizacji nauczania. Tę zapewnia prawidłowo opracowany IPET oraz dostęp do edukacji zgodnej z potrzebami. Jeżeli potrzeby ucznia zostaną zaspokojone w oddziale łączonym, nie ma przeszkód, aby zorganizować. Należy jednak pamiętać o kilku zasadach, dotyczących tworzenia klas łączonych. Przeczytaj artykuł i sprawdź, jak przepisy regulują łączenie uczniów w różnym wieku w oddziale specjalnym. Dowiedz się, jak stosować je w odniesieniu do szkoły ogólnodostępnej z oddziałami specjalnymi.