Badacze z Uniwersytetu SWPS przeprowadzili badania dotyczące dziecięcej moralności i dziecięcego rozumienia pomocy. Wnioski z badania zostały przedstawione w artykule pt. Czy pomoc zawsze jest dobra? Dzieci mają swoje zdanie, do zapoznania się z którym zachęcamy.
Artykuł „Czy pomoc zawsze jest dobra? Dzieci mają swoje zdanie" prezentuje wyniki badań przeprowadzonych przez naukowców z Uniwersytetu SWPS. Wyniki te rzucają nowe światło na rozumienie dziecięcej moralności i procesów decyzyjnych w kontekście pomagania. Badanie koncentrowało na tym, jak dzieci w różnym wieku oceniają pomoc w zależności od jej celu i kontekstu moralnego.
W pierwszej kolejności wskazano, jak dzieci w wieku przedszkolnym rozumieją i praktykują pomoc. Autorzy omawiają wcześniejsze badania pokazujące, że dzieci już w pierwszym roku życia są zdolne do świadomego pomagania innym i czynią to spontanicznie, bez oczekiwania na nagrodę. Zwrócono uwagę na to, że dzieci trzyletnie potrafią dostrzec potrzeby innych i odpowiednio dostosować swoją pomoc, co wskazuje na wysoki poziom empatii i zrozumienia społecznego w tak młodym wieku.
Autorzy badania, Katarzyna Myślińska-Szarek, dr Wiesław Baryła i prof. Bogdan Wojciszke, wykorzystali scenki z pacynek, aby zbadać reakcje dzieci w wieku od 2 do 7 lat. W eksperymencie dzieci obserwowały różne scenariusze, w których postacie pacynek pomagały sobie nawzajem w dobrych lub złych działaniach, takich jak budowanie lub niszczenie wieży z klocków.
Wyniki badania wskazały, że młodsze dzieci (2-4 lata) zawsze oceniały pomoc jako moralnie dobrą, niezależnie od jej konsekwencji. Natomiast starsze dzieci (4,5-7 lat) zaczynały dostrzegać niuanse moralne i oceniały pomoc w złym uczynku jako niemoralną.
Te odkrycia podkreślają, że zdolność do bardziej złożonych osądów moralnych i rozróżniania dobrych intencji od złych rozwija się stopniowo wraz z wiekiem.