Długo wyczekiwany projekt ustawy o zawodzie psychologa oraz samorządzie zawodowym psychologów (druk sejmowy 1344) trafił do Sejmu. Nowe przepisy mają wprowadzić jednolite zasady wykonywania zawodu psychologa i powołać samorząd zawodowy psychologów. Projekt zakłada istotne zmiany w zatrudnianiu psychologów w szkołach i ich ścieżce awansu. Celem regulacji jest także wzmocnienie systemowej ochrony zdrowia psychicznego, w tym dzieci i młodzieży objętych pomocą psychologiczną w szkołach. Jakie konsekwencje dla oświaty mogą nieść planowane zmiany?
Z artykułu dowiesz się m.in.:
Projekt ustawy wprowadza jednoznaczny i szczegółowy katalog warunków, które musi spełnić osoba chcąca legalnie wykonywać zawód psychologa. Podstawowym wymogiem formalnym jest wpis do Rejestru Psychologów, który ma prowadzić Krajowa Izba Psychologów. Dopiero po uzyskaniu tego wpisu dana osoba będzie miała prawo wykonywania zawodu psychologa.
Prawo do wykonywania zawodu psychologa będzie przysługiwać wyłącznie osobie, która zostanie wpisana do Rejestru Psychologów. Projekt ustawy zastrzega, że bez takiego wpisu nie będzie można legalnie wykonywać świadczeń psychologicznych, ani posługiwać się tytułem „psycholog” w kontekście zawodowym. Rejestr ten będzie stanowił publiczne potwierdzenie posiadania odpowiednich kwalifikacji oraz spełnienia warunków określonych ustawą. Wpis do Rejestru będzie też potwierdzeniem braku przesłanek dyskwalifikujących (np. postępowania dyscyplinarnego czy zakazu wykonywania zawodu).
Projekt przewiduje, że do uzyskania prawa wykonywania zawodu psychologa uprawniona będzie osoba, która:
Projektowane regulacje istotnie zmienią sytuację psychologów zatrudnionych w przedszkolach, szkołach i placówkach oświatowych. Przewidziane zmiany mają na celu zapewnienie, że pomoc psychologiczna udzielana w szkołach będzie świadczona wyłącznie przez osoby posiadające formalne kwalifikacje oraz prawo wykonywania zawodu psychologa. W tym celu odpowiednie przepisy mają zostać wprowadzone do:
Projekt jednoznacznie wskazuje, że na stanowisku nauczyciela psychologa nie będzie można zatrudnić osoby, która nie posiada prawa wykonywania zawodu psychologa. Przepisy w tym zakresie zostały dodane do art. 10 Karty Nauczyciela (nowy ust. 8c).
Na stanowisku nauczyciela psychologa nie będzie mogła zostać zatrudniona osoba, wobec której:
Każdy nauczyciel psycholog, przed nawiązaniem stosunku pracy w szkole, będzie zobowiązany do przedstawienia dyrektorowi zaświadczenia z Rejestru Psychologów, potwierdzającego posiadanie prawa wykonywania zawodu. Wyjątek dotyczyć ma sytuacji, w której nauczyciel psycholog ponownie podejmuje pracę w tej samej szkole w ciągu 3 miesięcy od rozwiązania poprzedniego stosunku pracy – wówczas nie będzie wymagane nowe zaświadczenie.
Projekt ustawy rozszerza również listę przesłanek uniemożliwiających zatrudnienie psychologa szkolnego o fakt toczącego się postępowania dyscyplinarnego w ramach samorządu psychologów. Nawet jeśli psycholog nie został jeszcze ukarany, samo wszczęcie postępowania – zgodnie z projektowanym art. 10 ust. 8c pkt 2 Karty Nauczyciela – będzie podstawą do odmowy zatrudnienia w szkole.
Jedną z ważnych zmian, jakie niesie za sobą projekt ustawy, jest wyeliminowanie możliwości zatrudniania w szkołach studentów psychologii na stanowisku psychologa. Do tej pory dyrektorzy za zgodą kuratora oświaty dopuszczali taką możliwość, kierując się potrzebą zabezpieczenia pomocy psychologicznej.
Nowelizacja art. 15 ustawy Prawo oświatowe (projektowany ust. 10) precyzyjnie określa warunki, w jakich do przedszkola, szkoły lub placówki publicznej można zatrudnić osobę niebędącą nauczycielem. Taką osobą będzie mogła być wyłącznie osoba:
Nie przewiduje się dopuszczenia do pracy w szkole osoby, która nie została jeszcze wpisana do Rejestru Psychologów, a więc m.in. studentów psychologii lub absolwentów bez uprawnień.
Zatrudnienie osoby niebędącej nauczycielem na stanowisku psychologa szkolnego będzie możliwe wyłącznie za zgodą kuratora oświaty i tylko wtedy, gdy osoba ta legitymuje się pełnym prawem wykonywania zawodu psychologa.
W projekcie ustawy o zawodzie psychologa przewidziano doprecyzowanie zapisów dotyczących obowiązku zatrudniania nauczycieli specjalistów w przedszkolach i szkołach ogólnodostępnych. Proponowana zmiana odnosi się do art. 42d ust. 1 ustawy Karta Nauczyciela.
Planowane jest dodanie w art. 42d ust. 1 drugiego zdania o treści: Ilekroć w przepisie niniejszego artykułu jest mowa o nauczycielu psychologu, należy przez to rozumieć także osobę, o której mowa w art. 15 ust. 10 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. Prawo oświatowe.
Oznacza to, że do limitów etatów specjalistów będzie można wliczać nie tylko nauczycieli psychologów w rozumieniu przepisów Karty Nauczyciela (czyli osoby posiadające uprawnienia nauczycielskie), ale również psychologów zatrudnianych w szkole za zgodą kuratora oświaty, zgodnie z nowym art. 15 ust. 10 ustawy Prawo oświatowe (czyli psychologów niebędących nauczycielami, ale posiadających prawo wykonywania zawodu psychologa).
Zgodnie z projektowanym brzmieniem art. 26 ust. 1 pkt 6-8 Karty Nauczyciela, stosunek pracy nauczyciela psychologa wygaśnie z mocy prawa, jeśli:
1. Nawiązanie stosunku pracy nastąpiło z naruszeniem warunków określonych w art. 10 ust. 8c, tj. nauczyciel:
2. Nauczyciel psycholog został skreślony z Rejestru Psychologów, zgodnie z przesłankami określonymi w art. 14 projektu ustawy (np. utrata kwalifikacji, prawomocne ukaranie, zrzeczenie się uprawnień).
3. Została wobec nauczyciela psychologa orzeczona kara dyscyplinarna zawieszenia lub pozbawienia prawa wykonywania zawodu, przewidziana w art. 94 ust. 1 pkt 5 i 6 ustawy o zawodzie psychologa.
Wygaśnięcie stosunku pracy następuje z mocy prawa, tj. automatycznie, a obowiązkiem dyrektora szkoły jest jedynie stwierdzenie tego faktu.
Projekt ustawy wprowadza zmiany wpływające bezpośrednio na sposób realizowania procedury awansu zawodowego przez nauczycieli psychologów. Celem zmian jest zapewnienie zgodności działań podejmowanych w ramach przygotowania do zawodu nauczyciela z zasadami etyki zawodowej oraz ochrony tajemnicy psychologicznej.
W art. 9fa ustawy Karta Nauczyciela projektodawcy dodali ust. 5a, który stanowi, że: w przypadku nauczyciela psychologa realizującego przygotowanie do zawodu nauczyciela zajęcia, o których mowa w ust. 1 i 5 [tzw. zajęcia otwarte], nie mogą być zajęciami realizowanymi indywidualnie z uczniami, jeżeli w ramach tych zajęć może być naruszona tajemnica, o której mowa w art. 27 ustawy o zawodzie psychologa oraz samorządzie zawodowym psychologów.
Oznacza to, że w trakcie przygotowania do zawodu, nauczyciel psycholog nie będzie mógł prowadzić zajęć otwartych opartych na indywidualnej pracy z uczniem, jeśli działania te mogłyby wiązać się z ujawnieniem informacji objętych tajemnicą zawodową.
Projekt ustawy wprowadza definicję świadczeń psychologicznych, do których zaliczają się:
Każde z tych działań jest objęte obowiązkiem zachowania tajemnicy zawodowej, a sam psycholog ponosi odpowiedzialność dyscyplinarną za jej naruszenie. Oznacza to, że nauczyciel psycholog podejmujący działania w ramach awansu zawodowego musi uwzględniać nie tylko przepisy oświatowe, lecz również kodeks etyki zawodowej psychologa, który zostanie przyjęty przez samorząd psychologów.
Zgodnie z art. 27 ust. 1 projektu, psycholog jest obowiązany zachować w tajemnicy wszystko, o czym dowiedział się w związku z udzielaniem świadczeń psychologicznych. Oznacza to, że zakres tajemnicy obejmuje wszystkie działania zawodowe psychologa, w szczególności:
Wyjątki pozwalające na ujawnienie tajemnicy zawodowej obejmują m.in. sytuacje, gdy:
Także ujawnienie tajemnicy zawodowej będzie ograniczone:
Co ważne, po śmierci osoby, której udzielano pomocy psychologicznej, psycholog nadal jest zobowiązany do zachowania tajemnicy. Ujawnienie może nastąpić tylko wtedy, gdy osoba bliska wyrazi pisemną zgodę i określi zakres ujawnienia. Ujawnienie tajemnicy po śmierci odbiorcy nie jest dopuszczalne, jeśli:
W razie sporu między osobami bliskimi co do ujawnienia tajemnicy (lub zakresu ujawnienia), zgodę na jej ujawnienie wyraża sąd cywilny w postępowaniu nieprocesowym. Psycholog również może wystąpić do sądu, jeśli ma wątpliwości co do statusu osoby bliskiej lub zasadności sprzeciwu.