
Sierpień i początek września to czas na przejrzenie programu wychowawczo-profilaktycznego i podjęcie decyzji, czy wymaga on modyfikacji, uzupełnienia lub czasem całkowitej zmiany. Każda zmiana powinna być jednak poprzedzona analizą potrzeb i diagnozą sytuacji szkolnej. Jak pracować, by proces diagnostyczny był nie tylko efektywny i rzetelny, ale także, by stał się ciekawą częścią szkolnego harmonogramu?
Przy przystępowaniu do diagnozy środowiska szkolnego trzeba zawsze pamiętać, że środowisko to składa się nie tylko z uczniów, ale także ich rodziców/opiekunów, nauczycieli i innych specjalistów oraz kadry niepedagogicznej. Każda z tych grup w szkole ma inną rolę, a co za tym idzie reprezentuje inny punkt widzenia. Dla pełnego zrozumienia sytuacji i rzetelnej jej oceny trzeba skorzystać z opinii wszystkich, którzy w środowisku szkolnym funkcjonują.
Przed przystąpieniem do diagnozy należy zastanowić się, co tak naprawdę ma ona badać. Warto zadać pytania sobie, zanim zostaną zadane innym. Dlatego ważne jest dokonanie analizy najważniejszych dokumentów i aktów prawa. Pod uwagę bierze się w szczególności:
- statut szkoły,
- cele i założenia programu z poprzedniego roku,
- kierunki rozwojowe Ministra Edukacji i Nauki,
- rozporządzenie MEN w sprawie organizacji i udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej,
- notatki służbowe z interwencji kryzysowych przeprowadzonych w ubiegłym roku szkolnym,
- ogólną opinię o szkole (nieformalną) pozyskiwaną na drodze obserwacji i rozmów z członkami środowiska szkolnego.
Z artykułu dowiesz się m.in.:
- Kogo obejmuje diagnoza potrzeb szkoły poprzedzająca opracowanie programu?
- Które dokumenty i akty prawa poddać analizie?
- Z których metod badawczych skorzystać i jak je stosować?
- Na co zwrócić szczególną uwagę formułując pytania, czego unikać?
Pobierz przykładowy:
Pozostało jeszcze 82% treści
Aby zobaczyć cały artykuł, zaloguj się lub zamów dostęp.
Uzyskaj dostęp do portalu a wraz z nim:
- Dostęp do stale aktualizowanej wiedzy z zakresu prawa oświatowego.
- Wsparcie ekspertów w rozwiązywaniu indywidualnych problemów.
- Praktyczne wskazówki i porady ułatwiające codzienną pracę.
- Baza kilkuset scenariuszy i kart pracy gotowych do wydrukowania i zastosowania na zajęciach.
- Atrakcyjne materiały multimedialne – słuchowiska, webinaria i gry dydaktyczne.
Jeżeli posiadasz już konto
Zaloguj się
Autor: Katarzyna Topolska
Psycholog (Uniwersytet Łódzki), psychotraumatolog (Wyższa Szkoła Europejska, im. ks. J. Tischnera) i interwentka kryzysowa (International Critical Incident Stress Foundation). Doświadczenie zawodowe zdobywała przez 10 lat w szkołach podstawowych, telefonie zaufania oraz gabinetach psychologicznych. Pracowała także jako koordynatorka programów psychospołecznych skierowanych m.in. do przymusowych migrantów, osób 65+ oraz młodzieży zagrożonej wykluczeniem społecznym. Równolegle do pracy psychologicznej prowadzi szkolenia dla nauczycieli, warsztaty dla młodzieży oraz superwizje dla osób pracujących w III sektorze.