Na znajomość schematu swojego ciała, czyli somatognozję (gr. „soma” – ciało, „gnozja” – czucie), składa się czucie ciała i ruchów przez nie wykonywanych, przestrzeni jaką zajmuje oraz przynależności poszczególnych jego elementów do jednej całości. Rozwój orientacji w schemacie ciała następuje stopniowo od narodzin, a jego podstawą jest czucie linii środkowej ciała jako osi, względem której tworzą się odczucia posiadania poruszających się części ciała po obu jej stronach. Identyfikacja własnego ciała jest niezbędna do nabycia umiejętności adekwatnego przystosowania się do wymagań środowiskowych w zakresie relacji społecznych.
Z artykułu dowiesz się:
Przeczytaj również:
© ePedagogika.pl - Portal dla pedagogów i wychowawców z pasją.