Szkoła, która otrzymuje od rodziców opinię psychologiczno-pedagogiczną, ma obowiązek zrealizować zawarte w niej zalecenia. Zaniedbania w tym zakresie mogą skończyć się skargą na szkołę skierowaną do kuratora, który w ramach kontroli doraźnej może wydać szkole odpowiednie zalecenia.

Przepisy nie wskazują, ile powinny trwać zajęcia rewalidacyjne, ale zgodnie z wyjaśnieniami resortu edukacji przyjmuje się, że trwają godzinę zegarową, a nie lekcyjną.

Wskazówki do pracy z uczniem z niepełnoprawnością sprzężoną powinny być określone w orzeczeniu o potrzebie kształcenia specjalnego. Z kolei indywidualne potrzeby ucznia oraz określone sposoby dostosowania wymagań do jego potrzeb będą wynikały z dokonanej przez zespół nauczycieli i specjalistów wielospecjalistycznej oceny poziomu funkcjonowania ucznia. Dowiedz się, gdzie szukać wsparcia, aby zaplanować odpowiednie oddziaływania wobec ucznia z niepełnosprawnością sprzężoną.

Uczeń z niepełnosprawnościami sprzężonymi, takimi jak autyzm czy niepełnosprawność intelektualna, może być zwolniony z nauki drugiego języka obcego. Warunkiem jest jednak złożenie stosownego wniosku przez rodziców i uzyskanie opinii poradni.

Szkoła powinna zapewnić możliwość korzystania ze świetlicy także dzieciom i młodzieży z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu głębokim. Należy im przy tym zapewnić właściwą – ze względu na niepełnosprawność – opiekę.

Przepisy nie przewidują odmiennego wzoru świadectwa ani arkusza ocen dla uczniów z autyzmem na etapie edukacji wczesnoszkolnej. Różne druki na poszczególnych etapach edukacji dotyczą jedynie uczniów z upośledzeniem w stopniu umiarkowanym i znacznym z uwagi na różnice w podstawie programowej i odmienny sposób oceniania tej grupy uczniów.

Formy udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej uczniom powinny być zawarte w statucie. Jeżeli jednak szkoła chce wprowadzić specjalną procedurę dotyczącą udzielania takiej pomocy, to w dokumencie tym powinno się znaleźć odpowiednie upoważnienie do jej opracowania. Wprowadza się ją w życie uchwałą rady pedagogicznej.

Podstawą do zorganizowania zajęć wczesnego wspomagania rozwoju jest opinia poradni psychologiczno-pedagogicznej oraz wniosek rodziców. Bez tych warunków szkoła nie ma podstaw do organizacji takich zajęć, nawet na wniosek instytucji zajmującej się pomocą społeczną.

Przepisy nie określają zasad organizacji zajęć gimnastyki korekcyjno-kompensacyjnej, nie jest to bowiem obowiązek dyrektora. Nie wskazują również liczby uczniów na takich zajęciach. Jeśli zatem dyrektor podejmie decyzję o realizacji takiej formy pomocy, to powinien określić zasady kwalifikacji uczniów na zajęcia, w tym liczebność grupy.

Wczesne wspomaganie rozwoju organizuje się dla wszystkich dzieci niepełnosprawnych od chwili wykrycia niepełnosprawności, jednak przepisy nie definiują katalogu tych niepełnosprawności. Zgodnie ze stanowiskiem resortu edukacji przyjmuje się, że może to być każdy rodzaj niepełnosprawności. Takie ustalenie nie jest zaś przeszkodą do wydania przez poradnię opinii stwierdzającej rodzaj niepełnosprawności dziecka.