Wakacyjny wyjazd z rówieśnikami to ogrom emocji. Zarówno radości, jak i lęku. Dla dziecka to idealna okazja do rozwijania mnóstwa kompetencji: samodzielności, komunikacji z innymi, nawiązywania relacji, radzenia sobie z separacją od rodziców. Każdy krok ku rozwojowi to jednak wyzwanie. A wyzwania budzą lęk. W obu stronach – często zarówno w rodzicach, jak i dzieciach. Kolonie i obozy to również momenty intensywnych przeżyć. Pojawiają się czasami kryzysy małe i duże. Tęsknota za rodzicami, konflikty w nowo zawiązanej grupie, wykluczenie. W czasie wakacji nie znikają również towarzyszące dzieciom kłopoty emocjonalne. Jak w tym wszystkim ma odnaleźć się wychowawca kolonijny? W artykule ekspertka zamieszcza zestaw wskazówek dla nauczycieli, którzy w okresie wakacji pełnią funkcje opiekunów na obozach i koloniach dla dzieci i młodzieży. 

Nauczyciele i rodzice mają coraz większą wiedzę o charakterystyce zaburzeń nierozwojowych, jakim jest między innymi spektrum autyzmu. Rosnąca świadomość społeczna w zakresie zdrowia psychicznego sprawia, że coraz więcej uczniów zostaje skierowanych na diagnozę psychologiczną. Niektórzy uczniowie sami decydują się poprosić dorosłych o pomoc i diagnozę. Dla większości dzieci i nastolatków proces diagnostyczny jest jednak stresujący, budzi sprzeczne emocje. Jak wesprzeć ucznia w tym trudnym czasie i pomoc mu poradzić sobie z emocjonalnymi konsekwencjami diagnozy?

Dzieci w wieku wczesnoszkolnym coraz częściej radzą sobie z uczuciem nudy w jeden sposób – korzystając z elektroniki. Tymczasem znudzenie to prawdziwa stymulacja rozwoju kreatywności. Właśnie w chwilach, w których dorośli nie organizują zajęć, dzieci odkrywają potencjał swojej wyobraźni. Nie zawsze jednak potrafią z niego korzystać, czasem potrzebują impulsu i inspiracji. Zadaniem warsztatu jest pobudzenie uczniów do kreatywnego myślenia, korzystania z zasobów wyobraźni i znajdowania niekonwencjonalnych rozwiązań.

Uczniowie, którzy zmagają się z zaburzeniami nastroju często długo pozostają sami z trudnymi objawami. Powodem jest tendencja do ukrywania trudnych przeżyć, maskowania objawów i tłumienia nieprzyjemnych emocji. Konstruktywne wyrażanie uczuć jest czynnikiem, który znacząco wpływa na leczenie depresji, dlatego warto wspierać młodzież w rozwoju tej umiejętności. Im bardziej są świadomi swoich uczuć, tym łatwiej im będzie je wyrażać. Zestaw pięciu kart pracy to zbiór ćwiczeń do pracy z uczniem w ramach pomocy psychologiczno-pedagogicznej w zakresie identyfikowania, wyrażania i nazywania emocji oraz potrzeb. Może zostać wykorzystany na indywidualnych spotkaniach z psychologiem lub pedagogiem szkolnym oraz w ramach zajęć rewalidacyjnych.

Proces wchodzenia w dorosłość to ogromne wyzwanie dla każdego nastolatka. Naturalna jest niepewność, lęk o przyszłość, przytłoczenie koniecznością wyboru dalszej drogi. Już samo opuszczenie domu i uniezależnienie się od dorosłych budzi spory lęk. Nastolatki wychowujące się w rodzinie pochodzenia mają jednak zazwyczaj wsparcie w rodzicach i przekonanie, że zostaną uratowane z ewentualnej opresji. Inaczej jest w przypadku uczniów żyjących w rodzinach zastępczych lub placówkach opiekuńczo-wychowawczych. Jak ich wesprzeć w trudnym procesie usamodzielnienia?

Pobierz zestaw kart pracy zawierających case study dotyczące wspierania kolegi lub koleżanki w żałobie. Materiały pomogą uczniom zrozumieć, że żałoba to nie tylko reakcja na śmierć bliskiej osoby.  To proces, który może pojawić się po utracie kontaktu z kimś ważnym, poważnej wymuszonej zmianie, jak na przykład nagła przeprowadzka czy utrata sprawności fizycznej. Pojawia się potrzeba zaprzeczenia temu, co się stało, silny smutek, lęk, gniew, stany depresyjne. Przeżycie tego trudnego procesu prowadzi do akceptacji trudnych zdarzeń i zmian, jakie się z nimi wiążą. Poprzez pracę z kartami, uczniowie zostaną wyposażeni w wiedzę i narzędzia potrzebne do odpowiedniego reagowania i wspierania swoich rówieśników w trudnych chwilach związanych z żałobą. W szczególności nauczą się rozpoznawać emocje i reakcje, które mogą towarzyszyć żałobie, zostaną przygotowani do radzenia sobie w sytuacjach, gdy ktoś bliski znajdzie się w żałobie, dowiedzą się, jak wspierać innych oraz jak szukać wsparcia dla siebie. Oprócz tego młodzież będzie ćwiczyć umiejętność komunikowania swoich uczuć oraz wyrażania wsparcia w sposób konstruktywny i wspierający. Poprzez pracę z kartami, uczniowie zostaną wyposażeni w wiedzę i narzędzia potrzebne do odpowiedniego reagowania i wspierania swoich rówieśników w trudnych chwilach związanych z żałobą.

Na portalu epedagogika.pl znajdziesz karty pracy opierające sie na pracy z case study. Sprawdź, jakie możliwości i korzyści daje ta forma pracy dydaktycznej. Studium przypadku to nie tylko metoda pracy dla dorosłych specjalistów. To również świetna forma psychoedukacji, z której korzystać mogą uczniowie w różnym wieku.

Umiejętność samokontroli jest kluczową kompetencją w wielu aspektach życia. Jedną z kompetencji składających się na tę umiejętność jest zdolność do odraczania reakcji. Mówi się o tej zdolności również w kategorii cechy – cierpliwości. Co oznacza w kontekście rozwoju dzieci? To zdolność do czekania na swoją kolei, planowania długofalowych działań (np. doskonalenia konkretnej umiejętności), radzenia sobie z frustracją, stresem i trudnymi sytuacjami. Dzieci, które potrafią odraczać swoje reakcje są mniej impulsywne, dzięki czemu ich relacje są bardziej satysfakcjonujące i trwałe. Zadaniem scenariusza jest wsparcie uczniów w rozumieniu znaczenia samokontroli w życiu społecznym i budowaniu tego zasobu.

Praca z grupą wymaga szerokiego spektrum kompetencji. Nauczyciel codziennie korzysta ze swoich umiejętności adaptacji do zmiennych warunków, pokładów cierpliwości i kreatywności. Zwłaszcza, gdy uczniowie mają odmienne zasoby i zupełnie różne potrzeby. Frustracja nadchodzi, gdy nauczyciel czuje się bezradny i mało skuteczny. Co zrobić, gdy uczniowie nie wykonują poleceń i nie biorą aktywnego udziału w procesie nauczania. Co może leżeć u źródła takiej sytuacji?

Dziecko, które jest ofiarą przestępstwa – zarówno przemocy, nadużycia, jak i innych form, jest narażone na wiele jego skutków. Samo przestępstwo jest poważnym zagrożeniem dla zdrowia psychicznego. Do tego dochodzi ryzyko wtórnej wiktymizacji z powodu udziału w postępowaniu sądowym i współpracy z innymi służbami. Jak wesprzeć ucznia w tak trudnej sytuacji? W artykule omawiamy zasady organizacji i udzielania wsparcia dziecięcym ofiarom przestępstwa.