wulgaryzmy

Przekleństwa są obecne już w przedszkolu. Dzieci powtarzają zasłyszane od dorosłych słowa, których znaczenia zazwyczaj jeszcze nie rozumieją. Dla nich to po prostu coś nowego, ciekawego. Dopiero reakcje dorosłych nadają tym określeniom znaczenie i sprawiają, że stają się dla maluchów atrakcyjne. Jeśli strofujemy dzieci i zakazujemy im używania „brzydkich” słów, na pewno do nich wrócą. Z czasem poznają ich znaczenie, a z niektórymi nie będą potrafiły się rozstać. Dzieci starsze używają przekleństw bardziej świadomie. Szybko odkrywają ich moc przyciągania uwagi, wywierania wrażenia oraz zdobywania pozycji lidera w grupie rówieśniczej. Wykorzystują przekleństwa do przesuwania granic i testowania cierpliwości dorosłych. Wiedzą, jak mogą kogoś skrytykować, zranić, sprawić przykrość. W ich świecie przekleństwa obecne są wszędzie: w domu, szkole, telewizji oraz w Internecie, do którego mają praktycznie nieograniczony dostęp. Szybko stają się wygodnym narzędziem komunikacji, wyrażania opinii i rozładowywania napięcia. Zwiększają popularność jednostki w grupie albo przyczyniają się do jej wykluczenia.