Uczniów z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu głębokim nie obejmuje się kształceniem specjalnym, ponieważ realizują oni obowiązek szkolny przez udział w zajęciach rewalidacyjno-wychowawczych. Wobec tego, czy należy opracowywać dla nich indywidualny program edukacyjno-terapeutyczny?
Z artykułu dowiesz się m.in.:
Aktualnie termin używany w przepisach prawa oświatowego to „niepełnosprawność intelektualna”. Jednak wg klasyfikacji medycznej rozpoznanie stosowane w ocenie funkcjonowania intelektualnego określa się terminem upośledzenie. Ta rozbieżność rodzi problem praktyczny. Wyjaśniamy, jaką terminologią należy posługiwać się w drukach szkolnych, dokumentacji przebiegu nauczania czy dokumentacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej
Uczniowie z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu umiarkowanym lub znacznym w szkole ogólnodostępnej uczestniczą w zajęciach z klasą, ale realizują kształcenie na podstawie odrębnej podstawy programowej. Czy to oznacza, że należy prowadzić dla nich odrębny dziennik? Kto odpowiada za jego wypełnianie?
Przepisy umożliwiają elastyczną organizację pracy z uczniem z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu umiarkowanym.Uczeń taki realizuje odrębną podstawę programową według ramowego planu nauczania dla szkoły specjalnej. Sprawdzamy, jak dostosować zajęcia edukacyjne w szkole.
Sprawdź, jakie kwalifikacje powinien mieć nauczyciel do prowadzenia rewalidacji z uczniem technikum niepełnosprawnym ruchowo i z afazją.
© ePedagogika.pl - Portal dla pedagogów i wychowawców z pasją.
