Uczeń posiada orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego oraz w ostatnim roku szkolnym realizował nauczanie indywidualne na terenie szkoły. Sprawdź, jakie są możliwości rozwiązania, by uczeń mógł część zajęć realizować w klasie, a część indywidualnie.

Częste choroby dziecka i wynikające z nich liczne nieobecności na zajęciach przedszkolnych, a także nieuczestniczenie w zdalnym realizowaniu podstawy programowej może skutkować brakiem gotowości dziecka do podjęcia nauki w szkole podstawowej. Sprawdź, co może zrobić przedszkole, jeżeli nauczyciele obawiają się, że dziecko nie jest gotowe do rozpoczęcia edukacji szkolnej. Dowiedz się, kto i jak odracza obowiązek szkolny.

Udział rodziców w posiedzeniu zespołu ds. kształcenia specjalnego jest dobrowolny. Jednak o ile szkoła nie może nakazać im uczestniczenia w spotkaniu, o tyle nie może tego zabronić. Co więcej – dyrektor ma obowiązek zawiadamiać ich o każdym spotkaniu nauczycieli i specjalistów.

Przepisy prawa oświatowego jednoznacznie wskazują, które orzeczenia mogą wydawać tylko publiczne, a które także niepubliczne poradnie psychologiczno-pedagogiczne. Powszechnie wiadomo, że orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego wydają wyłącznie poradnie publiczne. A co z orzeczeniem o nauczaniu indywidualnym? Kiedy takie orzeczenie jest wiążące dla szkoły? Sprawdź, czy dyrektor powinien zorganizować dla ucznia nauczanie indywidualne na podstawie orzeczenia z niepublicznej poradni psychologiczno-pedagogicznej.

Poradnie psychologiczno-pedagogiczne działają na wniosek rodziców. To oni do pełnoletniości sprawują władzę rodzicielską i są przedstawicielami ustawowymi dziecka. Oznacza to, że w każdej chwili mogą oni zwrócić się do poradni z wnioskiem o badanie dziecka i wydanie opinii lub orzeczenia. Natomiast często to inne podmioty stwierdzają potrzebę przeprowadzenia diagnozy, zwykle jest to przedszkole lub szkoła. Czy badanie uczniów w poradni można przeprowadzać na wniosek dyrektora? Sprawdzamy, kto kieruje ucznia na badanie w poradni i na jakich zasadach.

Zdarza się, że w przedszkolu organizowane są zajęcia, których nie wymieniono jako zalecane w orzeczeniu o potrzebie kształcenia specjalnego. Czy można uznać, że są to zajęcia rewalidacyjne i nie organizować dodatkowych? Kiedy przedszkole spełnia obowiązek organizowania zajęć rewalidacyjnych dla dzieci? Dowiedz się także, czy zajęcia z terapii behawioralnej, to zajęcia rewalidacyjne. Podobne pytanie dotyczyć może zajęć z terapii integracji sensorycznej.

Bardzo często jednym z kluczowych zaleceń zawartych w opinii o potrzebie kształcenia specjalnego, oprócz asysty nauczyciela wspomagającego, jest zalecenie jest realizowania wybranych zajęć edukacyjnych indywidualnie z uczniem lub w grupie liczącej do pięciu osób. Wówczas rodzi się pytanie – czy podczas tych zajęć prowadzonych przez „przedmiotowca” ucznia powinien wspierać również nauczyciel wspomagający?

Dla każdego ucznia z orzeczeniem o potrzebie kształcenia specjalnego, sporządza się IPET. Uwzględnia się w nim zalecenia z orzeczenia oraz opinii z poradni. Rodzice ucznia powinni być informowani o działaniach podejmowanych wobec ich dziecka. Niektórzy więc domagają się przekazania im IPET, inni otrzymują ksero, mimo że o to nie proszą. Sprawdź, które działanie jest prawidłowe – czy przekazywanie rodzicom ksera IPET jest obowiązkowe?

Powszechnym działaniem specjalistów odpowiedzialnych za realizację kształcenia specjalnego jest przeprowadzanie ewaluacji IPET. Analizę skuteczności przeprowadza się dwa razy w roku, zwykle po pierwszym półroczu i na koniec roku. Jednak czy jest to obowiązkowe? Sprawdzamy, czy półroczna ewaluacja IPET jest obowiązkowa.

Nauczyciele prowadzący zajęcia rewalidacyjne z uczniem mogą zmieniać się w trakcie roku szkolnego. Choć takie zmiany nie są zalecane, często są konieczne. Pojawia się pytanie – czy nowy nauczyciel powinien kontynuować poprzednio prowadzony dziennik innych zajęć? Czy raczej tzw. dziennik zajęć rewalidacyjnych po zmianie nauczyciela powinien być prowadzony od nowa, przez nowego specjalistę?