zachowania ryzykowne

Uczeń na wagarach. Dlaczego uczniowie uciekają ze szkoły?

Dla części uczennic i uczniów, którzy spróbowali wagarów, kończy się na pojedynczych przypadkach samowolnej nieobecności. Jednak są także osoby, dla których wagarowanie staje się jednym ze sposobów funkcjonowania w szkolnej rzeczywistości. Jeśli w ich przypadku wagary raz pozwolą im osiągnąć cel (np. uniknąć złej oceny), jest duże prawdopodobieństwo, że spróbują ich znowu i że tendencja do wagarowania będzie się pogłębiać. Konsekwencje mogą być poważne. Dlatego warto zdecydowanie reagować już na pierwsze, nawet pozornie niewinne przypadki wagarowania.

Zgodnie z definicją zamieszczoną w słowniku języka polskiego PWN, wagary to samowolne przebywanie ucznia poza szkołą [1]. Wagary to zjawisko polegające na nieusprawiedliwionej absencji ucznia z zajęć szkolnych. Mimo że może być postrzegane jako typowe zachowanie młodzieżowe, opuszczanie lekcji stanowi poważny problem społeczny i edukacyjny. Co oczywiste, częste nieobecności w szkole ciągłość nauki, co może prowadzić do braków w wiedzy i umiejętnościach, a w konsekwencji do niższych wyników w nauce. Oprócz tego trzeba pamiętać, że szkoła to nie tylko miejsce nauki, ale także ważne środowisko społeczne. To w szkole uczniowie uczą się interakcji, pracy zespołowej i rozwiązywania konfliktów. Wagary pozbawiają ucznia możliwości rozwoju tych umiejętności.

Z artykułu dowiesz się m.in.:

Jakie są główne przyczyny uczniowskich wagarów?
Jakie rodzaje wagarów można wyróżnić??
Czy opuszczanie lekcji być sygnałem głębszych problemów?
Jakie działania profilaktyczne mogą pomóc zapobiegać wagarowaniu
W jaki sposób szkoła i rodzice mogą współpracować, aby skutecznie reagować na samowolne nieobecności?
Jakie są prawne konsekwencje nieusprawiedliwionych nieobecności w szkole?
W jaki sposób identyfikować uczniów zagrożonych chronicznym wagarowaniem?
Które metody motywowania uczniów do regularnego uczęszczania na zajęcia są najbardziej skuteczne?
Czy wychowawca powinien informować rodziców o wagarach pełnoletniego ucznia?

Magdalena Goetz
6 listopada 2023 r.
Top tematy

Zalacznik nr 1. (Zbyt) szybka decyzja. Gra symulacyjna. Wakacyjne relacje_page-0001

Wakacyjne relacje. Jak być sobą i nie wpaść w kłopoty? Scenariusz psychoedukacyjny

Wakacje to dla uczniów nie tylko czas ogromnej beztroski, ale również okres intensywnego rozwoju relacji rówieśniczych na różnego rodzaju wyjazdach. Kolonie, półkolonie, obozy, letnie warsztaty, spotkania to okazje do tego, by poszerzyć sieć kontaktów. Dla młodego nastolatka wyjazd z rówieśnikami to prawdziwy sprawdzian kompetencji interpersonalnych. A jeśli mnie nikt nie polubi? Czy będę tam spędzał czas sam? Co się stanie, gdy okażę się zupełnie inny od reszty? Takie obawy wybrzmiewają w głowach młodych ludzi. A wiadomo, nastolatek dla grupy rówieśniczej potrafi zrobić dużo. Czasem zdecydowanie za dużo. Celem scenariusza jest zapobieganie zachowaniom ryzykownym poprzez rozwój asertywności i umiejętności stawiania granic. Scenariusz warsztatów warto wykorzysta podczas zajęć prowadzonych na półkoloniach, koloniach i obozach dla dzieci i młodszej młodzieży.

Uczestnicy	Uczniowie szkół podstawowych
Cel ogólny	Zapobieganie zachowaniom ryzykownym u młodzieży.
Cele szczegółowe	przeciwdziałanie zachowaniom ryzykownym rozwijanie asertywności i umiejętności zadbania o własne granice i potrzeby przeciwdziałanie mechanizmom wykluczenia w grupach rówieśniczych rozwijanie kompetencji komunikacyjnych
Czas trwania	60 minut
Potrzebne materiały	kartony w formacie A3 stare gazety klej kredki nożyczki Załącznik nr 1. (Zbyt) szybka decyzja. Gra symulacyjna. Wakacyjne relacje mazaki, długopisy
Liczba uczestników	Zespół klasowy: 20 – 30 osób

Nastoletnie szaleństwo czy szkolne przechwałki? Jak reagować na szokujące opowieści zasłyszane w szkole

Dla dorosłego treści poruszane w grupach nastolatków mogą być dość zaskakujące. Sporym tematem zainteresowania są wszelkiego rodzaju używki. Bywa, że na tapet wchodzą przygody seksualne lub innego rodzaju kontrowersyjne sytuacje. Uderza duma, z którą młodzi ludzie opowiadają o utracie kontroli. Dlaczego? Czemu służą te opowieści? Czy to faktycznie nastoletnie szaleństwo czy raczej niegroźne, szkolne przechwałki? Jak odnaleźć się w takiej sytuacji jako dorosły? W artykule specjalista wyjaśnia, czy opisane zachowania są typowe dla nastolatków oraz podpowiada, jak reagować, gdy rozrywka niedawnych dzieciaków wymyka się spod kontroli,

Na początek trzeba sobie przypomnieć, jakie funkcje spełnia okres dorastania. Co wtedy jest najważniejsze? Odpowiedź jest prosta: grupa rówieśnicza - koledzy i koleżanki. Dziecko zmieniając się w nastolatka naturalnie odwraca swoją uwagę z relacji z dorosłymi na relacje z równolatkami. Czasem powoli, a czasem dość dynamicznie zaczyna się separować od rodziców. Przecież finałem dojrzewania jest osiągnięcie samodzielności i niezależności.

W okresie dorastania pojawiają się przeróżne wątpliwości. Po obydwu stronach – młodzieżowej i tej dorosłej. Nastolatek dość wyraźnie widzi wszelkie niespójności w zachowaniu dorosłego. Dostrzega jego słabe strony i pewną dozę hipokryzji. Bo jak inaczej nazwać na przykład to, że dorośli zabraniają palenia papierosów, ale sami palą? Młody człowiek zwraca uwagę na mechanizmy, które wcale nie działają tak świetnie, jakby chcieli jego opiekunowie i nauczyciele. Słyszy, że czas szkoły to nie moment na związki, a na koncentrację na nauce. Jednocześnie dostrzega sentyment dorosłych do starych, młodzieńczych czasów. Wie, że alkohol, narkotyki i papierosy są złe, a przygodny jest seks co najmniej ryzykowny. Jednocześnie obserwuje, jak rośnie pozycja w grupie tych, którzy otwarcie opowiadają o swoich przygodach. Nauczony na warsztatach profilaktycznych w szkole, że alkohol jest zły, jednocześnie dostrzega jego potencjał w rozkręceniu imprezy. Czy traci rozum, skoro tyle wie i mimo to podejmuje ryzykowne decyzje? Nie, po prostu jest nastolatkiem. Dorosłym towarzyszą równie sprzeczne uczucia. Na ile można pozwolić na samodzielność? Do jakiego stopnia można kontrolować nastolatków w ich grupach rówieśniczych? Jakiego rodzaju zachowania są próbą zrodzoną z ciekawości, a jakie budzą ryzyko uzależnienia i dalszych kłopotów? Jak sprostać oczekiwaniom młodych ludzi jednocześnie będąc tylko człowiekiem? Dorosły nie jest idealny. Popełnia błędy i ma swoje ludzkie mocne i słabe strony.

Z artykułu dowiesz się m.in.:

Jakie funkcje spełnia okres dorastania?
Czemu służą przechwałki nastolatków? Na które aspekty należy szczególnie uważać?
Jak reagować na opowieści o alkoholu, narkotykach czy seksie nastolatków?
W jaki sposób rozmawiać z nastolatkami o ich przygodach, aby komunikacja była skuteczna?

Natalia Perek
29 grudnia 2022 r.
Top tematy

Ryzykowne zachowania uczniów w czasie wakacji – Epedagogika.pl

Ryzykowne zachowania uczniów w czasie wakacji – jak reagować?

Spotkanie ucznia w czasie wakacji nie zawsze polega przywitaniu i wymianie uśmiechów. Bardzo często nauczyciele są świadkami zachowania, obok którego w czasie roku szkolnego nie przeszliby obojętnie. Jak powinni reagować na ryzykowane zachowania uczniów w czasie wakacji? Czy korzystanie z urlopu wypoczynkowego zwalnia ich z obowiązku podejmowania interwencji?

Z artykułu dowiesz się m.in.:

Dlaczego wakacje sprzyjają zachowaniom ryzykownym
Jak powinien zachować się nauczyciel, który w czasie wakacji spotka ucznia dopuszczającego się zakazanych działań
Czy nauczyciel w czasie wakacji musi podejmować działania interwencyjne

Anna Kiełczewska
25 lipca 2022 r.
Top tematy

Letnie przygody. Scenariusz profilaktyki zachowań ryzykownych dla uczniów szkół ponadpodstawowych

Wakacje letnie to dla większości nastolatków czas doświadczania świata i siebie. Okres wolny od szkolnej struktury, konieczności wpasowania się w ramy systemu edukacji. Wolność i swobodne spędzanie czasu niosą jednak ze sobą wiele pokus. Letnie popołudnia sprzyjają podejmowaniu nowych, niekoniecznie sprawdzonych znajomości. Eksperymenty z różnego rodzaju używkami – papierosami, narkotykami i alkoholem nie należą do rzadkości. Jak chronić młodzież przed zgubnymi skutkami młodzieńczych wybryków? Nie da się rozłożyć nad nimi takiego parasola ochronnego, który sprawi, że nic złego ich nie spotka. Można jednak spróbować zbudować w nastolatku świadomość własnych potrzeb i konsekwencji różnego rodzaju decyzji. W ostatnich dniach roku szkolnego warto wykorzystać scenariusz profilaktyki zachowań ryzykownych dla uczniów szkół ponadpodstawowych.

Uczestnicy	Uczniowie szkół ponadpodstawowych
Cele ogólne	Profilaktyka zachowań ryzykownych
Cele szczegółowe	Trening zachowań asertywnych Trening rozpoznawania własnych potrzeb Poprawa świadomości na temat zachowań ryzykownych: używek (alkohol, narkotyki, papierosy), zachowań seksualnych, podejmowania niebezpiecznych znajomości Wzrost bezpieczeństwa młodzieży w czasie wakacji letnich
Czas trwania	90 minut
Potrzebne materiały	Załącznik nr 1. Dynamiczna karta pojęciowa Załącznik nr 2. Sytuacje i potrzeby flipchart lub tablica, długopisy, mazaki, pudełko, kartony
Liczba uczestników	20 – 30 osób

Jak reagować w przypadku palenia tytoniu przez uczniów – czy pomoże kontrakt?

Choć młodzi ludzie często mają świadomość szkodliwych następstw palenia papierosów, to płynące z tego korzyści są w ich oczach nieporównanie większe. Z tego powodu prowadzenie profilaktyki opartej tylko na straszeniu konsekwencjami jest często nieskuteczne.Aby skutecznie pomóc uczniowi w uwolnieniu się od popalania czy wręcz uzależnienia, trzeba w pierwszej kolejności poznać rzeczywiste przyczyny, dla których sięga on po papierosy, i postarać się pokazać mu w jaki inny, aprobowany sposób, może on poradzić sobie ze swoimi problemami czy też osiągnąć swoje cele.