planowanie motoryczne

Motoryczność ludzka może być rozpatrywana zarówno w neurobiologicznych aspektach ruchu, jak i w kontekście humanistycznym, gdzie w centrum zainteresowania znajduje się człowiek oraz jego działanie. Dziecko, dzięki aktywnościom sensomotorycznym, pojmuje sens tego, co robi. Uczy się i wykorzystuje w działaniu inwencję własną. Poprzez zorganizowane, systematyczne, uporządkowane działania psychoruchowe, odpowiednio wspierane przez środowisko, zdobywa umiejętności panowania nad ciałem, poruszania nim w przestrzeni oraz planowania ruchu.