W ostatnim czasie w mediach pojawiło się wiele niepokojących doniesień o rosnącym ryzyku zaburzeń psychicznych u dzieci i młodzieży. Ostatnie 5 lat przyniosło podwojenie się liczby prób samobójczych u dzieci i młodzieży. Brakuje miejsc w dziecięcych oddziałach psychiatrycznych, kolejki w poradniach są absurdalnie długie. Stawiamy wiele pytań – skąd taki kryzys, jak można go uniknąć i jak wspierać dzieci, które często nikną w szkolnym tłumie. Co powinno zatrzymać i zastanowić nauczyciela? Kiedy rozmawiać z rodzicem? I najważniejsze – jak rozmawiać, by nie przestraszyć i nie ocenić?
Pozostało jeszcze 95 % treści
Aby zobaczyć cały artykuł, zaloguj się lub zamów dostęp.
Uzyskaj dostęp do portalu ePedagogika – czekają na Ciebie:
- Profesjonalne narzędzia do zajęć specjalistycznych i scenariusze na zajęcia z uczniami, rodzicami i nauczycielami
- Inspirujące artykuły, które poszerzą Twój warsztat pedagoga
- Bogata baza porad udzielanych przez psychologów, pedagogów specjalnych
i prawników
Uzyskaj dostęp do portalu »
Masz już dostęp?Zaloguj się
Autor: Natalia Perek
Psycholog, absolwentka psychologii klinicznej i zdrowia na Uniwersytecie Łódzkim. Ukończyła dwustopniowe Studium Pomocy Psychologicznej i Interwencji Kryzysowej Instytutu Psychologii Zdrowia Polskiego Towarzystwa Psychologicznego oraz Podyplomowy Kurs Arteterapii Polskiego Instytutu Ericksonowskiego. Pracuje w Oddziale Psychiatrii Dziecięcej i Poradni Zdrowia Psychicznego w Szpitalu im. dr J.Babińskiego w Łodzi.