Pracownicy ochrony zdrowia nie zgłaszają przypadków krzywdzenia dzieci

Dodano: 14 stycznia 2020
Pracownicy ochrony zdrowia nie zgłaszają przypadków krzywdzenia dzieci

Fundacja Dajemy Dzieciom Siłę zbadała praktyki zgłaszania podejrzeń krzywdzenia dzieci przez pracowników ochrony zdrowia oraz przygotowała rekomendacje. Wyniki badań są niepokojące – aż 32% pracowników ochrony zdrowia nie przeszło szkolenia z zakresu identyfikacji symptomów krzywdzenia dzieci. Jednocześnie blisko 38% respondentów miało podejrzenia, że wobec ich małych pacjentów stosowano przemoc. Trzeba pamiętać, że do grona pracowników ochrony zdrowia zalicza się także pielęgniarka środowiska nauczania i wychowania i higienistka szkolna.

Celem badania przeprowadzonego przez Fundację Dajemy Dzieciom Siłę było pozyskanie wiedzy na temat rozpoznawania czynników ryzyka i symptomów krzywdzenia dzieci przez pracowników ochrony zdrowia oraz zgłaszania podejrzeń odpowiednim służbom. Oprócz tego badano zagadnienia związane z barierami w podejmowaniu interwencji oraz diagnozowano potrzeby szkoleniowe pracowników ochrony zdrowia w zakresie ochrony dzieci przed krzywdzeniem.

Rola pracowników ochrony zdrowia w rozpoznaniu krzywdzenia dzieci

Personel medyczny może odgrywać znaczącą rolę w diagnozowaniu przemocy wobec dzieci. Pracownicy mają możliwość sprawdzenia ogólnego stanu fizycznego dziecka, mogą dostrzec przejawy przemocy fizycznej, wczesne zaniedbanie czy nieprawidłową relację rodzica z dzieckiem. Tymczasem dane MRPiPS z 2018 roku wskazały, że udział przedstawicieli ochrony zdrowia w wypełnianiu formularzy „Niebieska Karta-A” wyniósł mniej niż 1%.

Wyniki badania przeprowadzonego przez Fundację Dajemy Dzieciom Siłę pokazały, że blisko 38% pracowników ochrony zdrowia miało podejrzenia, co do stosowania przemocy fizycznej w stosunku do dziecka. Respondenci zetknęli się z różnymi formami przemocy fizycznej, takimi jak:

  • bicie,
  • potrząsanie,
  • rzucanie,
  • podtapianie,
  • podduszanie.

Większość przypadków dotyczyła małych dzieci, nawet niemowląt.

Aż 32% badanych pracowników ochrony zdrowia, przyznaje, że nigdy nie była szkolna w zakresie rozpoznawania objawów krzywdzenia dzieci. Przedstawiciele zawodów medycznych podkreślali też, że brakuje zajęć na ten temat dla studentów kierunków medycznych.

Bariery w podejmowaniu interwencji                            

Respondenci wskazywali również największe bariery w zgłaszaniu podejrzeń dotyczących krzywdzenia dzieci m.in.:

  • brak pewności co do swoich podejrzeń (43%),
  • obawa przed reakcją rodziców (32%),
  • brak wiary w skuteczność interwencji (28%)
  • obawa przed dodatkowymi problemami (27%).

Pracowników ochrony zdrowia hamuje także strach przed konsekwencjami prawnymi. Obawiają się oskarżenia o zniesławienie – dotyczy to w szczególności lekarzy praktykujących w prywatnych przychodniach, w których sposób zatrudnienia (B2B) sprawia, że sami ponoszą wszelką odpowiedzialność prawną. Niektórzy mają też wątpliwości związane z przepisami dotyczącymi ochrony danych osobowych oraz tajemnicą lekarską. Badani nie zawsze wiedzą, czy mają prawo do przekazywania informacji o pacjentach innym służbom.

Rekomendacje

Personel medyczny, także odpowiadający za profilaktyczną opiekę zdrowotną w szkołach, ma szczególne możliwości w rozpoznawaniu krzywdzenia dzieci i może odegrać dużą rolę w systemie ochrony dzieci przed przemocą. W związku z tym Fundacja Dajemy Dzieciom Siłę rekomenduje m.in.:

  • wprowadzenie procedury interwencji w przypadku podejrzenia krzywdzenia dziecka we wszystkich placówkach ochrony zdrowia;
  • podniesienie poziomu wiedzy pracowników ochrony zdrowia z zakresu rozpoznawania krzywdzenia dzieci, czynników ryzyka, sposobów reakcji oraz procedur;
  • przeanalizowanie procedury „Niebieskie Karty” pod kątem barier w jej  wypełnianiu.

Badanie zostało sfinansowane ze środków Funduszu Sprawiedliwości, którego dysponentem jest Minister Sprawiedliwości.

Tematyka

Sprawdź inne serwisy