Mam złe sny, boję się zasnąć, a jak nie śpię, to i tak mi się wszystko przypomina. Nie mogę się na niczym skupić, mam poczucie, że nic nie ma sensu. Czasem czuję się tak źle, że nie wiem, co robić. Chciałbym zapomnieć o tamtej sytuacji, ale nie potrafię, ciągle mnie prześladuje . W taki sposób myślą dzieci, które doświadczyły traumy i zmagają się z zespołem stresu pourazowego. Silny uraz psychiczny może zaburzyć całe funkcjonowanie dziecka lub nastolatka. Dlatego warto wiedzieć, jak rozróżnić traumę od kryzysu sytuacyjnego i w jaki sposób wesprzeć ucznia z jej objawami. Trzeba bowiem mieć świadomość, że doświadczenie może dotyczyć każdego ucznia, a dyrektor i nauczyciele powinni być przygotowani do interweniowania w przypadku jej wystąpienia. Dowiedz się, co może wywołać traumę oraz jak nauczyciele i specjaliści mogą wspierać dziecko z doświadczeniem traumy.
Z artykułu dowiesz się m.in.:
Od środy 2 marca przy darmowym Dziecięcym Telefonie Zaufania Rzecznika Praw Dziecka 800 12 12 12 dyżurować będzie psycholog biegle posługujący się językiem ukraińskim. Dzieci i młodzież będą mogły uzyskać także wsparcie w języku rosyjskim. Sprawdź harmonogram. Przypominamy także o polskim telefonie zaufania Fundacji Dajemy Dzieciom Siłę, który działa po nr 116 111.
Wydaje się dość oczywiste, że tzw. trudne dziecko to dziecko po przejściach. Sprawia kłopoty, bo samo je ma. Powoduje konflikty, jego zachowania są impulsywne i mało przewidywalne, bo tego nauczyło się od swojego otoczenia. Niestety rzadko dorośli chcą widzieć więcej i szerzej. Jakby uwagę przykuwał tylko wierzchołek góry lodowej, przeróżne „niegrzeczne” zachowania, a to co pod wodą pozostaje niezauważone. Przeczytaj artykuł i dowiedz się, dlaczego tak często umyka nam, że „trudny uczeń”, to w rzeczywistości uczeń z doświadczeniem traumy. Sprawdź, jakie skutki w psychice człowieka może wywołać uraz oraz kiedy dziecko powinno być skierowane do specjalisty w zakresie zdrowia psychicznego.
Przeczytaj również:
Prawo oświatowe mówi, że potrzeba objęcia ucznia pomocą psychologiczno-pedagogiczną może wynikać m.in. z sytuacji kryzysowych lub traumatycznych. W przepisach brak jednak definicji „sytuacji traumatycznej”, ponieważ dla każdego dziecka i ucznia może być to coś innego. Nauczyciele i specjaliści często są przygotowani do interweniowania w przypadku takich zdarzeń, jak śmieć bliskiej osoby, doznanie przemocy psychicznej i fizycznej, w tym seksualnej, bycie świadkiem zbrodni. A przecież traumę może wywołać wiele innych zdarzeń. Przeczytaj artykuł, aby dowiedzieć się, jakie mogą być reakcje na zdarzenia, co je wywołuje i jak wspierać dzieci i młodzież.
Trauma kojarzy się z czymś nagłym i zupełnie rujnującym porządek życia. Jak napaść, pobicie, pożar, wypadek komunikacyjny, śmierć bliskiej osoby. Dla dziecka traumatycznym doświadczeniem może być również wiele innych sytuacji. Rozwód rodziców, przewlekła choroba członka rodziny, narodziny rodzeństwa, przeprowadzka, strata ukochanego zwierzęcia, emigracja – długo by wymieniać okoliczności życiowe, które pojawiają się na dziecięcej drodze. Są też sytuacje, które w brutalny sposób łamią linię życia dziecka: porzucenie przez opiekunów, przemoc fizyczna i psychiczna, nadużycia seksualne, bullying szkolny, uzależnienia dorosłych od alkoholu lub środków psychoaktywnych.
© ePedagogika.pl - Portal dla pedagogów i wychowawców z pasją.
