Opublikowany projekt rozporządzenia zmieniającego rozporządzenia w sprawie oceniania, klasyfikowania promowania uczniów i słuchaczy w szkołach publicznych zakłada zmiany w zasadach zwalniania ucznia z obowiązku nauki drugiego języka obcego. Od 1 września 2023 r. nie będzie możliwe zwolnienie na podstawie orzeczenia o potrzebie indywidualnego nauczania.
Potrzeba wprowadzenia zmian w rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej z 22 lutego 2019 r. w sprawie oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów i słuchaczy w szkołach publicznych wynika z potrzeby uwzględnienia stworzeni możliwości nauczania języka łacińskiego zamiast drugiego języka obcego nowożytnego począwszy od roku szkolnego 2023/2024 w:
Skoro język łaciński ma zastąpić drugi język nowożytny, konieczne stało się uwzględnienie go w przepisie dotyczącym możliwości zwolnienia ucznia z nauki tego języka.
Aktualny § 6 rozporządzenia MEN z 22 lutego 2019 r. w sprawie oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów i słuchaczy w szkołach publicznych stanowi bowiem, że dyrektor szkoły zwalnia ucznia z wadą słuchu, z głęboką dysleksją rozwojową, z afazją, z niepełnosprawnościami sprzężonymi lub z autyzmem, w tym z zespołem Aspergera, z nauki drugiego języka obcego nowożytnego na wniosek rodziców albo pełnoletniego ucznia oraz na podstawie:
– z których wynika potrzeba zwolnienia z nauki tego języka obcego nowożytnego.
Nie będzie to jednak jedyna zmiana. Od 1 września 2023 r. podstawy do zwolnienia z nauki drugiego języka obcego nowożytnego lub języka łacińskiego nie będzie możliwe na podstawie orzeczenia o potrzebie indywidualnego nauczania.
Projekt rozporządzenia zmieniającego rozporządzenie w sprawie oceniania, klasyfikowania promowania uczniów i słuchaczy w szkołach publicznych następujące brzmienie § 6:
1. Dyrektor szkoły zwalnia ucznia z wadą słuchu, z głęboką dysleksją rozwojową, z afazją, z niepełnosprawnościami sprzężonymi lub z autyzmem, w tym z zespołem Aspergera, z nauki drugiego języka obcego nowożytnego albo języka
łacińskiego do końca danego etapu edukacyjnego na wniosek rodziców albo pełnoletniego ucznia oraz na podstawie:
1) opinii poradni psychologiczno-pedagogicznej, w tym poradni specjalistycznej, albo
2) orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego
– z których wynika potrzeba zwolnienia z nauki tego języka.
2. W przypadku zwolnienia ucznia z nauki drugiego języka obcego nowożytnego albo języka łacińskiego w dokumentacji przebiegu nauczania zamiast oceny klasyfikacyjnej wpisuje się „zwolniony” albo „zwolniona”.”
Jak widać, podstawę do zwolnienia ucznia z nauki drugiego języka obcego nowożytnego lub języka łacińskiego będą stanowiły:
W uzasadnieniu do projektu wskazano, że zmiana wynika przede wszystkim z faktu, że orzeczenie o potrzebie indywidualnego nauczania jest wydawane na okres nie krótszy niż 30 dni i nie dłuższy niż jeden rok szkolny dzieciom i młodzieży, których stan zdrowia uniemożliwia lub znacznie utrudnia uczęszczanie do szkoły. Podstawą do wydania orzeczenia o potrzebie indywidualnego nauczania jest stan zdrowia ucznia, nie zaś jego problemy w opanowaniu drugiego języka obcego nowożytnego albo języka łacińskiego.
Uczeń posiadający orzeczenie o potrzebie indywidualnego nauczania będzie jednak zwolniony z nauki drugiego języka obcego nowożytnego albo języka łacińskiego, jeżeli będzie posiadał dodatkowo opinię poradni psychologiczno-pedagogicznej o potrzebie zwolnienia ucznia z nauki tych języków.
W przypadku ucznia, który posiada jednocześnie orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego i orzeczenie o potrzebie indywidualnego nauczania, zwolnienie z nauki drugiego języka obcego nowożytnego albo języka łacińskiego nastąpi na podstawie orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego, z którego będzie wynikała potrzeba zwolnienia z nauki tych języków.