RPO o problemach związanych z nauczaniem indywidualnym

Od zeszłego roku szkolnego MEN zdecydowało, że nauczanie indywidualne może odbywać się tylko w domu (zgodnie z: rozporządzeniem MEN z 9 sierpnia 2017 r. w sprawie indywidualnego obowiązkowego rocznego przygotowania przedszkolnego dzieci i indywidualnego nauczania dzieci i młodzieży). To znaczy, że powinno z niego korzystać tylko to dziecko, które nie może – z różnych przyczyn – opuszczać domu.

Rodzice zgłaszający skargi do RPO podkreślają, że dziecko z niepełnosprawnością może – i powinno – chodzić do szkoły, bo nic nie zastąpi kontaktów z rówieśnikami. Zwiększa to szanse dziecka na samodzielność w przyszłości.

Rodzice nie rozumieją, dlaczego dzieci nie mogą kontynuować indywidualnej nauki w szkole, przez co zostają odizolowane od szkoły. Nie wiedzą, na jakie wsparcie mogą liczyć oraz jak zostaną ocenione możliwości ich dziecka – czy możliwy byłby jego powrót do klasy (a jeśli tak, to na jakich zasadach). Ponadto rodzice zgłaszają, że regulacje dotyczące nowej formy pomocy psychologiczno-pedagogicznej, jaką jest zindywidualizowana ścieżka kształcenia, są na tyle nieprecyzyjne, że nie zapewniają w dostateczny sposób realizacji potrzeb uczniów, którzy chcieliby z niej skorzystać.

W ocenie Rzecznika obawy rodziców mogą wynikać z braku dostępnej i szczegółowej informacji o przewidzianych przez prawo i dostępnych dla uczniów z niepełnosprawnościami formach wsparcia, także tych, które umożliwiają wdrożenie idei edukacji włączającej na każdym etapie nauki. Problemem jest również brak precyzyjnych wytycznych co do liczby godzin indywidualnych, które uczeń może realizować w ramach tej formy pomocy.

Źródło:

• Strona Rzecznika Praw Obywatelskich: www.rpo.gov.pl